DOI Artikel:
Kwiatkowski, Arkadiusz A.: Jan Nepomucen Głowacki: lata nauki w Krakowie i Wiedniu
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.36969#0029
JAN NEPOMUCEN GŁOWACKI
17
ju, gdyż w końcu sierpnia i we wrześniu malował ruiny zamków w Ojcowie
i Tenczynie 91.
Po studiach Głowacki oczekiwał na możliwość zatrudnienia w szkołach
krakowskich. Po zwolnieniu się któregoś z wyższych etatów w Liceum Św.
Anny wieloletni „aktualny nauczyciel rysunków” i innych przedmiotów
Antoni Giziński ubiega się o nominację na profesora tegoż Liceum w lipcu
1828 r. W końcu zostaje mianowany „zastępcą profesora” 92. O wakującą po
nim posadę ubiega się Głowacki, którego kandydaturę popiera fakt kształ-
cenia się za granicą na koszt rządu.
10 IX 1829 r. rektor UJ „raczył mianować provisor JP. Głowackiego
Nauczycielem Rysunków przy Liceum Śej Anny w miejsce Wo Gizińskie-
go” 93. Kurator Generalny polecił z kasy akademickiej wypłacać Głowac-
kiemu pansję 1200 złp w miesięcznych ratach 94. Obowiązkiem malarza było
prowadzenie lekcji rysunku w godzinach wolnych od zajęć szkolnych we
wszystkich klasach Liceum 95.
W tym momencie rozpoczyna się pedagogiczna kariera malarza. Była
ona dość szybka, mimo trudności związanych z reorganizacją szkolnictwa
w Krakowie, w ramach represji zaborców po powstaniu listopadowym.
Awansując stopniowo w Liceum Św. Anny, nauczając jednocześnie w
Szkole Sztuk Pięknych (po reorganizacji przyłączonej do Instytutu Tech-
nicznego), po dziewięciu latach (w 1837) przyjęty został do Towarzystwa
Naukowego Krakowskiego jako członek96. Jednocześnie otrzymał tytuł
91 Ojców. Widok doliny z ruinami zamku rys. oł., pap. kremowy, 37,7X54,8;
sygn.: „Oyców. rys. z natury Jn. Głowacki dnia 21. Aug. 1828” (Zbiory Pawlikow-
skich nr inw. 4251); Wnętrze ruin Tenczyna akw., pap., 41,4X55,5; sygn.: „Wnętrze
ruin Tęczyna J. N. Głowacki dnia 7 Sept. 1828”, ozn.: „Tęczyn” (tamże nr inw. 4272)
(formę „Tęczyn” przyjmuję za: B. G u e r q u i n. Zamki w Polsce. Warszawa 1974
s 286-288; w oznaczeniach Głowackiego występuje forma „Tęczyn”).
92 Arch. UJ SI 543 Akta Liceum Św. Anny: Nauczyciele (dokumenty z dnia 13
lipca i 8 października 1828). Giziński mianowany zastępcą profesora z pensją 2000 złp
rocznie (wyższą od poprzedniej jedynie o 300 zł) jesienią tegoż roku skarży się już,
że jako zastępca profesora ma podwojone obowiązki i żyje ciągle w niedostatku
(1XII 1828) oraz prosi o nominację na „Aktualnego Profesora”; podobne pismo o
dziejącej mu się krzywdzie wystosował 24 IX 1829 r. 30 września władze zgadzają
śię na nominację, 13 X 1829 — oficjalna nominacja Gizińskiego na „Aktualnego Pro-
fessora Języków Polskiego i Łacińskiego” po zmarłym profesorze Orłowskim (podob-
ny tryb postępowania w przypadku Głowackiego). Głowacki w prośbie o nominację
na aktualnego nauczyciela rysunku z 26IV 1831 (Arch. UJ SI 543) również podaje
sposób awansowania Gizińskiego, po którym objął zwolnione miejsce.
93 Głowacki. Opis życia (odpis „wezwania” z 10 IX 1828 wystawionego przez
prorektora Liceum T. Wysockiego). W dokumentach nazywany jest też „tymczaso-
wym nauczycielem” lub „zastępcą nauczyciela”.
91 Arch. UJ SI 543 Akta Liceum Sw. Anny: Nauczyciele 1826-33 (pismo rektora
do Rady Akademickiej w sprawie pensji nowych pedagogów z 8 X 1828).
95 Wojciechowska, jw. s. 18.
96 Zawadzki, jw. s. 49.
2 — Roczniki Humanistyczne
17
ju, gdyż w końcu sierpnia i we wrześniu malował ruiny zamków w Ojcowie
i Tenczynie 91.
Po studiach Głowacki oczekiwał na możliwość zatrudnienia w szkołach
krakowskich. Po zwolnieniu się któregoś z wyższych etatów w Liceum Św.
Anny wieloletni „aktualny nauczyciel rysunków” i innych przedmiotów
Antoni Giziński ubiega się o nominację na profesora tegoż Liceum w lipcu
1828 r. W końcu zostaje mianowany „zastępcą profesora” 92. O wakującą po
nim posadę ubiega się Głowacki, którego kandydaturę popiera fakt kształ-
cenia się za granicą na koszt rządu.
10 IX 1829 r. rektor UJ „raczył mianować provisor JP. Głowackiego
Nauczycielem Rysunków przy Liceum Śej Anny w miejsce Wo Gizińskie-
go” 93. Kurator Generalny polecił z kasy akademickiej wypłacać Głowac-
kiemu pansję 1200 złp w miesięcznych ratach 94. Obowiązkiem malarza było
prowadzenie lekcji rysunku w godzinach wolnych od zajęć szkolnych we
wszystkich klasach Liceum 95.
W tym momencie rozpoczyna się pedagogiczna kariera malarza. Była
ona dość szybka, mimo trudności związanych z reorganizacją szkolnictwa
w Krakowie, w ramach represji zaborców po powstaniu listopadowym.
Awansując stopniowo w Liceum Św. Anny, nauczając jednocześnie w
Szkole Sztuk Pięknych (po reorganizacji przyłączonej do Instytutu Tech-
nicznego), po dziewięciu latach (w 1837) przyjęty został do Towarzystwa
Naukowego Krakowskiego jako członek96. Jednocześnie otrzymał tytuł
91 Ojców. Widok doliny z ruinami zamku rys. oł., pap. kremowy, 37,7X54,8;
sygn.: „Oyców. rys. z natury Jn. Głowacki dnia 21. Aug. 1828” (Zbiory Pawlikow-
skich nr inw. 4251); Wnętrze ruin Tenczyna akw., pap., 41,4X55,5; sygn.: „Wnętrze
ruin Tęczyna J. N. Głowacki dnia 7 Sept. 1828”, ozn.: „Tęczyn” (tamże nr inw. 4272)
(formę „Tęczyn” przyjmuję za: B. G u e r q u i n. Zamki w Polsce. Warszawa 1974
s 286-288; w oznaczeniach Głowackiego występuje forma „Tęczyn”).
92 Arch. UJ SI 543 Akta Liceum Św. Anny: Nauczyciele (dokumenty z dnia 13
lipca i 8 października 1828). Giziński mianowany zastępcą profesora z pensją 2000 złp
rocznie (wyższą od poprzedniej jedynie o 300 zł) jesienią tegoż roku skarży się już,
że jako zastępca profesora ma podwojone obowiązki i żyje ciągle w niedostatku
(1XII 1828) oraz prosi o nominację na „Aktualnego Profesora”; podobne pismo o
dziejącej mu się krzywdzie wystosował 24 IX 1829 r. 30 września władze zgadzają
śię na nominację, 13 X 1829 — oficjalna nominacja Gizińskiego na „Aktualnego Pro-
fessora Języków Polskiego i Łacińskiego” po zmarłym profesorze Orłowskim (podob-
ny tryb postępowania w przypadku Głowackiego). Głowacki w prośbie o nominację
na aktualnego nauczyciela rysunku z 26IV 1831 (Arch. UJ SI 543) również podaje
sposób awansowania Gizińskiego, po którym objął zwolnione miejsce.
93 Głowacki. Opis życia (odpis „wezwania” z 10 IX 1828 wystawionego przez
prorektora Liceum T. Wysockiego). W dokumentach nazywany jest też „tymczaso-
wym nauczycielem” lub „zastępcą nauczyciela”.
91 Arch. UJ SI 543 Akta Liceum Sw. Anny: Nauczyciele 1826-33 (pismo rektora
do Rady Akademickiej w sprawie pensji nowych pedagogów z 8 X 1828).
95 Wojciechowska, jw. s. 18.
96 Zawadzki, jw. s. 49.
2 — Roczniki Humanistyczne