DOI Artikel:
Żygulski, Zdzisław: Uzbrojenie w ,,Hołdzie pruskim'' Matejki
DOI Seite / Zitierlink:https://doi.org/10.11588/diglit.21220#0050
Ryc. 13. Naramiennik polskiej zbroi hu-
sarskiej, w. XVII. Muzeum Narodowe
w Krakowie, Zbiory Czartoryskich
Ryc. 14. Maczuga rycerska, ko-
niec w. XV. Muzeum Narodowe
w Krakowie, Zbiory Czartorys-
kich
lazłszy ślady pozłoty Matejko w przedstawieniu malarskim zastoso-
wał pełne złocenie, przywracając tym samym zabytkowi postać pier-
wotną.
Tarcza, zwisająca na rzemieniu u lewego ramienia Lanckorońskiego,
jest pewnego rodzaju zagadką. W naszych badaniach nie znaleźliśmy
dotąd wzoru, który służył Matejce do tego szczegółu. Można przypusz-
czać, że modelem jego była tarcza metalowa, trybowana, w typie zbli-
żona do renesansowych tarcz paradnych. Nie jest wykluczone, że był
to falsyfikat, których w tym czasie dość wiele fabrykowano.
W namalowaniu siodła, w którym siedzi Przecław Lanckoroński, po-
służył się Matejko okazem pochodzącym z jego własnych zbiorów
(nr inw. 92762). Jest to polskie siodło z końca w. XVII (?), składające
43
sarskiej, w. XVII. Muzeum Narodowe
w Krakowie, Zbiory Czartoryskich
Ryc. 14. Maczuga rycerska, ko-
niec w. XV. Muzeum Narodowe
w Krakowie, Zbiory Czartorys-
kich
lazłszy ślady pozłoty Matejko w przedstawieniu malarskim zastoso-
wał pełne złocenie, przywracając tym samym zabytkowi postać pier-
wotną.
Tarcza, zwisająca na rzemieniu u lewego ramienia Lanckorońskiego,
jest pewnego rodzaju zagadką. W naszych badaniach nie znaleźliśmy
dotąd wzoru, który służył Matejce do tego szczegółu. Można przypusz-
czać, że modelem jego była tarcza metalowa, trybowana, w typie zbli-
żona do renesansowych tarcz paradnych. Nie jest wykluczone, że był
to falsyfikat, których w tym czasie dość wiele fabrykowano.
W namalowaniu siodła, w którym siedzi Przecław Lanckoroński, po-
służył się Matejko okazem pochodzącym z jego własnych zbiorów
(nr inw. 92762). Jest to polskie siodło z końca w. XVII (?), składające
43