DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.34518#0056
3^ P. /i s. 2.
SE CT. II.
TFbst ^OMa z;ocn^M/a ^
Cum vocabula Hnt Hgna cogitationum, debent noti
modo bona h.e. usitata, sed etiam apta elle h. e. cogi-
tationes Ungulas re&e exprimere, ac libi invicem quo-
que refle respondere. Iam cum omnis eloquentia,
atque ita omnis Hilus bene latinus perspicuitate, gra-
vitate et suavitate cernatur, lequitur, totum vocabu-
lorum usum his tribus virtutibus scribendi dicendique
accommodari debere. Quare etli omnis vocabulorum
tra^atio ad eas proprie referenda eH: tamen, ob co-
piam rerum in uiu vocabulorum per se et ante, quam
ad eloquentiam accedas, observandarum, et, ut ani-
mus tironis lensim praeparetur, non alienum visum
eH hic quaedam praemittere ac praecipua locis di&is
relervare.
S E C T. HI.
In vocabulis per se et extra contextum nulla pote#
cHe pulchritudo. Omnis vocabulorum pulchritudo,
H quidem ipsis pulchritudinem tribuere licet, oritur e
duabus rebus ar&o vinculo connexis , a) ab idearum
pulchritudine in vocabulis latente, b) ab earum apta
eoniun&ione. Pulchritudo idearum (ergo et vocabu-
lorum) eH lemper relativa, h. e. nulla idea per se pul-
chra eH, sed quatenus congruit ceterarum idearum
contextui, huiusque h. e. perspicuita-
tem, Hiavitatem et gravitatem adiuvat. Neque igitur
vocabulum per se et extra contextum poteH eHe pul-
chrum, nec aliud pulchrius et elegantius per se eH.
E vocabulis apte coniun^is oritur demum pulchritudo si
elegantia orationis et Hili. Proprie igitur totus contextus
SE CT. II.
TFbst ^OMa z;ocn^M/a ^
Cum vocabula Hnt Hgna cogitationum, debent noti
modo bona h.e. usitata, sed etiam apta elle h. e. cogi-
tationes Ungulas re&e exprimere, ac libi invicem quo-
que refle respondere. Iam cum omnis eloquentia,
atque ita omnis Hilus bene latinus perspicuitate, gra-
vitate et suavitate cernatur, lequitur, totum vocabu-
lorum usum his tribus virtutibus scribendi dicendique
accommodari debere. Quare etli omnis vocabulorum
tra^atio ad eas proprie referenda eH: tamen, ob co-
piam rerum in uiu vocabulorum per se et ante, quam
ad eloquentiam accedas, observandarum, et, ut ani-
mus tironis lensim praeparetur, non alienum visum
eH hic quaedam praemittere ac praecipua locis di&is
relervare.
S E C T. HI.
In vocabulis per se et extra contextum nulla pote#
cHe pulchritudo. Omnis vocabulorum pulchritudo,
H quidem ipsis pulchritudinem tribuere licet, oritur e
duabus rebus ar&o vinculo connexis , a) ab idearum
pulchritudine in vocabulis latente, b) ab earum apta
eoniun&ione. Pulchritudo idearum (ergo et vocabu-
lorum) eH lemper relativa, h. e. nulla idea per se pul-
chra eH, sed quatenus congruit ceterarum idearum
contextui, huiusque h. e. perspicuita-
tem, Hiavitatem et gravitatem adiuvat. Neque igitur
vocabulum per se et extra contextum poteH eHe pul-
chrum, nec aliud pulchrius et elegantius per se eH.
E vocabulis apte coniun^is oritur demum pulchritudo si
elegantia orationis et Hili. Proprie igitur totus contextus