Universitätsbibliothek HeidelbergUniversitätsbibliothek Heidelberg
Metadaten

Rocznik Historii Sztuki — 43.2018

DOI article:
Prymlewicz, Karolina: Słowo i obraz w karykaturze obyczajowej w polskiej prasie okresu I wojny światowej i po odzyskaniu przez Polskę niepodległości
DOI Page / Citation link: 
https://doi.org/10.11588/diglit.45167#0112

DWork-Logo
Overview
loading ...
Facsimile
0.5
1 cm
facsimile
Scroll
OCR fulltext
SŁOWO I OBRAZ W KARYKATURZE OBYCZAJOWEJ W POLSKIEJ PRASIE OKRESU I WOJNY ŚWIATOWEJ...

111


8. Antoni Romanowicz, Potentaci w teatrze,
w: Warszawa podczas wojny, Warszawa 1918, s. nlb.


9. Bogdan Nowakowski, Na zebraniu warszawskich
handlarzy obuwiem, „Mucha”, 1919, 28 marca, nr 13, s. 5

fujarce grołem som/ dziś gramofon Pathè/ rozwesela chatę/ „Madam Lulu” - Konrad Tom...// Wszystko
stare wzięło w łeb/ dzisiaj w górę wylazł kiep/ kto był dawniej panem/ dzisiaj jest kapcanem/ cham do
góry wznosi łeb.../”13. Wypowiedzi bohaterów przedstawień mają wydźwięk niekiedy bardziej satyryczny
niż ich wizerunki. Ich język wskazuje na pochodzenie i ścieżkę „kariery” (ił. 11).


10. Antoni Słonimski, bez tytułu,
„Szczutek”, 1919, 5 stycznia, nr 1, s. 6


11. Zygmunt Grabowski,
Maciejowa-paskarka u manikurzytski,
„Sowizdrzał”, 1918, 19 maja, nr 20, s. 12.
Tekst pod rysunkiem w publikacji: „Pani każę
zrobić pedikurę czy manikurę?; - U nasz na wsi
mani się kury owsem albo kaszą, to ta tego nie
potrza; zrób ta panna jeno pedzikurę, to łacniej
będzie ganiać, jak wlizą we śkodę”.

13 Antoni Słonimski, bez tytułu, „Szczutek”, 1919, nr 1, s. 6.
 
Annotationen