Sarasa, Alfonsus Antonius; Sarasa, Alfonsus Antonius [Hrsg.]: Alphonsi Antonii De Sarasa Ars Semper Gaudendi Ex Sola Consideratione Divinæ Providentiæ Demonstrata (Tomus I) (Wirceburgi: Stahel, 1768)

TRACTATUS SECUNDUS. 69
tarum, neque animantium generatio subsi-
stebat, grata foecundaque mixtura, terris
daret ? An non haec demum instrumenta,
Artificis manum & mentem satis superque
manifestant, Deumque esse qui fecit calos in
intellettu-) a) uti Psalmista testatur.
26. Quod si oculos ad terram ipsatn
libet demittere, terram, inquam, vilissimum
sane, si cum cceleflibus comparetur, corpus;
tamen quem non obstupefaciar, si quis aut
pondere suo in medio universi punfto con-
siflentem, aut si ita placet cum Copernica-
nis, nescio ubi in aethere, circa solem voli-
tantem gyrantemque contempletur, simi-
lem tamen semper sibi, suaque flantem mo-
le ? quis dedit pondus terrae, & quis pon-
deri tam juflum aequilibrium ? Quis an-
tra aperuit, in quibus lapidum metallorum-
que tot diversa coquerentur genera, & for-
marentur quali in utero ? Quis ingentes il-
las cavernas & abyssos terrae excavavit,
quibus amplissima maria continentur: cum
tamen aequabili pondere, centro incubent
gravia, unde aequabilem quoque, & a cen-
tro undique aequali distantem intervallo,
superficiem terrae existere, secundum gra-
vium naturaeque leges erat necesse. Quod
si vero in lacunas depressa non fuilset ter-
ra, totam undique aquis obvolvendam, ac
E 3 pro»

a) Psal. 13?»