=&=*+
PROOEMIVM.
SECT. I.
^ y?i/ar ^ pq^ jt?ro ?
apud Romanos proprie erat gta^AiaW, h. e.
^ inRrumentum ferreum, quo scnbebant in tabu-
lis ceratis, quae roYiri//i et /7K%p//ars.s vocabantur, ita
faRum, ut inierior pars ellet aCuta, qua literas in
cera formarent et quali quod proprie
fxarar^ dicebatur, superior obtusa et plana, qua
literas perperam faffas cera obducerent atque ita de-
lerent: unde intell. Horat. Sat. I, io, 72. yaq^s
h. e. /ar^, qaa^ &/<?ar torner;
quia, llliterae delendae et cera obducendae erant, slilus
verti debebat. Sed iAa Icriptione Romani utebantur
tantum, quando vel subito vel meditandi exercendi-
que causa scribere aliquid cuperent: in iis enim, quae
accuratius Icripta vellent, charta, Calamo et atramen-
to utebantur: unde verbum fjrararr a nobis, qui sliln
illo non amplius utimur, vel plane non de noRralcri-
ptione, vel saltem tantum de subita et extemporali
ulurpari poteR. Deinde per metonymiam,
quae causam pro eRe&u interdum ponit, di&us eR
deyi np/iow^ i^/a. Sic Caecin. ad Cic. in Bpp. Cic. ad
Div. VI, 7, in. eam —-po^war h. e. ^osTiar /a/^-
y^raw, ^aia ron?sa Caq/ardw Sic Quintii.
InR. I, i. YVoa ^/? a/i^aa -— rara ar
— ^ar^ior y?rYar ( dar /aagyao^
A