Ryc. 35. Jan Matejko, Ubiory w Polsce, możnowładcy z czasów Odrodzenia
krotnie wolał zrezygnować ze ścisłości historycznej na rzecz wierno-
ści przedstawianego przedmiotu. Wypada też zaznaczyć, że w zakre-
sie szczegółów kostiumowych (o których oryginalne okazy było jesz-
cze trudniej niż o broń z epoki), a także i niektórych przedmiotów
rzemiosła artystycznego Matejko bardzo często korzystał z modeli wy-
konanych pod własnym kierunkiem i na własne zlecenie. Wiele inte-
resujących przykładów tych rekonstrukcji zachowało się w Domu
J. Matejki.
Jeśli idzie o uzbrojenie, wprowadzał on niekiedy uzupełnienia dla
celów specjalnych (przykładem czarny krzyż na koncerzu Albrechta),
zaś jego „pomyłki" wynikały na ogół z niezbyt wysokiego poziomu
ówczesnego bronioznawstwa. W sumie należy jednak uznać Matejkę
za jednego z wybitnych znawców broni w Polsce swojego czasu.
Utrwalenie na płótnie wielkiej ilości przedmiotów w sposób niezwy-
kle precyzyjny, choć nie obniżający wyrazu artystycznego, posiada do-
niosłe znaczenie dla naszego muzealnictwa, naszej wiedzy o sztuce i jej
popularyzacji.
Sztuka Matejki nie jest jedynie sztuką malarską. Aspekt przedsta-
wiony w tej pracy — studium uzbrojenia — jest właśnie jednym z wielu
niezwykłych produktów dodatkowych dorobku artysty, może nie naj-
ważniejszym, a jednak składającym się na wyjątkowe w swym rodzaju
dzieło życia Matejki, wnoszące tak olbrzymi wkład do naszej kultury
narodowej.
61
krotnie wolał zrezygnować ze ścisłości historycznej na rzecz wierno-
ści przedstawianego przedmiotu. Wypada też zaznaczyć, że w zakre-
sie szczegółów kostiumowych (o których oryginalne okazy było jesz-
cze trudniej niż o broń z epoki), a także i niektórych przedmiotów
rzemiosła artystycznego Matejko bardzo często korzystał z modeli wy-
konanych pod własnym kierunkiem i na własne zlecenie. Wiele inte-
resujących przykładów tych rekonstrukcji zachowało się w Domu
J. Matejki.
Jeśli idzie o uzbrojenie, wprowadzał on niekiedy uzupełnienia dla
celów specjalnych (przykładem czarny krzyż na koncerzu Albrechta),
zaś jego „pomyłki" wynikały na ogół z niezbyt wysokiego poziomu
ówczesnego bronioznawstwa. W sumie należy jednak uznać Matejkę
za jednego z wybitnych znawców broni w Polsce swojego czasu.
Utrwalenie na płótnie wielkiej ilości przedmiotów w sposób niezwy-
kle precyzyjny, choć nie obniżający wyrazu artystycznego, posiada do-
niosłe znaczenie dla naszego muzealnictwa, naszej wiedzy o sztuce i jej
popularyzacji.
Sztuka Matejki nie jest jedynie sztuką malarską. Aspekt przedsta-
wiony w tej pracy — studium uzbrojenia — jest właśnie jednym z wielu
niezwykłych produktów dodatkowych dorobku artysty, może nie naj-
ważniejszym, a jednak składającym się na wyjątkowe w swym rodzaju
dzieło życia Matejki, wnoszące tak olbrzymi wkład do naszej kultury
narodowej.
61