DOI article:
Zboińska-Daszynska, Bozena: Warsztat dominikański: z dziejów snycerstwa i malarstwa krakowskiege na początku XVII w.
DOI Page / Citation link:https://doi.org/10.11588/diglit.21220#0075
zachowania obrazu o tyle nie jest zadowalający, iz brak w podobraziu
jednej deski po prawej stronie postaci Madonny 5.
W obrazach skrzydeł bocznych, również malowanych temperą na
drzewie, widzimy po lewej (heraldycznie) stronie u dołu św. Marię Ma-
Ryc. 2. Ołtarz św. Anny Samotrzeciej. Hołd Trzech Króli, scena na predelli
gdalenę (ryc. 4), u góry św. Stanisława biskupa (ryc. 5), a po przeciw-
nej stronie, na skrzydle prawym u dołu św. Katarzynę (ryc. 6), u góry
zaś św. Piotra (ryc. 7).
Dwie odmiany ornamentu ślusarskiego. Omówienie
ołtarza Sw. Anny należy zacząć od jego dekoracji snycerskiej. Stwier-
dziliśmy, że niemal cały ołtarz pokryty jest ornamentem ślusarskim.
Ornament ten występuje w Krakowie na zabytkach wykonanych za-
równo w drzewie, jak w kamieniu, a podobnie jak gdzie indziej poja-
wia się tu dopiero w trzeciej ćwierci w. XVI. Wśród zabytków tego
czasu wyodrębnić można dwie charakterystyczne odmiany wspomnia-
nego ornamentu występujące obok siebie na zabytkach związanych z je-
dnym pokoleniem artystycznym, a może nawet u tych samych arty-
stów. Obie odmiany ukształtowały się w bezpośrednim oparciu o nider-
landzkie wzory — ryciny Jana Vreedemana de Vriesa, wydawane se-
5 Reprodukcję obrazu w całości z brakującą dziś deską publikował F. K o-
p e r a, Dzieje malarstwa w Polsce, Kraków 1929, t. II, fig. 174. Jest ona bardzo
niewyraźna i tylko z trudem pozwala dojrzeć brakującą obecnie część szaty Ma-
donny. Boczne obrazy w stosunku do tej reprodukcji są dziś przestawione; na re-
produkcji widzimy u góry z prawej (heraldycznie) św. Stanisława, u dołu św. Pio-
tra; z lewej u góry św. Magdalenę, u dołu św. Katarzynę.
68
jednej deski po prawej stronie postaci Madonny 5.
W obrazach skrzydeł bocznych, również malowanych temperą na
drzewie, widzimy po lewej (heraldycznie) stronie u dołu św. Marię Ma-
Ryc. 2. Ołtarz św. Anny Samotrzeciej. Hołd Trzech Króli, scena na predelli
gdalenę (ryc. 4), u góry św. Stanisława biskupa (ryc. 5), a po przeciw-
nej stronie, na skrzydle prawym u dołu św. Katarzynę (ryc. 6), u góry
zaś św. Piotra (ryc. 7).
Dwie odmiany ornamentu ślusarskiego. Omówienie
ołtarza Sw. Anny należy zacząć od jego dekoracji snycerskiej. Stwier-
dziliśmy, że niemal cały ołtarz pokryty jest ornamentem ślusarskim.
Ornament ten występuje w Krakowie na zabytkach wykonanych za-
równo w drzewie, jak w kamieniu, a podobnie jak gdzie indziej poja-
wia się tu dopiero w trzeciej ćwierci w. XVI. Wśród zabytków tego
czasu wyodrębnić można dwie charakterystyczne odmiany wspomnia-
nego ornamentu występujące obok siebie na zabytkach związanych z je-
dnym pokoleniem artystycznym, a może nawet u tych samych arty-
stów. Obie odmiany ukształtowały się w bezpośrednim oparciu o nider-
landzkie wzory — ryciny Jana Vreedemana de Vriesa, wydawane se-
5 Reprodukcję obrazu w całości z brakującą dziś deską publikował F. K o-
p e r a, Dzieje malarstwa w Polsce, Kraków 1929, t. II, fig. 174. Jest ona bardzo
niewyraźna i tylko z trudem pozwala dojrzeć brakującą obecnie część szaty Ma-
donny. Boczne obrazy w stosunku do tej reprodukcji są dziś przestawione; na re-
produkcji widzimy u góry z prawej (heraldycznie) św. Stanisława, u dołu św. Pio-
tra; z lewej u góry św. Magdalenę, u dołu św. Katarzynę.
68