DOI Artikel:
Karpowicz, Mariusz: Artyści włoscy w Pożajściu: Pietro Puttini i Giovanni Merli
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.16407#0326
324
MARIUSZ KARPOWICZ
7. Riva San Vitale, kościół S. Croce, wnętrze. Wg S. delia Torre
Baltazar Longhena korynckie kolumny przestrzeni podkopułowej. Co do ukształtowania przestrzeni i kopuły
- to nad jeziorem Lugano stoi budowla znacznie bliższa pod tym względem świątyni pożajskiej niż weneckie
dzieło Longheny. On sam też musiał znać zabytek znad jeziora Lugano, bez względu na to, czy urodził się
w okolicach rzeczonego jeziora czy w okolicach Bergamo, jak to ostatnio się przypuszcza. Musiał znać, bo
właśnie kościół S. Maria delia Salute od tego właśnie zabytku wyraźnie zależy. Myślę o następnym wspania-
łym dziele Pellegrina Tibaldi - kościele S. Croce w miejscowości Riva San Vitale28 (il. 7). Leży ona po
28 G. R о с с o, II tempio di S. Croce in Riva S. Vitale progettato da Pellegrino Pellegrini, „Rivista Archeologica délia antica
Provincia e Diocesi di Como" IX: 1930, fasc, 99-101, s. 5-30; reszta bibliografii u M. Karpowicza, Artisti ticinensi in Polonia
nel '600, Bellinzona 1983, s. 182, przyp. 88. Ostatnio lansowana jest opinia, że autorem planów jest prowadzący budowę „con-
ductor" Giovanni Antonio Piotti. W istocie zmodyfikował on tylko kilka detali, m.in. portal główny fasady, i to nieszczęśliwie.
Zupełnym absurdem jest opinia, że dzieło o europejskim oddziaływaniu, awangardowych rozwiązaniach i najwyższym poziomie
artystycznym jest kreacją „conductora". Tym bardziej, że ma ono repertuar form typowy dla pobliskiego, genialnego architekta,
związanego na dodatek z fundatorem. Por. S. Della Torre, Appunti di ricerca sulle architetture „pellegriniane" in area coma-
sca e sull architetto Giovanni Antonio Piotti, „Arte Lombarda" 94/95: 1990, nr 3/4, s. 140-148; tenże, Disegni di G Antonio
Piotti per S. Croce di Riva S. Vitale, „II Disegno di Architettura" I: 1990, nr 1, s. 21-22.
MARIUSZ KARPOWICZ
7. Riva San Vitale, kościół S. Croce, wnętrze. Wg S. delia Torre
Baltazar Longhena korynckie kolumny przestrzeni podkopułowej. Co do ukształtowania przestrzeni i kopuły
- to nad jeziorem Lugano stoi budowla znacznie bliższa pod tym względem świątyni pożajskiej niż weneckie
dzieło Longheny. On sam też musiał znać zabytek znad jeziora Lugano, bez względu na to, czy urodził się
w okolicach rzeczonego jeziora czy w okolicach Bergamo, jak to ostatnio się przypuszcza. Musiał znać, bo
właśnie kościół S. Maria delia Salute od tego właśnie zabytku wyraźnie zależy. Myślę o następnym wspania-
łym dziele Pellegrina Tibaldi - kościele S. Croce w miejscowości Riva San Vitale28 (il. 7). Leży ona po
28 G. R о с с o, II tempio di S. Croce in Riva S. Vitale progettato da Pellegrino Pellegrini, „Rivista Archeologica délia antica
Provincia e Diocesi di Como" IX: 1930, fasc, 99-101, s. 5-30; reszta bibliografii u M. Karpowicza, Artisti ticinensi in Polonia
nel '600, Bellinzona 1983, s. 182, przyp. 88. Ostatnio lansowana jest opinia, że autorem planów jest prowadzący budowę „con-
ductor" Giovanni Antonio Piotti. W istocie zmodyfikował on tylko kilka detali, m.in. portal główny fasady, i to nieszczęśliwie.
Zupełnym absurdem jest opinia, że dzieło o europejskim oddziaływaniu, awangardowych rozwiązaniach i najwyższym poziomie
artystycznym jest kreacją „conductora". Tym bardziej, że ma ono repertuar form typowy dla pobliskiego, genialnego architekta,
związanego na dodatek z fundatorem. Por. S. Della Torre, Appunti di ricerca sulle architetture „pellegriniane" in area coma-
sca e sull architetto Giovanni Antonio Piotti, „Arte Lombarda" 94/95: 1990, nr 3/4, s. 140-148; tenże, Disegni di G Antonio
Piotti per S. Croce di Riva S. Vitale, „II Disegno di Architettura" I: 1990, nr 1, s. 21-22.