DOI Artikel:
Grabowska, Irena: Francuskie portrety renesansowe w Zbiorach Czartoryskich
DOI Seite / Zitierlink:https://doi.org/10.11588/diglit.21220#0114
liczku, od której otrzymał przydo-
mek Balafre61, podobieństwo do
naszego portretu jest jednak nie-
wątpliwe.
Krakowski portret księcia de
Guise uchodził dotąd w katalogu
za kopię warsztatową, wykonaną
według oryginału Franciszka Clou-
eta, a nawet za własnoręczne dzie-
ło tego malarza52.
Ochenkowski w wspomnianym
maszynopisie wysunął natomiast
hipotezę autorstwa Jana Decourta,
opierając się na podobieństwie
stylistycznym między krakow-
skim portretem księcia de Guise
a wzmiankowanym wyżej portre-
tem tegoż w zbiorach zamku Amb-
ras, reprodukowanym przez Ken-
nera jako dzieła Jana Decourta53.
L. Dimier uznał krakowski por-
tret księcia de Guise za replikę
portretu, znajdującego się w Wer-
salu i pochodzącego z kolekcji Ro-
gera de Gainieresa 54. Napis na rewersie portretu paryskiego brzmi:
,,Le duc de Guise Henri, qui fut Le Balafre a seize ans". Dzieło to zo-
stało przypisane nie znanemu z nazwiska malarzowi, działającemu na
dworze w latach 1560—1570 (ryc. 10).
Przy nieznacznych różnicach w charakterystyce modelu oraz stop-
niu wykończenia dzieła portret nasz niczym się nie różni od oryginału
w Wersalu, toteż identyfikacja Dimiera może być przyjęta bez żadnych
zastrzeżeń. Czas powstania portretu wyznacza wiek modelu na łata
około 1566.
Portret Katarzyny de Clermont-Tonnere, księż-
nej de Retz (nr inw. V, 238; wym. 33 X 25 cm). Postać kobieca
w wieku około lat trzydziestu paru przedstawiona jest w popiersiu
51 F. Kenner, Die Portratsammlung des Erzherzogs Ferdinand von Tirol
(Jahrbuch der Kunsthistorischen Sammlungen, t. XIX, Wien, fig. 197).
52 W Katalogu tymczasowym z r. 1914, s. 11 jako autor dzieła wymieniony jest
Franciszek Clouet; S. Komornicki (op. cit, s. 20) wiąże ten portret z warszta-
tem Cloueta, H. Ochenkowski (op. cit.) wysuwa zaś hipotezę autorstwa Jana
Decourta.
53 H. Ochenkowski, op. cit., s. 55.
54 L. Dimier, op. cit., t. II, nr 1419 i 1420.
107
mek Balafre61, podobieństwo do
naszego portretu jest jednak nie-
wątpliwe.
Krakowski portret księcia de
Guise uchodził dotąd w katalogu
za kopię warsztatową, wykonaną
według oryginału Franciszka Clou-
eta, a nawet za własnoręczne dzie-
ło tego malarza52.
Ochenkowski w wspomnianym
maszynopisie wysunął natomiast
hipotezę autorstwa Jana Decourta,
opierając się na podobieństwie
stylistycznym między krakow-
skim portretem księcia de Guise
a wzmiankowanym wyżej portre-
tem tegoż w zbiorach zamku Amb-
ras, reprodukowanym przez Ken-
nera jako dzieła Jana Decourta53.
L. Dimier uznał krakowski por-
tret księcia de Guise za replikę
portretu, znajdującego się w Wer-
salu i pochodzącego z kolekcji Ro-
gera de Gainieresa 54. Napis na rewersie portretu paryskiego brzmi:
,,Le duc de Guise Henri, qui fut Le Balafre a seize ans". Dzieło to zo-
stało przypisane nie znanemu z nazwiska malarzowi, działającemu na
dworze w latach 1560—1570 (ryc. 10).
Przy nieznacznych różnicach w charakterystyce modelu oraz stop-
niu wykończenia dzieła portret nasz niczym się nie różni od oryginału
w Wersalu, toteż identyfikacja Dimiera może być przyjęta bez żadnych
zastrzeżeń. Czas powstania portretu wyznacza wiek modelu na łata
około 1566.
Portret Katarzyny de Clermont-Tonnere, księż-
nej de Retz (nr inw. V, 238; wym. 33 X 25 cm). Postać kobieca
w wieku około lat trzydziestu paru przedstawiona jest w popiersiu
51 F. Kenner, Die Portratsammlung des Erzherzogs Ferdinand von Tirol
(Jahrbuch der Kunsthistorischen Sammlungen, t. XIX, Wien, fig. 197).
52 W Katalogu tymczasowym z r. 1914, s. 11 jako autor dzieła wymieniony jest
Franciszek Clouet; S. Komornicki (op. cit, s. 20) wiąże ten portret z warszta-
tem Cloueta, H. Ochenkowski (op. cit.) wysuwa zaś hipotezę autorstwa Jana
Decourta.
53 H. Ochenkowski, op. cit., s. 55.
54 L. Dimier, op. cit., t. II, nr 1419 i 1420.
107