DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.62685#0016
Resp.ad
nihil,ille vero, qvi furti habeat, conferre debeat ? Vix satisfaciet
«jvxrenti, ii hanc reddiderit: Qviaadio injuriarum est,pcenalisj
Nam & adio surti poenalis cst;cum tamen, qvi illam habet, non sit
collationi obnoxius. Itaqve videmus, non seqvi, siqvis argu-
mentetur : Injuriarum habens adionem vindidae magis qvara
rei persecutionem habet. E. adio injuriarum aestimatoria pro-
prie essj poenalis. Qvia vindicta non est objedum adionis, li-
cet nonnunqvam,imo siepissime, sit objedum agentis,cui hoc in
casu nonnihil leges indulserunt.
§. 21. Qyarto nihil movet 1.6. ff. delnjur. ex qva probare
volunt ,,adionem injuriarum xstimatoriam cum adione criminali
non posse cumulari, & exinde porro deducunt, qvod adio xstima-
toria sit poenalis, qvia dux adiones ad unum eundemqve finem
tendentes simul cumulari neqveant. Verum si dicta lex accura-
te perpendatur, aliam plane interpretationem nanciscitur. Verba
sunt hujus tenoris : nec enim prohibendus efi privato agere judicio·,
qvod publico judicio praju dicatur i qvia ad privatam caufiam pertinet.
Plane fi alium fit publico judicio , denegandum esiprivatum t similiter
exdiverfio. Exqvibus verbis manifestissime liqvet, loqviJCtum
de eo, cui fada est injuria, dicitqveduas injuriam pallo proditas
esse adiones, privatam nempe & publicam, qvarum alterutram si
elegerit, nec ab initio statim uno in judicio cumulaverit, ad alte-
ram regresiumnon dari; haud dubieobeamrationem,qvod publi-
co siqvis tantum judicio egerit, dereliqvisse injuriam censendus I
sit, & hinc postea ex poenitentia remissam injuriam recolere ne-
qveat. I. ti. §. t. ff.de Injur. Sin vero elegerit tantum privatum judi-
cium,publicum postea ab adore institui non posse, cum & sic ador
tacite qvasi vindidam publicam officio judicis commisisse videa-
tur. Ex qvo ipso adparet, non denegari cumulationem harum
adionum in hac lege, sed hoc potius in ea disponi, ut utraqve si-
mul in judicium possit deduci , modo statim ab initio fiat; ne qvis
dum alterutra duntaxat experitur, alteri renunciasse censeatur arg.
ult.lnft.de Injur.
$. 11. Qyintb opponuntur verba l· 7. §■ t. ff. delnjur. emoves,
Ulpianus aisetit, in allione injuriarum agi de ipfia cade vel veneno ut
vindicetur, non ut damnum farciatur. :Sed qvotus qvisqve est, qvi
rion
3Reft>. ad
IV.
nihil,ille vero, qvi furti habeat, conferre debeat ? Vix satisfaciet
«jvxrenti, ii hanc reddiderit: Qviaadio injuriarum est,pcenalisj
Nam & adio surti poenalis cst;cum tamen, qvi illam habet, non sit
collationi obnoxius. Itaqve videmus, non seqvi, siqvis argu-
mentetur : Injuriarum habens adionem vindidae magis qvara
rei persecutionem habet. E. adio injuriarum aestimatoria pro-
prie essj poenalis. Qvia vindicta non est objedum adionis, li-
cet nonnunqvam,imo siepissime, sit objedum agentis,cui hoc in
casu nonnihil leges indulserunt.
§. 21. Qyarto nihil movet 1.6. ff. delnjur. ex qva probare
volunt ,,adionem injuriarum xstimatoriam cum adione criminali
non posse cumulari, & exinde porro deducunt, qvod adio xstima-
toria sit poenalis, qvia dux adiones ad unum eundemqve finem
tendentes simul cumulari neqveant. Verum si dicta lex accura-
te perpendatur, aliam plane interpretationem nanciscitur. Verba
sunt hujus tenoris : nec enim prohibendus efi privato agere judicio·,
qvod publico judicio praju dicatur i qvia ad privatam caufiam pertinet.
Plane fi alium fit publico judicio , denegandum esiprivatum t similiter
exdiverfio. Exqvibus verbis manifestissime liqvet, loqviJCtum
de eo, cui fada est injuria, dicitqveduas injuriam pallo proditas
esse adiones, privatam nempe & publicam, qvarum alterutram si
elegerit, nec ab initio statim uno in judicio cumulaverit, ad alte-
ram regresiumnon dari; haud dubieobeamrationem,qvod publi-
co siqvis tantum judicio egerit, dereliqvisse injuriam censendus I
sit, & hinc postea ex poenitentia remissam injuriam recolere ne-
qveat. I. ti. §. t. ff.de Injur. Sin vero elegerit tantum privatum judi-
cium,publicum postea ab adore institui non posse, cum & sic ador
tacite qvasi vindidam publicam officio judicis commisisse videa-
tur. Ex qvo ipso adparet, non denegari cumulationem harum
adionum in hac lege, sed hoc potius in ea disponi, ut utraqve si-
mul in judicium possit deduci , modo statim ab initio fiat; ne qvis
dum alterutra duntaxat experitur, alteri renunciasse censeatur arg.
ult.lnft.de Injur.
$. 11. Qyintb opponuntur verba l· 7. §■ t. ff. delnjur. emoves,
Ulpianus aisetit, in allione injuriarum agi de ipfia cade vel veneno ut
vindicetur, non ut damnum farciatur. :Sed qvotus qvisqve est, qvi
rion
3Reft>. ad
IV.