DOI article:
Karpowicz, Mariusz: Artyści włoscy w Pożajściu: Pietro Puttini i Giovanni Merli
DOI Page / Citation link: https://doi.org/10.11588/diglit.16407#0330
328
MARIUSZ KARPOWICZ
10. Lugano, dzwonnica katedry
z Anastazją, córką Giacomo Ceroni i Vittorii Cecylii Affaitati, rodzonej siostry Isidoro Affaitati Seniora37.
Rodzina Puttini była z klanem Affaitati zaprzyjaźniona od dawna. Obie familie trzymały sobie dzieci do
chrztu, świadkowały na ślubach itp. Szczególnie bliskie związki z Izydorem łączyły Antonio Puttini zwanego
„capitano", co oznaczało wówczas po prostu oficera. Ponieważ Isidoro również opatrywany jest tym tytułem
poczynając od jego powrotu do domu w 1648 roku, można się domyślać, że obaj młodzi ludzie byli inżynie-
rami wojskowymi armii cesarskiej, którzy otrzymali dymisję po Pokoju Westfalskim38. Bardzo to częste losy
na tym terenie, gdzie tak wielu się rodziło najemnych żołnierzy i architektów, a oba te zawody niejednokrotnie
,7 Albogasio, Archiwum parafialne, tom z wyrwanymi zapisami aż do 1654 roku, bez karty tytułowej, w teczce „Matrimoni
1639-1818", (cyt. dalej „Matrimoni"), s. nlb.
38 Bliższe dane w przygotowywanej do druku pracy o przedstawicielach rodziny Affaitati w Polsce.
MARIUSZ KARPOWICZ
10. Lugano, dzwonnica katedry
z Anastazją, córką Giacomo Ceroni i Vittorii Cecylii Affaitati, rodzonej siostry Isidoro Affaitati Seniora37.
Rodzina Puttini była z klanem Affaitati zaprzyjaźniona od dawna. Obie familie trzymały sobie dzieci do
chrztu, świadkowały na ślubach itp. Szczególnie bliskie związki z Izydorem łączyły Antonio Puttini zwanego
„capitano", co oznaczało wówczas po prostu oficera. Ponieważ Isidoro również opatrywany jest tym tytułem
poczynając od jego powrotu do domu w 1648 roku, można się domyślać, że obaj młodzi ludzie byli inżynie-
rami wojskowymi armii cesarskiej, którzy otrzymali dymisję po Pokoju Westfalskim38. Bardzo to częste losy
na tym terenie, gdzie tak wielu się rodziło najemnych żołnierzy i architektów, a oba te zawody niejednokrotnie
,7 Albogasio, Archiwum parafialne, tom z wyrwanymi zapisami aż do 1654 roku, bez karty tytułowej, w teczce „Matrimoni
1639-1818", (cyt. dalej „Matrimoni"), s. nlb.
38 Bliższe dane w przygotowywanej do druku pracy o przedstawicielach rodziny Affaitati w Polsce.