DOI Artikel:
Gzell, Sławomir: Place Grunwaldzki i Narutowicza w Warszawie – odmienne realizacje przestrzeni publicznej. Historia i dzień dzisiejszy
DOI Seite / Zitierlink:https://doi.org/10.11588/diglit.45167#0150
PLACE GRUNWALDZKI I NARUTOWICZA W WARSZAWIE - ODMIENNE REALIZACJE PRZESTRZENI...
149
4. Plac Grunwaldzki, widok osiowy w kierunku alei Wojska Polskiego (z pawilonem handlowym i pomnikiem Annii Hallera),
widoczne zdominowanie placu przez rozwiązania komunikacyjne, czerwiec 2018.
Fot. K. Koszewski, zrealizowana dzięki uprzejmości Akacjowy Park
5. Plac Grunwaldzki, widok w kierunku alei Wojska Polskiego
obrazuje zanik zamierzonego w latach 20. XX w.
założenia urbanistycznego, do czego przyczyniła się
wielka liczba przypadkowo sadzonych drzew,
czerwiec 2018. Fot. K. Koszewski
6. Plac Grunwaldzki, widok z poziomu wzroku przechodnia
ukazuje bezpostaciowość przestrzeni „placu” i brak porządku,
czerwiec 2018. Fot. K. Koszewski
Do sporządzania planu powrócono w 2004 r., ale szybko okazało się, że ów nowy projekt staje się krok po
kroku bezideową inwentaryzacją jednostkowych decyzji podejmowanych w poprzednich latach (il. 6). Z tego
powodu - niejako w proteście - w 2015 r. Oddział Warszawski SARP zorganizował warsztaty projektowe
dla rejonu placu Grunwaldzkiego. Trudno powiedzieć, czy zwycięska praca autorstwa zespołu pod nazwą
Inicjatywa Projektowa14 faktycznie wszystkich zadowoliła. Nie mogąc wrócić do placu półkolistego, autorzy
narysowali niezbyt duży plac ćwierćkolisty, a wzdłuż zachodniej kolistej granicy zaproponowali parawanową
zabudowę, mającą ukryć przestrzenny bałagan, wynik przypadkowych decyzji wymuszonych w poprzednich
latach. Taka propozycja jest wyrazem bezsilności, jaką niestety odznaczają się działania miejskiej władzy
planistycznej. Nie można też powiedzieć, że plan miejscowy, wyłożony w 2017 r. do publicznego wglądu
po wielu latach przygotowań, miał wielu zwolenników - zgłoszono do niego około 500 uwag.
14 Autorzy architekci: Jan Pawlik, Pioti' Staszak, Mikołaj Zdanowski.
149
4. Plac Grunwaldzki, widok osiowy w kierunku alei Wojska Polskiego (z pawilonem handlowym i pomnikiem Annii Hallera),
widoczne zdominowanie placu przez rozwiązania komunikacyjne, czerwiec 2018.
Fot. K. Koszewski, zrealizowana dzięki uprzejmości Akacjowy Park
5. Plac Grunwaldzki, widok w kierunku alei Wojska Polskiego
obrazuje zanik zamierzonego w latach 20. XX w.
założenia urbanistycznego, do czego przyczyniła się
wielka liczba przypadkowo sadzonych drzew,
czerwiec 2018. Fot. K. Koszewski
6. Plac Grunwaldzki, widok z poziomu wzroku przechodnia
ukazuje bezpostaciowość przestrzeni „placu” i brak porządku,
czerwiec 2018. Fot. K. Koszewski
Do sporządzania planu powrócono w 2004 r., ale szybko okazało się, że ów nowy projekt staje się krok po
kroku bezideową inwentaryzacją jednostkowych decyzji podejmowanych w poprzednich latach (il. 6). Z tego
powodu - niejako w proteście - w 2015 r. Oddział Warszawski SARP zorganizował warsztaty projektowe
dla rejonu placu Grunwaldzkiego. Trudno powiedzieć, czy zwycięska praca autorstwa zespołu pod nazwą
Inicjatywa Projektowa14 faktycznie wszystkich zadowoliła. Nie mogąc wrócić do placu półkolistego, autorzy
narysowali niezbyt duży plac ćwierćkolisty, a wzdłuż zachodniej kolistej granicy zaproponowali parawanową
zabudowę, mającą ukryć przestrzenny bałagan, wynik przypadkowych decyzji wymuszonych w poprzednich
latach. Taka propozycja jest wyrazem bezsilności, jaką niestety odznaczają się działania miejskiej władzy
planistycznej. Nie można też powiedzieć, że plan miejscowy, wyłożony w 2017 r. do publicznego wglądu
po wielu latach przygotowań, miał wielu zwolenników - zgłoszono do niego około 500 uwag.
14 Autorzy architekci: Jan Pawlik, Pioti' Staszak, Mikołaj Zdanowski.