WIZERUNKI MADONNY ŁASKAWEJ W SZTUCE POLSKIEJ
297
38. Okropny widok srogiego powietrza roku 1710 w Wilnie grasującego.
Miedzioryt (1799, Ignacy Karęga, według rysunku Franciszka Pelikana).
W zbiorach Biblioteki Ossolineum we Wrocławiu
wariancie ze zmienionym napisem), opublikowana w wydawnictwie Album Wileńskie Jana Kazimierza Wil-
czyńskiego (il. 39)201. Notabene litewski konterfekt Łaskawej cieszył się w XIX stuleciu największym powo-
dzeniem jako wzór dla małych dewocyjnych obrazków Matris Gratiarum (il. 40, 41)202.
Interesujące jest zwłaszcza pierwsze z wymienionych dzieł, jako że oprócz centralnie umieszczonej Madonny
Łaskawej w otoczeniu obłoków i uskrzydlonych główek, ukazano ponad nią Świętą Trójcę (w tym Chrystusa
z piorunami w dłoni), a poniżej - by odwołać się do słów Edwarda Nowakowskiego - „widok górnej części
kościoła, dwóch wież i trzech krzyżów na górze wzniosłej, drzewa z liśćmi, kruki lecą, psy ogryzają kości,
ludzie umarli i umierający, przy nich księża"203. Przypuszczalnie owa rycina - albo w całości, albo w znacznej
partii - była inspirowana wyobrażeniem ulokowanym na zewnętrznej ścianie antokolskiej świątyni, o którym
201 J. Jaworska, „Album Wileńskie" w zbiorach graficznych Muzeum Narodowego w Warszawie, „Rocznik Muzeum Na-
rodowego w Warszawie" XX: 1976, s. 287.
202 Zestawił je: Nowakowski, op.cit., s. 721 n. Niektóre powstały staraniem Jana Kazimierza Wilczyńskiego - Jawor-
ska, op.cit., s. 345, 366. Bywały przedmiotem zainteresowania kolekcjonerów -H. Skimborowicz, ,JCu czci Bogarodzicy".
Pamiątka pierwszej w Warszawie wystawy mariańskiej, Warszawa 1905, s. 155 п., 158, 160.
2<ь Nowakowski, op.cit., s. 721.
297
38. Okropny widok srogiego powietrza roku 1710 w Wilnie grasującego.
Miedzioryt (1799, Ignacy Karęga, według rysunku Franciszka Pelikana).
W zbiorach Biblioteki Ossolineum we Wrocławiu
wariancie ze zmienionym napisem), opublikowana w wydawnictwie Album Wileńskie Jana Kazimierza Wil-
czyńskiego (il. 39)201. Notabene litewski konterfekt Łaskawej cieszył się w XIX stuleciu największym powo-
dzeniem jako wzór dla małych dewocyjnych obrazków Matris Gratiarum (il. 40, 41)202.
Interesujące jest zwłaszcza pierwsze z wymienionych dzieł, jako że oprócz centralnie umieszczonej Madonny
Łaskawej w otoczeniu obłoków i uskrzydlonych główek, ukazano ponad nią Świętą Trójcę (w tym Chrystusa
z piorunami w dłoni), a poniżej - by odwołać się do słów Edwarda Nowakowskiego - „widok górnej części
kościoła, dwóch wież i trzech krzyżów na górze wzniosłej, drzewa z liśćmi, kruki lecą, psy ogryzają kości,
ludzie umarli i umierający, przy nich księża"203. Przypuszczalnie owa rycina - albo w całości, albo w znacznej
partii - była inspirowana wyobrażeniem ulokowanym na zewnętrznej ścianie antokolskiej świątyni, o którym
201 J. Jaworska, „Album Wileńskie" w zbiorach graficznych Muzeum Narodowego w Warszawie, „Rocznik Muzeum Na-
rodowego w Warszawie" XX: 1976, s. 287.
202 Zestawił je: Nowakowski, op.cit., s. 721 n. Niektóre powstały staraniem Jana Kazimierza Wilczyńskiego - Jawor-
ska, op.cit., s. 345, 366. Bywały przedmiotem zainteresowania kolekcjonerów -H. Skimborowicz, ,JCu czci Bogarodzicy".
Pamiątka pierwszej w Warszawie wystawy mariańskiej, Warszawa 1905, s. 155 п., 158, 160.
2<ь Nowakowski, op.cit., s. 721.