DOI article:
Mroczek, Tadeusz: Życie artystyczne Lublina w latach 1939-1960
DOI Page / Citation link: https://doi.org/10.11588/diglit.36971#0064
50
TADEUSZ MROCZEK
czej, a zarazem przywodzą na myśl prowincjonalnych mistrzów cecho-
wych, wiernych dawno już przebrzmiałej epoce.
Podobny charakter ma też twórczość innych realistów lubelskich: Jani-
ny Miłosiowej, (ur. 1896), zasłużonej przede wszystkim w pracy pedago-
gicznej, wychowawczyni kilku pokoleń malarzy, autorki licznych mar-
twych natur i pejzaży, oraz Witolda Olpińskiego (1897-1969), również
pedagoga i pejzażysty
Wśród ludzi, którzy tworzyli środowisko lubelskie na długo przed
II wojną światową, a po wyzwoleniu przyczynili się do jego reaktywa-
cji, poczesne miejsce zajmują Juliusz Kurzątkowski i Wiktor Ziół-
kowski.
Uczeń T. Lenza, Juliusz Kurzątkowski (1888-1952), urodził się w Ra-
domiu, w Lublinie zamieszkał w 1929 r. Pełnił na gruncie lubelskim
podobną Noakowskiemu rolę popularyzatora i dokumentalisty zabytków
miasta, a zarazem twórcy na poły fantastycznych wizji architektonicz-
nych. Uprawiał przede wszystkim grafikę iss.
Równie wiele ma Lublin do zawdzięczenia Wiktorowi Ziółkowskiemu
(ur. 1895), twórcy realistycznych obrazów akwarelowych, a zarazem jed-
nemu z najczynniejszych w naszym mieście organizatorów życia kultu-
ralnego. Po wojnie pełnił Ziółkowski funkcję pierwszego dyrektora Mu-
zeum Lubelskiego, na łamach prasy walczył o poprawę sytuacji bytowej
plastyków, będąc równocześnie kolekcjonerem pamiątek i archiwaliów
dotyczących Lublina i lubelskiego życia artystycznego
Od lat dwudziestych związany z Kazimierzem był Antoni Michalak
(1902-1975), urodzony w Kozłowie Szlacheckim. Artysta studiował
w warszawskiej ASP w pracowni T. Pruszkowskiego. W r. 1925 wraz
z pozostałymi absolwentami klasy Pruszkowskiego założył Bractwo Św.
Łukasza. Członkowie Bractwa propagowali kult rzemiosła i opartej na
tradycjach sztuki baroku techniki malarskiej. Michalak zawsze pozo-
stawał wierny tym założeniom artystycznym. Uprawiał malarstwo reli-
gijne, alegoryczne i portretowe. Oprócz uczestnictwa w krajowych i za-
granicznych wystawach Bractwa Michalak brał udział w wielu innych
wystawach zagranicznych, między innymi w biennale w Wenecji (1934)
i trzykrotnie w międzynarodowych wystawach w Carnegie Institute
w Pittsburghu (1930, 1935, 1937). W 1931 r. na wystawie sztuki religijnej
w Padwie otrzymał złoty medal, a w 1937 r. na Międzynarodowej Wysta-
wie Malarstwa w Paryżu — dyplom honorowy. W okresie okupacji opra-
'"R A. Mroczek. Wstęp do katalogu: Wpstama pośmiertna Witoida Oipińskiepo,
Lublin 1970; T. Chabros. Wstęp do katalogu: Janina Miiosioma. Nałęczów 1974.
J. Królikowski. Wstęp do katalogu: Jalinsz Knrzętkomski, mpstama po-
śmiertna. Lublin 1961.
Na podstawie noty biograficznej W. Ziółkowskiego (mps BWA Lublin).
TADEUSZ MROCZEK
czej, a zarazem przywodzą na myśl prowincjonalnych mistrzów cecho-
wych, wiernych dawno już przebrzmiałej epoce.
Podobny charakter ma też twórczość innych realistów lubelskich: Jani-
ny Miłosiowej, (ur. 1896), zasłużonej przede wszystkim w pracy pedago-
gicznej, wychowawczyni kilku pokoleń malarzy, autorki licznych mar-
twych natur i pejzaży, oraz Witolda Olpińskiego (1897-1969), również
pedagoga i pejzażysty
Wśród ludzi, którzy tworzyli środowisko lubelskie na długo przed
II wojną światową, a po wyzwoleniu przyczynili się do jego reaktywa-
cji, poczesne miejsce zajmują Juliusz Kurzątkowski i Wiktor Ziół-
kowski.
Uczeń T. Lenza, Juliusz Kurzątkowski (1888-1952), urodził się w Ra-
domiu, w Lublinie zamieszkał w 1929 r. Pełnił na gruncie lubelskim
podobną Noakowskiemu rolę popularyzatora i dokumentalisty zabytków
miasta, a zarazem twórcy na poły fantastycznych wizji architektonicz-
nych. Uprawiał przede wszystkim grafikę iss.
Równie wiele ma Lublin do zawdzięczenia Wiktorowi Ziółkowskiemu
(ur. 1895), twórcy realistycznych obrazów akwarelowych, a zarazem jed-
nemu z najczynniejszych w naszym mieście organizatorów życia kultu-
ralnego. Po wojnie pełnił Ziółkowski funkcję pierwszego dyrektora Mu-
zeum Lubelskiego, na łamach prasy walczył o poprawę sytuacji bytowej
plastyków, będąc równocześnie kolekcjonerem pamiątek i archiwaliów
dotyczących Lublina i lubelskiego życia artystycznego
Od lat dwudziestych związany z Kazimierzem był Antoni Michalak
(1902-1975), urodzony w Kozłowie Szlacheckim. Artysta studiował
w warszawskiej ASP w pracowni T. Pruszkowskiego. W r. 1925 wraz
z pozostałymi absolwentami klasy Pruszkowskiego założył Bractwo Św.
Łukasza. Członkowie Bractwa propagowali kult rzemiosła i opartej na
tradycjach sztuki baroku techniki malarskiej. Michalak zawsze pozo-
stawał wierny tym założeniom artystycznym. Uprawiał malarstwo reli-
gijne, alegoryczne i portretowe. Oprócz uczestnictwa w krajowych i za-
granicznych wystawach Bractwa Michalak brał udział w wielu innych
wystawach zagranicznych, między innymi w biennale w Wenecji (1934)
i trzykrotnie w międzynarodowych wystawach w Carnegie Institute
w Pittsburghu (1930, 1935, 1937). W 1931 r. na wystawie sztuki religijnej
w Padwie otrzymał złoty medal, a w 1937 r. na Międzynarodowej Wysta-
wie Malarstwa w Paryżu — dyplom honorowy. W okresie okupacji opra-
'"R A. Mroczek. Wstęp do katalogu: Wpstama pośmiertna Witoida Oipińskiepo,
Lublin 1970; T. Chabros. Wstęp do katalogu: Janina Miiosioma. Nałęczów 1974.
J. Królikowski. Wstęp do katalogu: Jalinsz Knrzętkomski, mpstama po-
śmiertna. Lublin 1961.
Na podstawie noty biograficznej W. Ziółkowskiego (mps BWA Lublin).