38. Rytownik nieznany, Bóg Ojciec z Chrystusem umęczonym, miedzioryt
kolorowany, Niemcy? XV w.
39. Rytownik nieznany, trzy kompozycje w kołach: Św.
Anna Samotrzecia, Baranek Boży, Madonna z Dzieciątkiem,
miedzioryt, Niemcy, XV w.
jest oryginalne i jedyne w swoim rodzaju; dopiero w grafice renesansowej scena ta była pełniej
odtwarzana wg wzorów rysunkowych italianistów niderlandzkich i łączyła się zazwyczaj ze
sceną pokonania centaurów w walce z Lapitami na weselu Pejritoosa.
Druga rycina niderlandzka, podana u Hollsteina w późniejszej wrocławskiej odbitce, to praca
mistrza niderlandzkiego FVB. Rytował on Madonnę na półksiężycu (il. 35) o walorach formal-
nych i estetycznych zbliżonych do malarstwa północnego, na którym wzorował się w swej grafice
podobnie jak mistrz IAM van Zwolle.
Trzecia rycina Chrystus Bolesny i Matka Boska Bolesna (il. 36) to praca anonimowego mistrza
szkoły północnej, może niderlandzkiej z ok. 1460. Zarówno ikonografia tej apokryficznej sceny
jak również samo modelowanie postaci i rysów twarzy przypomina ryciny wczesnych mistrzów
tej szkoły. W grafice podobnie jak w rzeźbie i malarstwie, scena ta była często podejmowana
przez artystów i znalazła swe odbicie w grafice może bardziej różnorodne dzięki giętkości i po-
pularności tej dyscypliny sztuki. W rytownictwie luźnym a potem książkowym jako ilustracja
5 Rocznik Muz. Nar. t. XXVII, 1983
65
kolorowany, Niemcy? XV w.
39. Rytownik nieznany, trzy kompozycje w kołach: Św.
Anna Samotrzecia, Baranek Boży, Madonna z Dzieciątkiem,
miedzioryt, Niemcy, XV w.
jest oryginalne i jedyne w swoim rodzaju; dopiero w grafice renesansowej scena ta była pełniej
odtwarzana wg wzorów rysunkowych italianistów niderlandzkich i łączyła się zazwyczaj ze
sceną pokonania centaurów w walce z Lapitami na weselu Pejritoosa.
Druga rycina niderlandzka, podana u Hollsteina w późniejszej wrocławskiej odbitce, to praca
mistrza niderlandzkiego FVB. Rytował on Madonnę na półksiężycu (il. 35) o walorach formal-
nych i estetycznych zbliżonych do malarstwa północnego, na którym wzorował się w swej grafice
podobnie jak mistrz IAM van Zwolle.
Trzecia rycina Chrystus Bolesny i Matka Boska Bolesna (il. 36) to praca anonimowego mistrza
szkoły północnej, może niderlandzkiej z ok. 1460. Zarówno ikonografia tej apokryficznej sceny
jak również samo modelowanie postaci i rysów twarzy przypomina ryciny wczesnych mistrzów
tej szkoły. W grafice podobnie jak w rzeźbie i malarstwie, scena ta była często podejmowana
przez artystów i znalazła swe odbicie w grafice może bardziej różnorodne dzięki giętkości i po-
pularności tej dyscypliny sztuki. W rytownictwie luźnym a potem książkowym jako ilustracja
5 Rocznik Muz. Nar. t. XXVII, 1983
65