Rocznik Muzeum Narodowego w Warszawie (26.1982)

5. Jan Hinz, Projekt „Ateneum" dla Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych, Muzeum Przemysłu i Towarzystwa
Muzycznego, 1880, widok fasady, wg Inżynieria i Budownictwo III, 1881, pl. 106

malarstwa i obiektów o mniejszych wymiarach (il. 3). Sale miały oświetlenie boczne i górne.
rClasycystyczna forma muzeum, umieszczenie rotundy nakrytej kopułą przeznaczonej do ekspo-
zycji dzieł rzeźbiarskich dowodzą, że Marconi znał któreś ze współczesnych rozwiązań euro-
pejskich tego typu gmachu, jak choćby berlińskie Altes Muséum Karla Schinkla. Znaczenie tego
projektu dla projektów późniejszych jest o tyle ważne, że zbiór prac Marconiego często uży-
wany był jako wzornik i jako taki był zapewne znany większości architektów końca XIX, a nawet
początku XX w.18.

Z roku 1879 pochodzi konkursowy projekt gmachu „Ateneum" dla Towarzystwa Zachęty
Sztuk Pięknych, Muzeum Przemysłowego i Towarzystwa Muzycznego (mającego stanąć na
Placu Zielonym, obecnie Dąbrowskiego) autorstwa dwóch budowniczych: Franciszka Braumana

18 Podobieństwo późniejszych projektów do projektu Marconiego widoczne jest w posłużeniu się motywem
rotundy z 4 absydami. Niezidentyfikowane rysunki, obecnie w Muzeum Narodowym w Warszawie, prawdopo-
dobnie T. Tołwińskiego (omawiam je bliżej w rozdziale „Realizacja Muzeum") ukazują rzeźby trzymających konie
postaci męskich, które miały służyć prawdopodobnie do dekoracji schodów przed dziedzińcem głównym obecnego
budynku muzeum. Są one analogiczne do posągów zaprojektowanych przez Marconiego przy schodach fasady
Musée des Beaux Arts. Marconi, jw.

Muzeum Narodowe — Rzeźby w zbiorach graficznych Muzeum Narodowego w Warszawie, Rys Pol 3001/139

MN.

14