DOI article:
Lipińska, Aleksandra: Mecheleńskie reliefy alabastrowe w Polsce
DOI Page / Citation link: https://doi.org/10.11588/diglit.14244#0209
\]] ( Ï IELEŃSKIE RELIEFY ALABASTROWE W POLSCE
203
14. Kartusz z sygnaturą Rombou Tissenakena, Upadek Chrystusa pod Krzyżem (fragment), Muzeum Fundacji XX
Czartoryskich w Krakowie, fot. Muzeum
tyfikowana rycina, stanowiąca sumę doświadczeń czołowych italianistów. Zbliżony (tzn. taki, jak w wypad-
ku reliefów Paludanusa czy Florisa) schemat i stopień pokrewieństwa ikonograficznego prezentują dwa
miedzioryty: Jana Vredemana de Vries z roku 1563, gdzie scena ta pojawia się w reliefie środkowym epi-
tafium103, oraz Johannesa Sadelera z roku 1571l()4. Jednoczesne, a nawet późniejsze niż reliefów mecheleń-
skich, datowanie wyżej wymienionych prac nie pozwala jednak widzieć w nich bezpośrednich wzorów, lecz
raczej najważniejsze dzieła powszechnie obowiązującego schematu. Śledząc drogę kształtowania się owego
schematu ikonograficznego, możemy w tym momencie jedynie stwierdzić, że Willem van den Broecke był
jednym z tych niderlandzkich artystów, którzy podróżując do Włoch, przenieśli schematy na północ od Alp
i tam je popularyzowali. To oni „ubrali" żołnierzy przy grobie Chrystusa w stroje antyczne i sprawili, że
schemat ten upowszechnił się daleko od głównych centrów artystycznych za pośrednictwem grafiki, przez
Seria Coenotaphiorum - Holi s tein 1997, kat. nr 162.
Holi stein 1980, kat. nr 252.
203
14. Kartusz z sygnaturą Rombou Tissenakena, Upadek Chrystusa pod Krzyżem (fragment), Muzeum Fundacji XX
Czartoryskich w Krakowie, fot. Muzeum
tyfikowana rycina, stanowiąca sumę doświadczeń czołowych italianistów. Zbliżony (tzn. taki, jak w wypad-
ku reliefów Paludanusa czy Florisa) schemat i stopień pokrewieństwa ikonograficznego prezentują dwa
miedzioryty: Jana Vredemana de Vries z roku 1563, gdzie scena ta pojawia się w reliefie środkowym epi-
tafium103, oraz Johannesa Sadelera z roku 1571l()4. Jednoczesne, a nawet późniejsze niż reliefów mecheleń-
skich, datowanie wyżej wymienionych prac nie pozwala jednak widzieć w nich bezpośrednich wzorów, lecz
raczej najważniejsze dzieła powszechnie obowiązującego schematu. Śledząc drogę kształtowania się owego
schematu ikonograficznego, możemy w tym momencie jedynie stwierdzić, że Willem van den Broecke był
jednym z tych niderlandzkich artystów, którzy podróżując do Włoch, przenieśli schematy na północ od Alp
i tam je popularyzowali. To oni „ubrali" żołnierzy przy grobie Chrystusa w stroje antyczne i sprawili, że
schemat ten upowszechnił się daleko od głównych centrów artystycznych za pośrednictwem grafiki, przez
Seria Coenotaphiorum - Holi s tein 1997, kat. nr 162.
Holi stein 1980, kat. nr 252.