DOI issue:
Wystawy
DOI article:Zielińska, Janina; Gerson, Wojciech [Ill.]: Pokłosie wystawy monograficznej Wojciecha Gersona
DOI Page / Citation link: https://doi.org/10.11588/diglit.19628#0285
czterdziestu dziewięciu pozycji malarstwa religijnego ograniczono się do pokazania pięciu obra-
zów kościelnych13.
Zrezygnowano z wystawienia prac o słabym poziomie artystycznym, jak: Bunt żaków {Żacy
krakowscy opuszczają Kraków)1*, Studium kobiecego aktu15, czy Góral pod kapliczką16. Nie
wystawiono dwóch obrazów: Krajobraz górski z jeziorem11 i Portret kobiety w profilu18, stano-
wiących własność Jadwigi Pietrzak-Rutkowskiej w Gdyni, ponieważ przypisywane im autorstwo
Gersona, po przeprowadzonej z autopsji analizie stylistycznej, okazało się wątpliwe.
Z innych przyczyn, niezależnych od organizatorów wystawy, zabrakło w ekspozycji dwóch
interesujących alegorycznych kompozycji: Deszcz letni19 i Mgla poranna1® z Muzeum Górno-
śląskiego w Bytomiu, ponadto nie udostępnionego przez właścicielkę pejzażu Strumień w lesie21.
Największa rozbieżność zaistniała między wystawionym a objętym spisem katologowym zespołem
rysunków22.
W ekspozycję włączono najlepsze dzieła i wybrane egzemplarze z cyklów rysunków inwenta-
ryzacyjnych i studyjnych, eliminując masę drobnych i błahych szkiców. Nie eksponowano
również części istniejących fresków, tj. tych fragmentów, których konserwacja nie została na
czas ukończona 23.
Wystawa ograniczona w zasadzie warunkami miejsca (zajmowała główny hall, salę ryzalitu
I piętra i jeden podest) nie miała układu chronologicznego. Trzeba było od chronologii odstąpić
i przez wzgląd na specyfikę materiału wystawowego o bardzo różnorodnym profilu. Zastosowano
więc układ tematyczny, uzyskując w ten sposób bardziej przejrzystą i atrakcyjniejszą ekspozycję,
którą zaprojektował Jan Kosiński.
I tak w reprezentacyjnym hallu Muzeum zawisły monumentalne kompozycje historyczne
oraz te obrazy, jakie organizatorzy wystawy pragnęli szczególnie wyróżnić, a więc : Autoportret
13 Wystawione były: Ostatnia wieczerza z parafii ewangelicko-augsburskiej we Włocławku, Ukrzyżowanie
z kościoła w Bejscach, Św. Maria Magdalena z kościoła w Nasiechowicach, Wniebowzięcie N. Marii Panny z koś-
cioła w Lipnie i Matka Boska Nieustającej Pomocy z katedry w Łomży — jw., s. 103, nr 5; s. 104, nr 11; s. 109,
nr 39; s. 110, nr 45, il. 65; s. 111, nr 48.
14 Jw.,s. 48, nr 18.
15 Jw., s. 67, nr 87.
16 Jw., s. 69, nr 101.
17 Jw., s. 54, nr 36.
18 Jw., s. 51, nr 27.
19 Jw., s. 56, nr 41, il. 18.
20 Jw.,s. 56, nr 42, il. 17.
21 Jw., s. 68, nr 95.
22 Liczba nie wystawionych rysunków wynosiła ponad dwieście obiektów.
23 Dwa z nie wystawionych fragmentów fresków przekazano do renowacji Pracowniom Konserwacji Za-
bytków w Toruniu. Konserwacja pozostałych została rozłożona na lata następne.
281
zów kościelnych13.
Zrezygnowano z wystawienia prac o słabym poziomie artystycznym, jak: Bunt żaków {Żacy
krakowscy opuszczają Kraków)1*, Studium kobiecego aktu15, czy Góral pod kapliczką16. Nie
wystawiono dwóch obrazów: Krajobraz górski z jeziorem11 i Portret kobiety w profilu18, stano-
wiących własność Jadwigi Pietrzak-Rutkowskiej w Gdyni, ponieważ przypisywane im autorstwo
Gersona, po przeprowadzonej z autopsji analizie stylistycznej, okazało się wątpliwe.
Z innych przyczyn, niezależnych od organizatorów wystawy, zabrakło w ekspozycji dwóch
interesujących alegorycznych kompozycji: Deszcz letni19 i Mgla poranna1® z Muzeum Górno-
śląskiego w Bytomiu, ponadto nie udostępnionego przez właścicielkę pejzażu Strumień w lesie21.
Największa rozbieżność zaistniała między wystawionym a objętym spisem katologowym zespołem
rysunków22.
W ekspozycję włączono najlepsze dzieła i wybrane egzemplarze z cyklów rysunków inwenta-
ryzacyjnych i studyjnych, eliminując masę drobnych i błahych szkiców. Nie eksponowano
również części istniejących fresków, tj. tych fragmentów, których konserwacja nie została na
czas ukończona 23.
Wystawa ograniczona w zasadzie warunkami miejsca (zajmowała główny hall, salę ryzalitu
I piętra i jeden podest) nie miała układu chronologicznego. Trzeba było od chronologii odstąpić
i przez wzgląd na specyfikę materiału wystawowego o bardzo różnorodnym profilu. Zastosowano
więc układ tematyczny, uzyskując w ten sposób bardziej przejrzystą i atrakcyjniejszą ekspozycję,
którą zaprojektował Jan Kosiński.
I tak w reprezentacyjnym hallu Muzeum zawisły monumentalne kompozycje historyczne
oraz te obrazy, jakie organizatorzy wystawy pragnęli szczególnie wyróżnić, a więc : Autoportret
13 Wystawione były: Ostatnia wieczerza z parafii ewangelicko-augsburskiej we Włocławku, Ukrzyżowanie
z kościoła w Bejscach, Św. Maria Magdalena z kościoła w Nasiechowicach, Wniebowzięcie N. Marii Panny z koś-
cioła w Lipnie i Matka Boska Nieustającej Pomocy z katedry w Łomży — jw., s. 103, nr 5; s. 104, nr 11; s. 109,
nr 39; s. 110, nr 45, il. 65; s. 111, nr 48.
14 Jw.,s. 48, nr 18.
15 Jw., s. 67, nr 87.
16 Jw., s. 69, nr 101.
17 Jw., s. 54, nr 36.
18 Jw., s. 51, nr 27.
19 Jw., s. 56, nr 41, il. 18.
20 Jw.,s. 56, nr 42, il. 17.
21 Jw., s. 68, nr 95.
22 Liczba nie wystawionych rysunków wynosiła ponad dwieście obiektów.
23 Dwa z nie wystawionych fragmentów fresków przekazano do renowacji Pracowniom Konserwacji Za-
bytków w Toruniu. Konserwacja pozostałych została rozłożona na lata następne.
281