DOI Artikel:
Kozłowski, Rudolf: Aneks
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.21218#0039
Oględziny obrazu, dokonane naprzód
gołym okiem przyniosły ciekawe odkrycie.
W lewym dolnym narożniku zauważyłem
mianowicie nieznany dotychczas znaczek,
który można odczytać jako sygnaturę
składającą się z dwóch liter namalowa-
nych pędzelkiem (ryc. 22). Jest to litera
„L“ napisana leworęcznie i „do góry no-
gami”, przekreślona literą V* 3). Przestu-
diowanie sygnatury pod mikroskopem
wykryło skrakelurowanie farby cokolwiek
słabsze niż na najbliższym otoczeniu, któ-
re jednak wyklucza niedawne powstanie
sygnatury. Jej kolor ciemno-szaro-zielona-
wy jest podobny do uzupełnień, wykona-
nych w takim samym odcieniu na jaśniej-
szych, bardziej zielonawych wstążeczkach,
zdobiących rękawy sukni przedstawionej
na portrecie kobiety. Sygnatura ta, na-
świetlona promieniami ultrafioletowymi
wykazała przy tym podobny brak lumi-
niscencji, jak i malarskie uzupełnienia
wstążek. Ów brak luminiscencji w partii
sygnatury i uzupełnień na wstążkach zda-
je się wskazywać na niewspółczesność tych partii z czasem powstania
obrazu.
Zaintrygowany leworęcznie namalowaną sygnaturą, jak również skra-
kelurowaniem jej powierzchni rozpocząłem studia nad pismem Leonarda da
Vinci ze stanowiska grafologicznego, jak również poszukiwania za podobną
sygnaturą na niewątpliwych rysunkach Leonarda. W zbiorowej pracy o Leo-
nardzie da Vinci, wydanej przez Liittkego, znalazłem kilka rodzajów monogra-
micznych sygnatur, między którymi znalazł się również znak bardzo podobny
do sygnatury na obrazie krakowskim. Znaczek o identycznym charakterze
graficznym występuje mianowicie na rysunku z Windsoru przedstawiającym
głowy rycerzy w fantazyjnych szyszakach o kształcie ludzkiej głowy (ryc. 24).
Na tym rysunku litera „L” również jest narysowana leworęcznie i „do góry
nogami” oraz przekreślona literą V. Różnice w proporcjach liter między
sygnaturą na portrecie „Damy z gronostajem” a sygnaturą na rysunku z Wind-
soru, jak również odruchowo nakreślona cienka linia łącząca u góry obie litery
na tym rysunku, jakiej brak na sygnaturze obrazu ze Zbiorów Czartoryskich,
Ryc. 20. Kryształki azotanu ołowiu,
otrzymane po rozpuszczeniu próbek
gruntu (ryc. 19) kwasem azotowym, po-
większenie 600 X.
3) Odkrycie to spowodowało spisanie protokołu w dniu 7 lutego 1952 r., przekazanego
do aktów Muzeum Narodowego.
3 — Rozprawy i Sprawozdania
33
gołym okiem przyniosły ciekawe odkrycie.
W lewym dolnym narożniku zauważyłem
mianowicie nieznany dotychczas znaczek,
który można odczytać jako sygnaturę
składającą się z dwóch liter namalowa-
nych pędzelkiem (ryc. 22). Jest to litera
„L“ napisana leworęcznie i „do góry no-
gami”, przekreślona literą V* 3). Przestu-
diowanie sygnatury pod mikroskopem
wykryło skrakelurowanie farby cokolwiek
słabsze niż na najbliższym otoczeniu, któ-
re jednak wyklucza niedawne powstanie
sygnatury. Jej kolor ciemno-szaro-zielona-
wy jest podobny do uzupełnień, wykona-
nych w takim samym odcieniu na jaśniej-
szych, bardziej zielonawych wstążeczkach,
zdobiących rękawy sukni przedstawionej
na portrecie kobiety. Sygnatura ta, na-
świetlona promieniami ultrafioletowymi
wykazała przy tym podobny brak lumi-
niscencji, jak i malarskie uzupełnienia
wstążek. Ów brak luminiscencji w partii
sygnatury i uzupełnień na wstążkach zda-
je się wskazywać na niewspółczesność tych partii z czasem powstania
obrazu.
Zaintrygowany leworęcznie namalowaną sygnaturą, jak również skra-
kelurowaniem jej powierzchni rozpocząłem studia nad pismem Leonarda da
Vinci ze stanowiska grafologicznego, jak również poszukiwania za podobną
sygnaturą na niewątpliwych rysunkach Leonarda. W zbiorowej pracy o Leo-
nardzie da Vinci, wydanej przez Liittkego, znalazłem kilka rodzajów monogra-
micznych sygnatur, między którymi znalazł się również znak bardzo podobny
do sygnatury na obrazie krakowskim. Znaczek o identycznym charakterze
graficznym występuje mianowicie na rysunku z Windsoru przedstawiającym
głowy rycerzy w fantazyjnych szyszakach o kształcie ludzkiej głowy (ryc. 24).
Na tym rysunku litera „L” również jest narysowana leworęcznie i „do góry
nogami” oraz przekreślona literą V. Różnice w proporcjach liter między
sygnaturą na portrecie „Damy z gronostajem” a sygnaturą na rysunku z Wind-
soru, jak również odruchowo nakreślona cienka linia łącząca u góry obie litery
na tym rysunku, jakiej brak na sygnaturze obrazu ze Zbiorów Czartoryskich,
Ryc. 20. Kryształki azotanu ołowiu,
otrzymane po rozpuszczeniu próbek
gruntu (ryc. 19) kwasem azotowym, po-
większenie 600 X.
3) Odkrycie to spowodowało spisanie protokołu w dniu 7 lutego 1952 r., przekazanego
do aktów Muzeum Narodowego.
3 — Rozprawy i Sprawozdania
33