Rocznik Muzeum Narodowego w Warszawie (13,1.1969)

15. Nagrobek Urszuli z Grzybowskich Krasińskiej i Aimee de Langeron Krasińskiej, Krasne, kościół

Następna dama orszaku —jedyna oprócz królowej nosi czarny, żałobny, nieledwie zakonny
strój (il. 16). Ona też jedyna ma na głowie kapelusz z dość szerokim rondem. Suknia, zapięta
pod samą szyją, jest na piersiach przykryta rodzajem kwadratowego żabotu spiętego broszą.
Niewiasta ta w prawej dłoni trzyma tablicę wotywną, a lewą podtrzymuje klęczącą przed sobą
małą dziewczynkę. Kim jest ta starsza „czarna" dama? Wszystko wskazywałoby na osobę jał-
mużniczki królowej — Małgorzatę de Villers. Dama, która czuwała nad dziełem miłosierdzia
w Polsce musiała się różnić strojem od swobodnych i rozbawionych panien z fraucymeru królo-
wej. Nie mogła też być młodą panienką, skoro w imieniu Ludwiki Marii sprawowała opiekę
nad francuskimi zakonnicami w Polsce. Dziewczynka może także wskazywać na opiekuńczą
rolę panny de Villers.

Możliwe jednak również, że osobą tą jest ochmistrzyni Ludwiki Marii — Adrienne de la
Roche. I ona bowiem nie mogła być rówieśnicą swych podopiecznych, i ona musiała się wyróżniać
strojem. Postać dziewczynki podkreślałaby tu „matkowanie" przez pannę de la Roche panie-

311