Ryc. 14. Nicolas Poussin, Miałżeństwo, r. 1648. Zbiory Bridgewater House.
(Wg Grautoffa)
staci na pierwszym planie, a także Chrystusa i apostołów za stołem,
różni się od oryginału Poussina. Zmienione też zostało tło architekto-
niczne, ponieważ zamiast spokojnej architektury sali wspartej na pro-
stokątnych filarach przedstawiono w oponie kolumnową salę barokową
z niszami w półkolistej absydzie. Typowo flamandzkim motywem jest
umieszczenie małego pieska wysuwającego się spod obrusa.
Sakrament Małżeństwa (ryc. 13; Matiimonium), wym.:
3,66 X 3,34 m. Kompozycja tej opony zbliża się w swym ogólnym sche-
macie do opony przedstawiającej bierzmowanie. Ośrodek sceny tworzy
grupa klęczących nowożeńców z kapłanem (przedstawione jest tu mał-
żeństwo N. P. Marii ze św. Józefem). Widzowie i świadkowie w różnych
pozach wypełniają prawie jednoplanowo płaszczyznę. Tło kompozycji
tworzy wnętrze świątyni, zapewne jej ściana wejściowa z prostokąt-
nymi drzwiami, ozdobionymi dwoma niszami. Bogate nadproże z kar-
tuszem ujmuje otwór drzwiowy. Na kartuszu tym widnieją litery I. P.
przedzielone krzyżykiem, który dolnym wydłużonym końcem trafia
w środek litery W 31. Głowy mają na ogół konwencjonalny charakter,
z wyjątkiem postaci kapłana i mężczyzny (zwróconego przodem ku wi-
dzowi), który wygląda jak skopiowany z portretu rzymskiego. W po-
równaniu do pierwowzoru Poussina (ryc. 14) z r. 1648 32 zmieniono tu
31 E. Ś w i e y k o w s k i, op. cit., s. 32.
32 O. Grautoff, op. cit., t. II, s. 191, ryc. 123.
139
(Wg Grautoffa)
staci na pierwszym planie, a także Chrystusa i apostołów za stołem,
różni się od oryginału Poussina. Zmienione też zostało tło architekto-
niczne, ponieważ zamiast spokojnej architektury sali wspartej na pro-
stokątnych filarach przedstawiono w oponie kolumnową salę barokową
z niszami w półkolistej absydzie. Typowo flamandzkim motywem jest
umieszczenie małego pieska wysuwającego się spod obrusa.
Sakrament Małżeństwa (ryc. 13; Matiimonium), wym.:
3,66 X 3,34 m. Kompozycja tej opony zbliża się w swym ogólnym sche-
macie do opony przedstawiającej bierzmowanie. Ośrodek sceny tworzy
grupa klęczących nowożeńców z kapłanem (przedstawione jest tu mał-
żeństwo N. P. Marii ze św. Józefem). Widzowie i świadkowie w różnych
pozach wypełniają prawie jednoplanowo płaszczyznę. Tło kompozycji
tworzy wnętrze świątyni, zapewne jej ściana wejściowa z prostokąt-
nymi drzwiami, ozdobionymi dwoma niszami. Bogate nadproże z kar-
tuszem ujmuje otwór drzwiowy. Na kartuszu tym widnieją litery I. P.
przedzielone krzyżykiem, który dolnym wydłużonym końcem trafia
w środek litery W 31. Głowy mają na ogół konwencjonalny charakter,
z wyjątkiem postaci kapłana i mężczyzny (zwróconego przodem ku wi-
dzowi), który wygląda jak skopiowany z portretu rzymskiego. W po-
równaniu do pierwowzoru Poussina (ryc. 14) z r. 1648 32 zmieniono tu
31 E. Ś w i e y k o w s k i, op. cit., s. 32.
32 O. Grautoff, op. cit., t. II, s. 191, ryc. 123.
139