DOI article:
Karpowicz, Mariusz: Artyści włoscy w Pożajściu: Pietro Puttini i Giovanni Merli
DOI Page / Citation link:https://doi.org/10.11588/diglit.16407#0325
ARTYŚCI WŁOSCY W POŻAJŚC1U
323
6. Mediolan, kościół S.-Fedele, kolumna nawy. Wg G. Rocchi
taką pewność uzyskać. W czasie pobytu w 1959 roku - fotografowałem jedynie freski, w czasie krótkiego
pobytu w czerwcu 1992 kategorycznie zabroniono mi fotografowania czegokolwiek. Tak więc trzeba pocze-
kać z rozstrzygnięciem sprawy na zdjęcia, lub zostawić to młodszym, poprzestając na razie tylko na hipotezie25.
Nawet jednak na podstawie tego materiału, który reprodukują obie litewskie monografie założenia po-
żajskiego, można stwierdzić, że autor czy autorzy nie są architektami z Wenecji, a znad jeziora Lugano.
Pierwszą sprawą wartą rozpatrzenia jest owa zależność od weneckiego kościoła S. Maria delia Salute, którą
pani Kairiukśtyte widzi w ukształtowaniu i artykulacji przestrzeni centralnej i kopuły26 (il. 5). Rzeczywiście
- porządki w przestrzeniach podkopułowych obu kościołów są bardzo bliskie, to znaczy potężne kolumny
korynckie i belkowanie. Tylko, że autor Pożajścia, Affaita lub kto inny, mógł rysunek kolumn i szczegóły
belkowania wziąć z tego samego pierwowzoru co Longhena, mianowicie z kościoła S. Fedele w Mediolanie27
(il. 6). Z tej to wspaniałej świątyni Pellegrina Pellegrini zwanego Tibaldi (budowa 1567-1577) zaczerpnął
25 Już po napisaniu tego artykułu udało mi się dotrzeć do Pożajścia i stwierdzić ponad wszelką wątpliwość, że detal jest
identyczny z detalem części prezbiterialnej warszawskich Bielan. Mojemu uroczemu cicerone, pani Undinë Radzeviciuté, składam
podziękowania.
26 Kairiukstytè-Jacynienè, Barśauskas, op.cit, s. 46.
27 O wartościach artystycznych i inżynierskich tego znakomitego dzieła: G. Rocchi Di alcune architetture attribuite
a Pellegrino Tibaldi: valutazione, „Arte Lombarda" 94/95: 1990, nr 3/4, s. 31-54. W tym samym tomie na s. 12-13 Luca de Nardo
zebrał bibliografię dotyczącą artysty.
323
6. Mediolan, kościół S.-Fedele, kolumna nawy. Wg G. Rocchi
taką pewność uzyskać. W czasie pobytu w 1959 roku - fotografowałem jedynie freski, w czasie krótkiego
pobytu w czerwcu 1992 kategorycznie zabroniono mi fotografowania czegokolwiek. Tak więc trzeba pocze-
kać z rozstrzygnięciem sprawy na zdjęcia, lub zostawić to młodszym, poprzestając na razie tylko na hipotezie25.
Nawet jednak na podstawie tego materiału, który reprodukują obie litewskie monografie założenia po-
żajskiego, można stwierdzić, że autor czy autorzy nie są architektami z Wenecji, a znad jeziora Lugano.
Pierwszą sprawą wartą rozpatrzenia jest owa zależność od weneckiego kościoła S. Maria delia Salute, którą
pani Kairiukśtyte widzi w ukształtowaniu i artykulacji przestrzeni centralnej i kopuły26 (il. 5). Rzeczywiście
- porządki w przestrzeniach podkopułowych obu kościołów są bardzo bliskie, to znaczy potężne kolumny
korynckie i belkowanie. Tylko, że autor Pożajścia, Affaita lub kto inny, mógł rysunek kolumn i szczegóły
belkowania wziąć z tego samego pierwowzoru co Longhena, mianowicie z kościoła S. Fedele w Mediolanie27
(il. 6). Z tej to wspaniałej świątyni Pellegrina Pellegrini zwanego Tibaldi (budowa 1567-1577) zaczerpnął
25 Już po napisaniu tego artykułu udało mi się dotrzeć do Pożajścia i stwierdzić ponad wszelką wątpliwość, że detal jest
identyczny z detalem części prezbiterialnej warszawskich Bielan. Mojemu uroczemu cicerone, pani Undinë Radzeviciuté, składam
podziękowania.
26 Kairiukstytè-Jacynienè, Barśauskas, op.cit, s. 46.
27 O wartościach artystycznych i inżynierskich tego znakomitego dzieła: G. Rocchi Di alcune architetture attribuite
a Pellegrino Tibaldi: valutazione, „Arte Lombarda" 94/95: 1990, nr 3/4, s. 31-54. W tym samym tomie na s. 12-13 Luca de Nardo
zebrał bibliografię dotyczącą artysty.