DOI Artikel:
Zboińska-Daszynska, Bozena: Warsztat dominikański: z dziejów snycerstwa i malarstwa krakowskiege na początku XVII w.
DOI Seite / Zitierlink:https://doi.org/10.11588/diglit.21220#0092
nale harmonizującym z różową szatą Madonny oraz z oliwkowym żu-
panem i czerwoną delią jednego z królów. W obrazie są widoczne pewne
zależności od sztuki północno włoskiej, w szczególności od szkoły Ve-
ronesa i Tintoretta, w związku z czym czas powstania obrazu wypada
oznaczyć na początek w. XVII.
Obydwa te nazwiska przywodzą na myśl artystę z ich szkoły, który
działał w Krakowie, mianowicie Tomasza Dolabellę39. Przybył on do
Ryc. 13. Stanisław Boja vel Wódka, Koronowanie cierniem, ok. r. 1604, scena na
predelli ołtarzyka z Prądnika, Kraków, klasztor Dominikanów
Polski około r. 1600, gdzie początkowo prowadził prace na zamku wa-
welskim. Miał wielu uczniów i wyWarł wyjątkowo silny wpływ na
ówczesne malarstwo polskie. Ale predella z Hołdem Trzech Króli nie
jest jednak jego dziełem. Gąsiorowski40 złączył osobę tego malarza
z krakowskim mistrzem Stanisławem Wódką, który artystycznie zale-
żał od warsztatu Dolabelli. Wódka podobnie jak Dolabella malował
wzięte bezpośrednio z otoczenia postacie o typowych fizjonomiach pol-
skich i rysach niemal portretowych, czego przykładem są postacie
w wymienionym Koronowaniu cierniem (ryc. 13), o charakterystycz-
nych podgolonych czuprynach i długich wąsach. Wydaje się, że oba
obrazy, tj. Hołd Trzech Króli oraz Koronowanie cierniem, są dziełem tej
39 M. Skrudlik, Tomasz Dolabella (Rocznik Krakowski, t. XVI, s. 93—161).
40 W. Gąsiorowski, Cechy krakowskie, ich dzieje, ordynacje, listy swo-
body, zwyczaje..., Kraków 1860, s. 17; S. Tomko wic z, Przyczynki..., Lwów 1912,
s. 171—173; T. Dobrowolski, Sztuka Krakowa, Kraków 1950, s. 354, uważa
go za artystę, malującego w stylu manieryzmu włoskiego.
85
panem i czerwoną delią jednego z królów. W obrazie są widoczne pewne
zależności od sztuki północno włoskiej, w szczególności od szkoły Ve-
ronesa i Tintoretta, w związku z czym czas powstania obrazu wypada
oznaczyć na początek w. XVII.
Obydwa te nazwiska przywodzą na myśl artystę z ich szkoły, który
działał w Krakowie, mianowicie Tomasza Dolabellę39. Przybył on do
Ryc. 13. Stanisław Boja vel Wódka, Koronowanie cierniem, ok. r. 1604, scena na
predelli ołtarzyka z Prądnika, Kraków, klasztor Dominikanów
Polski około r. 1600, gdzie początkowo prowadził prace na zamku wa-
welskim. Miał wielu uczniów i wyWarł wyjątkowo silny wpływ na
ówczesne malarstwo polskie. Ale predella z Hołdem Trzech Króli nie
jest jednak jego dziełem. Gąsiorowski40 złączył osobę tego malarza
z krakowskim mistrzem Stanisławem Wódką, który artystycznie zale-
żał od warsztatu Dolabelli. Wódka podobnie jak Dolabella malował
wzięte bezpośrednio z otoczenia postacie o typowych fizjonomiach pol-
skich i rysach niemal portretowych, czego przykładem są postacie
w wymienionym Koronowaniu cierniem (ryc. 13), o charakterystycz-
nych podgolonych czuprynach i długich wąsach. Wydaje się, że oba
obrazy, tj. Hołd Trzech Króli oraz Koronowanie cierniem, są dziełem tej
39 M. Skrudlik, Tomasz Dolabella (Rocznik Krakowski, t. XVI, s. 93—161).
40 W. Gąsiorowski, Cechy krakowskie, ich dzieje, ordynacje, listy swo-
body, zwyczaje..., Kraków 1860, s. 17; S. Tomko wic z, Przyczynki..., Lwów 1912,
s. 171—173; T. Dobrowolski, Sztuka Krakowa, Kraków 1950, s. 354, uważa
go za artystę, malującego w stylu manieryzmu włoskiego.
85