30
STEFAN WÓJCIK
wszystkich tych profilach cechą bardzo silnie rzucającą się w oczy jest
słabe rozwinięcie płyty gzymsowej.
Głowice pilastrów górnych partii wież, jak i profile ich baz są
mocno zbarbaryzowane.
Sygnaturka nad dachem nawy skromna.
Główne wnętrze kościoła tworzy nawa założona na planie prostokąt-
nym z zaokrąglonymi narożnikami od strony prezbiterium oraz znacznie
węższe i niższe prezbiterium, otwarte na
nawę szeroką arkadą, zajmującą poło-
wę ściany tęczowej. Poziom podłogi
prezbiterium jest o 20 cm wyższy niż
w nawie. Całość wnętrza jest przesklepio-
na. Podział architektoniczny wnętrza
przeprowadzony jest jako wspólny dla
nawy i prezbiterium. Ściany obiega na-
około, urywając się jedynie w zaokrąg-
lonej części prezbiterium, wspólne belko-
wanie pełne, którego architraw przerwa-
ny jest jednak w zaokrąglonych narożni-
kach nawy od strony ściany tęczowej.
Podział w kierunku poziomym przepro-
wadzony jest przy pomocy systemu pila-
strów i półpilastrów, przy czym głowice
pilastrów oddzielone są od architrawu
dość wysokim odpowiednio gierowanym
pasem muru, tworzącym jak gdyby dolną
połowę architrawu. Wzmocnione półpilastrami pilastry dzielą nawę na
trzy przęsła, uzupełnione od strony prezbiterium wąską przestrzenią
zawartą między zaokrąglonymi w planie ścianami narożników. Od strony
arkady łączącej narożniki zaznaczone każdy tylko przez jeden pilaster
dwustronny, a jednoprzęsłowe prezbiterium od strony części jego za-
okrąglonej w planie dzielą wysunięte nieco w kierunku osi wnętrza filary
utworzone z pilastrów i półpilastrów. Ściana części zaokrąglonej prezbi-
terium podziału architektonicznego nie posiada. Belkowanie jest giero-
wane nad pilastrami i półpilastrami.
Sklepienie nawy kolebkowe, podzielone gurtami rozczłonkowanymi
w ich przekroju odpowiednio do wysunięć i cofnięć wzajemnych pi-
STEFAN WÓJCIK
wszystkich tych profilach cechą bardzo silnie rzucającą się w oczy jest
słabe rozwinięcie płyty gzymsowej.
Głowice pilastrów górnych partii wież, jak i profile ich baz są
mocno zbarbaryzowane.
Sygnaturka nad dachem nawy skromna.
Główne wnętrze kościoła tworzy nawa założona na planie prostokąt-
nym z zaokrąglonymi narożnikami od strony prezbiterium oraz znacznie
węższe i niższe prezbiterium, otwarte na
nawę szeroką arkadą, zajmującą poło-
wę ściany tęczowej. Poziom podłogi
prezbiterium jest o 20 cm wyższy niż
w nawie. Całość wnętrza jest przesklepio-
na. Podział architektoniczny wnętrza
przeprowadzony jest jako wspólny dla
nawy i prezbiterium. Ściany obiega na-
około, urywając się jedynie w zaokrąg-
lonej części prezbiterium, wspólne belko-
wanie pełne, którego architraw przerwa-
ny jest jednak w zaokrąglonych narożni-
kach nawy od strony ściany tęczowej.
Podział w kierunku poziomym przepro-
wadzony jest przy pomocy systemu pila-
strów i półpilastrów, przy czym głowice
pilastrów oddzielone są od architrawu
dość wysokim odpowiednio gierowanym
pasem muru, tworzącym jak gdyby dolną
połowę architrawu. Wzmocnione półpilastrami pilastry dzielą nawę na
trzy przęsła, uzupełnione od strony prezbiterium wąską przestrzenią
zawartą między zaokrąglonymi w planie ścianami narożników. Od strony
arkady łączącej narożniki zaznaczone każdy tylko przez jeden pilaster
dwustronny, a jednoprzęsłowe prezbiterium od strony części jego za-
okrąglonej w planie dzielą wysunięte nieco w kierunku osi wnętrza filary
utworzone z pilastrów i półpilastrów. Ściana części zaokrąglonej prezbi-
terium podziału architektonicznego nie posiada. Belkowanie jest giero-
wane nad pilastrami i półpilastrami.
Sklepienie nawy kolebkowe, podzielone gurtami rozczłonkowanymi
w ich przekroju odpowiednio do wysunięć i cofnięć wzajemnych pi-