DOI Artikel:
Gzell, Sławomir: Place Grunwaldzki i Narutowicza w Warszawie – odmienne realizacje przestrzeni publicznej. Historia i dzień dzisiejszy
DOI Seite / Zitierlink:https://doi.org/10.11588/diglit.45167#0152
PLACE GRUNWALDZKI I NARUTOWICZA W WARSZAWIE - ODMIENNE REALIZACJE PRZESTRZENI...
151
7. Przewidywane włączenie placu Narutowicza w strukturę południowej dzielnicy reprezentacyjnej Warszawy,
Ogólny plan zabudowania m.st. Warszawy, wykonany pod kierunkiem Stanisława Różańskiego, zatwierdzony w 1931 r.,
Archiwum Państwowe m.st. Warszawy (za: T. Kotaszewicz, Międzywojenny okres planistyczny, [w:] Atlas historyczny
Warszawy. Plany zagospodarowania przestrzennego z lat 1916--2002, Warszawa 2004)
8. Ochota na mapie Warszawy z 1935 r., wydanej przez Zarząd
Miejski m.st. Warszawy, Dział Regulacji i Pomiarów,
liniami przerywanymi oznaczono ulice projektowane,
Archiwum Państwowe m.st. Warszawy (za: T. Kotaszewicz,
Międzywojenny okres planistyczny, [w:] Atlas historyczny Warszawy.
Plany zagospodarowania przestrzennego z lat 1916--2002,
Warszawa 2004)
9. Plac Narutowicza na podkładzie mapowym
przygotowanym w 1960 r. do planów szczegółowych
dzielnic Warszawy, stan taki dotrwał do 2008 r.,
Archiwum Państwowe m.st. Warszawy
(za: T. Kotaszewicz, Międzywojenny okres planistyczny,
[w:] Atlas historyczny Warszawy.
Plany zagospodarowania przestrzennego
z lat 1916-2002, Warszawa 2004)
sposób Uniwersytecka kończyła swój bieg na ulicy Wawelskiej (il. 8). Dziś nawet się z nią nie łączy, jest
lokalną uliczką, ale o wielkomiejskim przekroju poprzecznym i ze wspaniałą zielenią. Widać z niej boczną
elewację kościoła parafii św. Jakuba, zwłaszcza górującą nad otoczeniem wieżę.
Być może przeciwwagą kompozycyjną dla kościoła miał być ogromny dom akademicki, budowany
w latach 1923-1930 w narożniku placu i ulicy Grójeckiej przez Kazimierza Tołłoczkę. Zajmuje on wraz
z towarzyszącymi mu obiektami cały kwartał dzielnicy, od placu do ulicy Mochnackiego. Ta imponująca,
monumentalna, osiowa budowla na zawsze określiła gabaryty placu, podnosząc średnią wysokość obudo-
wujących go budynków (cztero-, pięciopiętrową), co miało w przyszłości istotne znaczenie.
151
7. Przewidywane włączenie placu Narutowicza w strukturę południowej dzielnicy reprezentacyjnej Warszawy,
Ogólny plan zabudowania m.st. Warszawy, wykonany pod kierunkiem Stanisława Różańskiego, zatwierdzony w 1931 r.,
Archiwum Państwowe m.st. Warszawy (za: T. Kotaszewicz, Międzywojenny okres planistyczny, [w:] Atlas historyczny
Warszawy. Plany zagospodarowania przestrzennego z lat 1916--2002, Warszawa 2004)
8. Ochota na mapie Warszawy z 1935 r., wydanej przez Zarząd
Miejski m.st. Warszawy, Dział Regulacji i Pomiarów,
liniami przerywanymi oznaczono ulice projektowane,
Archiwum Państwowe m.st. Warszawy (za: T. Kotaszewicz,
Międzywojenny okres planistyczny, [w:] Atlas historyczny Warszawy.
Plany zagospodarowania przestrzennego z lat 1916--2002,
Warszawa 2004)
9. Plac Narutowicza na podkładzie mapowym
przygotowanym w 1960 r. do planów szczegółowych
dzielnic Warszawy, stan taki dotrwał do 2008 r.,
Archiwum Państwowe m.st. Warszawy
(za: T. Kotaszewicz, Międzywojenny okres planistyczny,
[w:] Atlas historyczny Warszawy.
Plany zagospodarowania przestrzennego
z lat 1916-2002, Warszawa 2004)
sposób Uniwersytecka kończyła swój bieg na ulicy Wawelskiej (il. 8). Dziś nawet się z nią nie łączy, jest
lokalną uliczką, ale o wielkomiejskim przekroju poprzecznym i ze wspaniałą zielenią. Widać z niej boczną
elewację kościoła parafii św. Jakuba, zwłaszcza górującą nad otoczeniem wieżę.
Być może przeciwwagą kompozycyjną dla kościoła miał być ogromny dom akademicki, budowany
w latach 1923-1930 w narożniku placu i ulicy Grójeckiej przez Kazimierza Tołłoczkę. Zajmuje on wraz
z towarzyszącymi mu obiektami cały kwartał dzielnicy, od placu do ulicy Mochnackiego. Ta imponująca,
monumentalna, osiowa budowla na zawsze określiła gabaryty placu, podnosząc średnią wysokość obudo-
wujących go budynków (cztero-, pięciopiętrową), co miało w przyszłości istotne znaczenie.