72
ALICJA KARŁOWSKA-KAMZOWA
17. Subiaco, grota Sacro Speco, malowidło z XIV w., fragment; Bolonia, S. Petronio, malowidło z XIV/XV w., fragment;
Todi, klasztor św. Franciszka, Jacopo di Mino, malowidło z 1346 г., fragment
matykę z ołtarzami, zatem z miejscem modlitw także za zmarłych. Temat był w tamtych czasach żywy,
inspirujący. Odpowiedzialność moralną człowieka ukazywano w aktualnych wówczas kontekstach społecz-
nych86. Również działanie wspomożycieli, na przykład Matki Boskiej, widziano najzupełniej realnie. Ukazy-
wano Ją wyciągającą dusze z gorącej góry czyśćca, na kształt „wyjmowania wypieków z pieca"87. Osobiste,
niemal codzienne zabieganie o własną szczęśliwość wieczną było konieczne, śmierć była blisko. Kruchość
86 Bolonia, S. Petronio. Na wąskiej północnej ścianie nawy bocznej, między pierwszą a drugą (od zachodu) kaplicą odsło-
nięto w ostatnim czasie niewielkie malowidło wotywne (wotywnych kompozycji ściennych w tym kościele jest dużo). Omawiany
obiekt (nie publikowany) widziałam na wiosnę 1991 r. Przedstawia on zamek, z siedzącą wewnątrz kobietą z dzieckiem, do której
przychodzi młodzieniec (?) prowadzący konia. Po lewej stronie zamku ukazano wieś. W jednym budyneczku widoczne są bydlęta,
przed drugim modlący się wieśniak. W górnej strefie ukazano Chrystusa ujętego w popiersiu z gestem oranta. Znad wsi przylatuje
do niego anioł z duszą biedaka. Nad zamkiem diabeł unosi duszę damy do piekła. Kompozycja nie jest w całości zachowana.
Wykonana została być może na przełomie XIV/XV w. Innym przykładem podobnego moralizowania są opisane wyżej malowidła
w Paganico.
87 Najlepiej zachowane jest malowidło z tym przedstawieniem w klasztorze św. Franciszka w Todi pędzla sieneńskiego
malarza Jacopo di Mino w 1346 r. Fragment publikuje Frehler, op.cit., il. 70. Zdjęcie całości w Kunsthistorisches Institut we
Florencji.
ALICJA KARŁOWSKA-KAMZOWA
17. Subiaco, grota Sacro Speco, malowidło z XIV w., fragment; Bolonia, S. Petronio, malowidło z XIV/XV w., fragment;
Todi, klasztor św. Franciszka, Jacopo di Mino, malowidło z 1346 г., fragment
matykę z ołtarzami, zatem z miejscem modlitw także za zmarłych. Temat był w tamtych czasach żywy,
inspirujący. Odpowiedzialność moralną człowieka ukazywano w aktualnych wówczas kontekstach społecz-
nych86. Również działanie wspomożycieli, na przykład Matki Boskiej, widziano najzupełniej realnie. Ukazy-
wano Ją wyciągającą dusze z gorącej góry czyśćca, na kształt „wyjmowania wypieków z pieca"87. Osobiste,
niemal codzienne zabieganie o własną szczęśliwość wieczną było konieczne, śmierć była blisko. Kruchość
86 Bolonia, S. Petronio. Na wąskiej północnej ścianie nawy bocznej, między pierwszą a drugą (od zachodu) kaplicą odsło-
nięto w ostatnim czasie niewielkie malowidło wotywne (wotywnych kompozycji ściennych w tym kościele jest dużo). Omawiany
obiekt (nie publikowany) widziałam na wiosnę 1991 r. Przedstawia on zamek, z siedzącą wewnątrz kobietą z dzieckiem, do której
przychodzi młodzieniec (?) prowadzący konia. Po lewej stronie zamku ukazano wieś. W jednym budyneczku widoczne są bydlęta,
przed drugim modlący się wieśniak. W górnej strefie ukazano Chrystusa ujętego w popiersiu z gestem oranta. Znad wsi przylatuje
do niego anioł z duszą biedaka. Nad zamkiem diabeł unosi duszę damy do piekła. Kompozycja nie jest w całości zachowana.
Wykonana została być może na przełomie XIV/XV w. Innym przykładem podobnego moralizowania są opisane wyżej malowidła
w Paganico.
87 Najlepiej zachowane jest malowidło z tym przedstawieniem w klasztorze św. Franciszka w Todi pędzla sieneńskiego
malarza Jacopo di Mino w 1346 r. Fragment publikuje Frehler, op.cit., il. 70. Zdjęcie całości w Kunsthistorisches Institut we
Florencji.