DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.67276#0410
'j I E R Ο N Ϋ Μ V S
ciendam censeam , utpote tessaceam , manubrio
fulcitam collo breviusculo, orisicio perquam pa-
tulo & prorsus ollis coquinariis conlimilem; et-
si^Wntiaci vasculi lacrymalis nomiile illam con-
decOrce, satagendo cum quodam Scacchio , cujus
fidem tamquam dubiam afleit , ut suadeat, Anti-
quos ad lacrymas servandas » unguentario etiam
vase sisos fuisse, ac si lacrymis publicae aperirentur
nundinae, adeas quanti plurimi petentibus venden-
das ; nec statim ac obortae essient , vel supra cine-
res essunderentur , vel Monumentis ac Vrnis se-
pulcralibus conderentur.
Ergo lacrymas de vase in vas elutriabantur, do-
nec sufficerent ad integrum explendum Funus,
immo commodabantur etiam, ut ex Petronio ha-
bemus , qui de Matrona Ephesina , quae positum
in hypogeo virum assiidta custociiebat, inquit, Asst-
debat <zere fldelijfima ancilla 9 flmulque A lacru-
wicis commodabat lugenti , U » quoties defecerat in
monumento , lumen renovabat. Ita siibstituit Rit-
tershusius in Notis ad Phaedrum pro vulgata com-
mendabat : cui tamen significationi allegoriae non
annuo : inquit enim ipse , seu Kirchmannus de
Funer. 1. 4. c. 4. commodabat , id est, in gratiam
herae una ssebat , ut ita ipsius allevaretur dolor.
Nimis ingeniosa est interpretatio & figurata : la-
bet mihi explicare, commodabat , seu mutuas da-
bat lacrymas ex vase in vas elutriando , tamquam
'Serva, seu Ancilla ministrans, ut apparet ex offi-
cio renovandi luminis quoties defecerat in Mo-
numento.
Quoad Praeficas in ista lacrymarum elutriatione
nihil : manibus procedebant vacuis, & lacrymas
libere per genas, perque sinus vagantes sinebant.
Manus Necessiariorum δε Propinquorum tantum
distinguebantur vasculo hoc lacrymali, tradente
eodem Leibnitzio p. 31. ideoque cum ad nostrum
Institutum parum , vel nihil attineat, hoc tam-
quam eruditionis gratia prolatum sit, ut mantilia,
ad lacrymas Praeficarum.
C a P. XII.
An Ossicium Praeficarum per viros etiam
suppleretur. Menochius & Kirchmannus
notati, Horatii locus varie explicatusi
‘Pintianus declaratur,
T^Ota hujus Capitis quaestio ex Horatio Flac-
A co desumitur , ubi Adulatorum vitia obtre-
ctans, ait,
ZA qui condubli plorant in funere, dicunt
Et faciunt prope plura dolentibus ex animo , &c.
Ex quibus carminibus Menochius fuam ienten-
tiam infert Stuore P.2. c. 60. viros quoque Prae-
ficarum ossicium implevisse apud Antiquos, &
apud Graecos hujusmodi viros Threnodas appella- ,
ri; nunc vero apud Hetruscos, Lamentatores di-
ci, vulgo Piagnoni. Textum Horatii sane legiti-
mum censeo , quotquot enim huc usque perlege-
re concessum est , ita se habent. Unus tantum
Kirchmannus de Faner. 1.2. c. 6. ab omnibus dis-
sentit, qui masculinum genus in femininum con-
vertens, legit,
Ft qua condubla plorant in funere, &c.
Et hoc Praeficis tribuit, tamquam quibus folis
incumberet ssetus. Verum , ut quod ientiam in
hoc diserimine libere proferam , neutrius senten-
tiam probo. Generice tunc Horatius loquutus est,
I
Barvfsaldvs 776
A, tamquam si dixisset, Ft quicunque fuerint illi, qui
plorant , &c. & ita de feminis etiam intelligi po-
test : ambiguitas enim textus Horatii non cadit
supra vel mares, vel feminas, sed super femina^
rum illarum lugentium diversitatem.
Caeterum nusquam mares condudtos fuisse corm
peri ad lugendum , quidquid sit de cantu & de
sono tibiarum , & pneumatico ad numerum con-
centu , qui per mares perficiebatur. Reflat semper,
Ludtum, Naeniam, Comarum lacerationem , &.
caeteras hujusmodi doloris ostentationes per femi-
nas, quae, ut Ovid. Rem. 3.
Fi flerent oculos erudiere Juos $
expletas fuisse : illae enim sunt, ut alibi diximus ,
quae lacrymas habent in excubiis , cuique nutui
promtas, 8c, ut idem Ovid. Art. Am. 3.
Quoque volunt plorant tempore, quoque modo.
D
Infelix Joannes Maria Vicecomes Mediolani Dux
secundus, barbare a conjuratis trucidatus, mulier-
culam tantum habuit , (& hanc scortum) quae
rosis cadaver sanguine fedum Sc luridum operiret,
Hist. Mediolan. Soncinip. 3.
Neque per nomen Praeficae nusquam viri no-
men adsignificatum est. Perlegantur quotquot Ho-
ratii locum supra notatum, seu Notis, seu Com-
mentariis illustrarunt, omnes & singuli Praefica-
rum usui carmina illa adseribunt, unico demto
Porphyrione, qui eruditionis gratia de Thrcnodis
loquitur, quorum munus, ut in Cap. 111. adno-
tavimus, non erat lugere , sed tantum threnos*
seu lamentationes canere. Quod vero ad Lamenta-
tores , feu Piagnoni, non est moris veteris, ied
Christianorum seculorum, ut infra videbitur j &
ideo ad antiquas Praeficas nihil , vel parum atti-
nent.
Huic opinioni adversatur Antonius a Matre
Dei Pintianus Pralud. Isagog. ad Sacr. Bibi. Pr.
1. digr. 3. sedt. 8. qui ad munus lamentandi, vi-
ros & feminas promiseue destinari morem fuisse
ait , non minus quam ad alia officia Reipublicae
aut utilia , aut necessaria. Hinc D. Hieronymus
ad cap. q. Amof. num. 36. ait morem illius Pro-
vinciae fuisse Lamentatores 8c Lamentatrices habe-
re, quas pretio conducerent ad lugendum, & ex
2. Paral. utriusque sexus exprcsse fit mentio: cu-
jus (inquit) omnes cantores & cantatrices , S<c,
ex quo id probat Sanch. ad cap. y. Amof. citi
Verum videtur & ipse Pintianus paulo pdstresi-
piscere dum subdit , feminas in funeribus praeci-
puas lacrymarum nundinatrices fuisse. Illud enim
Proph. Amosi pro Cantoribus & Threnodis stat,
non pro Praeficis; illud D. Hieronymi ad unius
tantum Provinciae morem reducitur, nec dePrx-
ficis ullo modo loquitur, immo neque verbum
facit de viris pretio condudtis; ideoque miror, cum-
dem tantae dodtrinx Auctorem , vel nova Divo
Hieronymo suppeditasse verba, vel tanti Dodtoris
sensum pervertissie.
Cap. XIIL
An ufus conducendi Praesicas no [Iris tempo-
ribus vigeat, & an in Ecclefia Dei to-
lerandus. Multa SS. Patrum & Conci-
liorum interdidliones asseruntur,
pSaltrias jam suo loco in recentioribus seculis ad
convertendum Antiquorum ssetum in nostram
lietitiam introdudtas fuisse exposuimus: verum nec
hic