DOI Artikel:
Gutkowska-Rychlewska, Maria: Seria drukowanych opon flamandzkich Piotra Woutersa z Antwerpi
DOI Seite / Zitierlink:https://doi.org/10.11588/diglit.21220#0134
Marii. Wiele z tych dzieł, zwłaszcza Leonarda da Vinci i Rafaela, które
rychło po ich namalowaniu rozpowszechniono w miedziorytach, wy-
wierało duży wpływ na kształtowanie się kompozycji artystów później-
szych. W w. XVII podejmuje problem przedstawienia siedmiu sakra-
mentów w malarstwie Nicolas Poussin, powtarzając temat ten dwu-
Ryc. 3 a. Fragment bordiury arrasu, r. 1560. Bruksela.
. (Wg Gobla)
Ryc. 3 b. Fragment bordiury arrasu, ok. r. 1570.
Bruksela. (Wg Gobla)
krotnie. Dzieła jego wywołały wielki podziw u współczesnych i były
reprodukowane w rycinach wielu artystów zarówno współczesnych, jak
i późniejszych. W w. XVIII spotykamy raz jeszcze w grafice temat
siedmiu sakramentów jako serię miedziorytów opartych na dziełach
malarskich kompozycji Giuseppe Marii Crespi z Bolonii12. Obrazy te,
dalekie od patosu innych kompozycji, są tylko odtworzeniem czynności
liturgicznych.
Sygnatura, umieszczona na kartuszu w górnej części bordiury każ-
dej opony, wskazuje, że zostały one wykonane w pracowni Piotra Wou-
tersa w Antwerpii. Nazwisko Woutersa występuje w końcu w. XVI
i w w. XVII wśród tkaczy flamandzkich emigrantów 13, którzy wskutek
prześladowań religijnych znaleźli się w Niemczech i pracowali w zało-
żonej we Frankenthal manufakturze tkackiej. Pieter Wouters, malarz,
ur. w r. 1617, znany jako uczeń z pracowni Piotra van Avonta, w r. 1631
został przyjęty do gildii malarskiej w Antwerpii; bratem jego był Frans
Wouters, ur. w r. 1612, zmarły w Antwerpii, również uczeń Piotra van
Avonta, a następnie Rubensa 14. O życiu Piotra Woutersa podaje więc
12 Cykl Siedmiu Sakramentów wg Giuseppe Maria Crespi z Bolonii 1665—1747,
w zbiorze rycin PAN, Kraków.
13 H. Gobel, Wandteppiche, cz. III, Berlin 1934, s. 9, 11.
14 Thieme-Becker, Kunstlerlexikon, t. XXXVI, Leipzig 1947, s. 260, 263.
127
rychło po ich namalowaniu rozpowszechniono w miedziorytach, wy-
wierało duży wpływ na kształtowanie się kompozycji artystów później-
szych. W w. XVII podejmuje problem przedstawienia siedmiu sakra-
mentów w malarstwie Nicolas Poussin, powtarzając temat ten dwu-
Ryc. 3 a. Fragment bordiury arrasu, r. 1560. Bruksela.
. (Wg Gobla)
Ryc. 3 b. Fragment bordiury arrasu, ok. r. 1570.
Bruksela. (Wg Gobla)
krotnie. Dzieła jego wywołały wielki podziw u współczesnych i były
reprodukowane w rycinach wielu artystów zarówno współczesnych, jak
i późniejszych. W w. XVIII spotykamy raz jeszcze w grafice temat
siedmiu sakramentów jako serię miedziorytów opartych na dziełach
malarskich kompozycji Giuseppe Marii Crespi z Bolonii12. Obrazy te,
dalekie od patosu innych kompozycji, są tylko odtworzeniem czynności
liturgicznych.
Sygnatura, umieszczona na kartuszu w górnej części bordiury każ-
dej opony, wskazuje, że zostały one wykonane w pracowni Piotra Wou-
tersa w Antwerpii. Nazwisko Woutersa występuje w końcu w. XVI
i w w. XVII wśród tkaczy flamandzkich emigrantów 13, którzy wskutek
prześladowań religijnych znaleźli się w Niemczech i pracowali w zało-
żonej we Frankenthal manufakturze tkackiej. Pieter Wouters, malarz,
ur. w r. 1617, znany jako uczeń z pracowni Piotra van Avonta, w r. 1631
został przyjęty do gildii malarskiej w Antwerpii; bratem jego był Frans
Wouters, ur. w r. 1612, zmarły w Antwerpii, również uczeń Piotra van
Avonta, a następnie Rubensa 14. O życiu Piotra Woutersa podaje więc
12 Cykl Siedmiu Sakramentów wg Giuseppe Maria Crespi z Bolonii 1665—1747,
w zbiorze rycin PAN, Kraków.
13 H. Gobel, Wandteppiche, cz. III, Berlin 1934, s. 9, 11.
14 Thieme-Becker, Kunstlerlexikon, t. XXXVI, Leipzig 1947, s. 260, 263.
127