130
URSZULA KOZAKOWSKA-ZAUCHA
7. Kazimierz Sichulski,
Mieczysław Frenkiel, 1914, akwarela,
pastel, kredka, ołówek, papier naklejony
na tekturę, 91,5 x 63 cm,
Zakopane, Muzeum Tatrzańskie
8. Kazimierz Sichulski,
Józef Chmieliński, 1914, pastel,
akwarela, kredka, papier naklejony
na tekturę, 91,5 x 63,5 cm,
Zakopane, Muzeum Tatrzańskie
9. Kazimierz Sichulski,
Leonard Bończa, 1914, pastel,
akwarela, kredka, papier naklejony
na tekturę, 89 x 63,5 cm,
Zakopane, Muzeum Tatrzańskie
Sztuką większą jest nieco - w „Morskiem” łowić pstrągi.
Karpowicz mój przyjaciel, co złoci mi lato,
Z wdzięczności na swych ścianach wywiesił mnie za to41.
Miłośnikiem Zakopanego i Tatr był także Mieczysław Frenkiel (1858 1935)42, ceniony aktor kome-
diowy, znakomity odtwórca ról Fredrowskich43. Sichulski przedstawił go jako bywalca knajp - potężnego,
eleganckiego mężczyznę z wielkim nosem, za aktorem znajduje się olbrzymia beczka ze stojącym na niej
potężnym kuflem (il. 7).
Solskiego i Frenkla Sichulski umieścił również w karykaturze innego aktora dramatycznego - Jerzego
Leszczyńskiego (1884-1959)44. Ukazał ich jako starców podpatrujących Leszczyńskiego, przedstawionego
od tyłu pod postacią nagiej, o rubensowskich kształtach Zuzanny przeglądającej się w lustrze. Aktor znany
był ze swojej urody, wdzięku i elegancji, które pomogły mu w karierze, początkowo grywał amantów,
z czasem jego dorobek teatralny stał się różnorodny, ale na pierwszym miejscu pozostawały role w kome-
diach Fredry, którego ubóstwiał.
Podobnym zabiegiem - aluzją do wyglądu - posłużył się Sichulski w karykaturze lwowskiego aktora,
malarza i drzeworytnika Józefa Chmielińskiego (1862-1941 )45. Aktor nie odznaczał się posągową urodą
i nie grał z tego powodu ról amantów, a od wczesnych lat obsadzany był w rolach tragicznych starców.
Został przedstawiony na scenie udekorowanej wieńcem laurowym jako gruby, nagi Amor ze strzałami
w kołczanie, strzelający z łuku (il. 8).
41 Solski, Z pamiątek wojny..., s. 40.
42 Kazimierz Sichulski, Mieczysław Frenkiel, 1914, akwarela, pastel, kredka, ołówek, papier naklejony na tekturę. 91,5 x 63 cm,
sygn. l.g.: „Sich/914”, Zakopane, Muzeum Tatrzańskie, nr inw. S/1774.
43 Katalog karykatur Kazimierza Sichulskiego..., s. 9.
44 Kazimierz Sichulski, Jerzy Leszczyński, 1914, akwarela, pastel, papier naklejony na tekturę, 88,5 x 62 cm, sygn. p.d.: „Sich914”,
Zakopane, Muzeum Tatrzańskie, nr inw: S/1786.
45 Kazimierz Sichulski, Józef Chmieliński, 1914, pastel, akwarela, kredka, papier naklejony na tekturę, 91,5 x 63,5 cm, sygn.
l.d.: „Sich/914.”, Zakopane, Muzeum Tatrzańskie, nr inw. S/1768.
URSZULA KOZAKOWSKA-ZAUCHA
7. Kazimierz Sichulski,
Mieczysław Frenkiel, 1914, akwarela,
pastel, kredka, ołówek, papier naklejony
na tekturę, 91,5 x 63 cm,
Zakopane, Muzeum Tatrzańskie
8. Kazimierz Sichulski,
Józef Chmieliński, 1914, pastel,
akwarela, kredka, papier naklejony
na tekturę, 91,5 x 63,5 cm,
Zakopane, Muzeum Tatrzańskie
9. Kazimierz Sichulski,
Leonard Bończa, 1914, pastel,
akwarela, kredka, papier naklejony
na tekturę, 89 x 63,5 cm,
Zakopane, Muzeum Tatrzańskie
Sztuką większą jest nieco - w „Morskiem” łowić pstrągi.
Karpowicz mój przyjaciel, co złoci mi lato,
Z wdzięczności na swych ścianach wywiesił mnie za to41.
Miłośnikiem Zakopanego i Tatr był także Mieczysław Frenkiel (1858 1935)42, ceniony aktor kome-
diowy, znakomity odtwórca ról Fredrowskich43. Sichulski przedstawił go jako bywalca knajp - potężnego,
eleganckiego mężczyznę z wielkim nosem, za aktorem znajduje się olbrzymia beczka ze stojącym na niej
potężnym kuflem (il. 7).
Solskiego i Frenkla Sichulski umieścił również w karykaturze innego aktora dramatycznego - Jerzego
Leszczyńskiego (1884-1959)44. Ukazał ich jako starców podpatrujących Leszczyńskiego, przedstawionego
od tyłu pod postacią nagiej, o rubensowskich kształtach Zuzanny przeglądającej się w lustrze. Aktor znany
był ze swojej urody, wdzięku i elegancji, które pomogły mu w karierze, początkowo grywał amantów,
z czasem jego dorobek teatralny stał się różnorodny, ale na pierwszym miejscu pozostawały role w kome-
diach Fredry, którego ubóstwiał.
Podobnym zabiegiem - aluzją do wyglądu - posłużył się Sichulski w karykaturze lwowskiego aktora,
malarza i drzeworytnika Józefa Chmielińskiego (1862-1941 )45. Aktor nie odznaczał się posągową urodą
i nie grał z tego powodu ról amantów, a od wczesnych lat obsadzany był w rolach tragicznych starców.
Został przedstawiony na scenie udekorowanej wieńcem laurowym jako gruby, nagi Amor ze strzałami
w kołczanie, strzelający z łuku (il. 8).
41 Solski, Z pamiątek wojny..., s. 40.
42 Kazimierz Sichulski, Mieczysław Frenkiel, 1914, akwarela, pastel, kredka, ołówek, papier naklejony na tekturę. 91,5 x 63 cm,
sygn. l.g.: „Sich/914”, Zakopane, Muzeum Tatrzańskie, nr inw. S/1774.
43 Katalog karykatur Kazimierza Sichulskiego..., s. 9.
44 Kazimierz Sichulski, Jerzy Leszczyński, 1914, akwarela, pastel, papier naklejony na tekturę, 88,5 x 62 cm, sygn. p.d.: „Sich914”,
Zakopane, Muzeum Tatrzańskie, nr inw: S/1786.
45 Kazimierz Sichulski, Józef Chmieliński, 1914, pastel, akwarela, kredka, papier naklejony na tekturę, 91,5 x 63,5 cm, sygn.
l.d.: „Sich/914.”, Zakopane, Muzeum Tatrzańskie, nr inw. S/1768.