DOI Artikel:
Petrow, Zofia: Wystawy: Lata wojny w obrazach i rysunkach, Warszawie 1945 roku w obrazach fotograficznych Jana Bułhaka, Zbrodnie niemieckie w Polsce, Warszawie 1945 roku w rysunkach Tadeusza Kulisiewicza : Głosy prasy
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.19582#0680
miasta. W rycinach Kulisiewicza wysublimowana wizja Warszawy pozbawiana jest natręctwa, drastyczności i ma-
kabry — nie tracąc jednak swojej więzi z rzeczywistością. W ogólnych ramach twórczych osiągnięć Kulisiewicza
cykl Warszawski odgrywa dużą rolę.
„Naprzód Dolnośląski” nr 66 z dn. 20 III 47 r.
W dniu 17 bm. w Muzeum Narodowym, minister Kultury i Sztuki Dybowski, w obecności ministra Odbudowy
Kaczorowskiego, wiceministra Kruczkowskiego i innych członków Rządu oraz licznie zaproszonych gości, dokonał
otwarcia dwóch nowych wystaw: „Warszawa 1945 w rysunkach Tadeusza Kulisiewicza” oraz cyklu rycin Francisz-
ka Goyi.
Przed aktem otwarcia wystawy zabrał głos dyrektor Muzeum Narodowego dr Stanisław Lorentz, zaznaczając
między innymi, iż mimo zasadniczych różnic: epoki, rasy, temperamentów doszukać się można u obu artystów
punktów stycznych. U podłoża artystycznej wypowiedzi obu artystów leży poczucie niesprawiedliwości społecznej.
Gdy zestawimy cykl Goyi poświęcony klęskom wojny z cyklem Warszawy —- Kulisiewicza, stwierdzimy, że wojnę
widzą obaj artyści poprzez straszliwe jej skutki. Ale artysta hiszpański w wizji swej ukazał tragiczne losy człowieka,
artysta polski — tragiczne losy miasta.
Wystawa „Warszawa 1945” zapoznaje nas z dorobkiem artystycznym ostatnich lat pracy T. Kulisiewicza.
Jest nim bogata, licząca 72 pozycje katalogowe kolekcja kompozycji, wykonanych przy użyciu pędzla, pióra tuszu
i sepii. Jako temat posłużyły artyście ruiny Warszawy. Rysunki artysty wykonane wiosną 1945 roku pokazują nam
miasto takim, jakie zachowała nasza pamięć, ale którego oblicze zaciera się coraz bardziej w miarę postępów w od-
budowie Stolicy. Dlatego też prace Kulisiewicza niezależnie od dużych walorów artystycznych posiadają poważne
znaczenie dokumentów.
Poza katalogiem wystawił artysta szereg studiów z okresu swej twórczości lat przedwojennych, jak również
studia z podróży do Włoch.
Wystawa urządzona została staraniem i z inicjatywy Spółdzielni Wydawniczej „Czytelnik”, która wydaje
tekę rysunków Kulisiewicza pt.: „Warszawa 1945”, przy czym tekst ukaże się w językach: francuskim, angielskim
i rosyjskim_
„Rzeczpospolita” nr 81 z dn. 30 III 47 r.
Z inicjatywy Spółdzielni Wydawniczej „Czytelnik” znany polski grafik... Tadeusz Kulisiewicz wykonał
około 80 rysunków na temat Warszawy w 1945 r. Prace te przeznaczone do wydania w formie teki wraz z pierwszy-
mi odbitkami światłodrukowymi znalazły się na wystawie w Muzeum Narodowym.
Rysunki Kulisiewicza staną się dokumentem naszego czasu. Nie dlatego, bo wiernie przedstawiają te czy owe
zwaliska gruzów, te czy owe ruiny, ten czy tamten znany nam i boleśnie zniszczony gmach lub dom. Będą one
dokumentem zbrodni dlatego, bo są wyrazem prawdy, bo zachowują w sobie żywe i realne doznanie bo są proste,
jasne i wyraziste_
kabry — nie tracąc jednak swojej więzi z rzeczywistością. W ogólnych ramach twórczych osiągnięć Kulisiewicza
cykl Warszawski odgrywa dużą rolę.
„Naprzód Dolnośląski” nr 66 z dn. 20 III 47 r.
W dniu 17 bm. w Muzeum Narodowym, minister Kultury i Sztuki Dybowski, w obecności ministra Odbudowy
Kaczorowskiego, wiceministra Kruczkowskiego i innych członków Rządu oraz licznie zaproszonych gości, dokonał
otwarcia dwóch nowych wystaw: „Warszawa 1945 w rysunkach Tadeusza Kulisiewicza” oraz cyklu rycin Francisz-
ka Goyi.
Przed aktem otwarcia wystawy zabrał głos dyrektor Muzeum Narodowego dr Stanisław Lorentz, zaznaczając
między innymi, iż mimo zasadniczych różnic: epoki, rasy, temperamentów doszukać się można u obu artystów
punktów stycznych. U podłoża artystycznej wypowiedzi obu artystów leży poczucie niesprawiedliwości społecznej.
Gdy zestawimy cykl Goyi poświęcony klęskom wojny z cyklem Warszawy —- Kulisiewicza, stwierdzimy, że wojnę
widzą obaj artyści poprzez straszliwe jej skutki. Ale artysta hiszpański w wizji swej ukazał tragiczne losy człowieka,
artysta polski — tragiczne losy miasta.
Wystawa „Warszawa 1945” zapoznaje nas z dorobkiem artystycznym ostatnich lat pracy T. Kulisiewicza.
Jest nim bogata, licząca 72 pozycje katalogowe kolekcja kompozycji, wykonanych przy użyciu pędzla, pióra tuszu
i sepii. Jako temat posłużyły artyście ruiny Warszawy. Rysunki artysty wykonane wiosną 1945 roku pokazują nam
miasto takim, jakie zachowała nasza pamięć, ale którego oblicze zaciera się coraz bardziej w miarę postępów w od-
budowie Stolicy. Dlatego też prace Kulisiewicza niezależnie od dużych walorów artystycznych posiadają poważne
znaczenie dokumentów.
Poza katalogiem wystawił artysta szereg studiów z okresu swej twórczości lat przedwojennych, jak również
studia z podróży do Włoch.
Wystawa urządzona została staraniem i z inicjatywy Spółdzielni Wydawniczej „Czytelnik”, która wydaje
tekę rysunków Kulisiewicza pt.: „Warszawa 1945”, przy czym tekst ukaże się w językach: francuskim, angielskim
i rosyjskim_
„Rzeczpospolita” nr 81 z dn. 30 III 47 r.
Z inicjatywy Spółdzielni Wydawniczej „Czytelnik” znany polski grafik... Tadeusz Kulisiewicz wykonał
około 80 rysunków na temat Warszawy w 1945 r. Prace te przeznaczone do wydania w formie teki wraz z pierwszy-
mi odbitkami światłodrukowymi znalazły się na wystawie w Muzeum Narodowym.
Rysunki Kulisiewicza staną się dokumentem naszego czasu. Nie dlatego, bo wiernie przedstawiają te czy owe
zwaliska gruzów, te czy owe ruiny, ten czy tamten znany nam i boleśnie zniszczony gmach lub dom. Będą one
dokumentem zbrodni dlatego, bo są wyrazem prawdy, bo zachowują w sobie żywe i realne doznanie bo są proste,
jasne i wyraziste_