DOI Artikel:
Talbierska, Jolanta: Twórczość graficzna Rembrandta van Rijn: nowe perspektywy badawcze dzieła graficznego
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.14573#0130
124
JOLANTA TALBIERSKA
46. Lilia Strasburska, wariant datowany ok. 1646, jeden z licznie
odnotowanych na rycinach Rembrandta filigranów, zarówno na
odbitkach autorskich, jak i pośmiertnych, tu na pracy Święty Hiero-
nim w ciemnej pracowni; Akty młodzieńców. Gabinet Rycin Biblioteki
Uniwersyteckiej w Warszawie, Inw. zb. d. 2987. Przerys autorki
ZAKOŃCZENIE
W badaniu dzieła graficznego i rysunku Rembrandta nastąpił w ciągu ostatniego ćwierćwiecza ogrom-
ny postęp. Wszechstronne zajęcie się tą grupą prac artysty zaowocowało licznymi publikacjami, zaś do naj-
wartościowszych należą przede wszystkim monograficzne katalogi zbiorów i wystaw, zawierające pogłębio-
ne studia nad całym Rembrandtowskim œuvre graficzno-rysunkowym lub jego wybraną częścią. Zwykle
prezentują one także nowe metody, które mogą badać kompleksowo i za pomocą wielu nauk pomocniczych
nie tylko dzieła wielkiego Holendra, ale prace graficzne w ogóle. Znakomita większość opracowań, odno-
szących się w całości lub przynajmniej częściowo do twórczości rytowniczej van Rijna skupiła się na nowych
metodach (jak badanie papieru) oraz analizie dzieła (formalizm, ale także ikonografia, ikonologia, semioty-
ka) i wpisaniu go w różnorodne konteksty (społeczny, antropologiczny, feministyczny, psychologiczny itd.).
Doskonałym przykładem przyjęcia szerokiej perspektywy badawczej w odniesieniu do dzieła graficznego
jest publikacja Stéphanie S. Dickey z roku 20 0 4359, jedna z nielicznych poświęcona wyłącznie tej dziedzinie
twórczości Rembrandta360. Autorka zajęła się rytowanymi autoportretami i portretami oraz ich kontekstem:
359 Dickey, op. cit.
360 Wśród ok. 600 publikacji z lat 1996-2008 związanych z Rembrandtem, mniej więcej jedną piątą poświęcono jego grafice.
Ryciny wielkiego Holendra zwykle są analizowane w kontekście malarstwa i rysunku, zajmując ważne miejsce w większości kata-
logów wystaw i innych opracowań. Jednak mam na myśli przede wszystkim nowe publikacje, w tym katalogi zbiorów, poświęcone
w całości dziełu graficznemu, jak Rembrandt the Printmaker...; D i с к e y, op. cit.; Ta 1 b i e r s к a, Rembrandt...; Кr u ż e 1, op. cit.;
H i n t e r d i n g, Rembrandt as an etcher...; idem, Rembrandt. Etchings from the Frits Lugt Collection, vol. 1-2, Bussum, Thoth,
Fondation Custodia, Paris 2008.
JOLANTA TALBIERSKA
46. Lilia Strasburska, wariant datowany ok. 1646, jeden z licznie
odnotowanych na rycinach Rembrandta filigranów, zarówno na
odbitkach autorskich, jak i pośmiertnych, tu na pracy Święty Hiero-
nim w ciemnej pracowni; Akty młodzieńców. Gabinet Rycin Biblioteki
Uniwersyteckiej w Warszawie, Inw. zb. d. 2987. Przerys autorki
ZAKOŃCZENIE
W badaniu dzieła graficznego i rysunku Rembrandta nastąpił w ciągu ostatniego ćwierćwiecza ogrom-
ny postęp. Wszechstronne zajęcie się tą grupą prac artysty zaowocowało licznymi publikacjami, zaś do naj-
wartościowszych należą przede wszystkim monograficzne katalogi zbiorów i wystaw, zawierające pogłębio-
ne studia nad całym Rembrandtowskim œuvre graficzno-rysunkowym lub jego wybraną częścią. Zwykle
prezentują one także nowe metody, które mogą badać kompleksowo i za pomocą wielu nauk pomocniczych
nie tylko dzieła wielkiego Holendra, ale prace graficzne w ogóle. Znakomita większość opracowań, odno-
szących się w całości lub przynajmniej częściowo do twórczości rytowniczej van Rijna skupiła się na nowych
metodach (jak badanie papieru) oraz analizie dzieła (formalizm, ale także ikonografia, ikonologia, semioty-
ka) i wpisaniu go w różnorodne konteksty (społeczny, antropologiczny, feministyczny, psychologiczny itd.).
Doskonałym przykładem przyjęcia szerokiej perspektywy badawczej w odniesieniu do dzieła graficznego
jest publikacja Stéphanie S. Dickey z roku 20 0 4359, jedna z nielicznych poświęcona wyłącznie tej dziedzinie
twórczości Rembrandta360. Autorka zajęła się rytowanymi autoportretami i portretami oraz ich kontekstem:
359 Dickey, op. cit.
360 Wśród ok. 600 publikacji z lat 1996-2008 związanych z Rembrandtem, mniej więcej jedną piątą poświęcono jego grafice.
Ryciny wielkiego Holendra zwykle są analizowane w kontekście malarstwa i rysunku, zajmując ważne miejsce w większości kata-
logów wystaw i innych opracowań. Jednak mam na myśli przede wszystkim nowe publikacje, w tym katalogi zbiorów, poświęcone
w całości dziełu graficznemu, jak Rembrandt the Printmaker...; D i с к e y, op. cit.; Ta 1 b i e r s к a, Rembrandt...; Кr u ż e 1, op. cit.;
H i n t e r d i n g, Rembrandt as an etcher...; idem, Rembrandt. Etchings from the Frits Lugt Collection, vol. 1-2, Bussum, Thoth,
Fondation Custodia, Paris 2008.