Scheller, Immanuel Johann Gerhard: Imm. Io. Gerh. Schelleri Compendivm Praeceptorum Stili Bene Latini Iin Primis Ciceroniani Sev Eloqventiae Latine Declarandae: In Vsvm Praelectionvm (Lipsiae, 1785) [VD18 12107468]

30$ ,P. 7/. s. 3. ZX
priscos iudicalle credo. Ac li quis mihi o^z^zzw /z^dfO-
fziw TN^ofMm nuntiat, nonne is aeque trilfis elf nuntius,
ac qui 7%or^w licet in iniit R, in o^M
non iit. 3) yi/s/a^arMw. Cicero pedes alios aliis pu-
tat elle graviores: sed ipse incertus elf, ut in Cap.
de monui. Ac ne pertinet quidem ad nos ilfa
res, quia Iyllabarum quantitatem in pronuntiando non
ubique observamus. Putant nonnulli Virgilium illo
versu lento: 7//z iiiAr to//zu/t,
Cyclopum, qui tamen tanto operi haud dubie pares
erant, operam difficilem et tarditatem quandam, et
contra versu ilio celeri:
pMatzt Mzzgzz/zz rny/ipzuzi, celeritatem quandam exprimere
studuille. Quis hoc certo scit? Imo credo, Virgilium
omnem gravitatem in idearum gravitate, non in verbo-
rum sono posuille: ac reperiuntur multi verius in Vir-
gilio, ubi de re celeri vel laeta Ipondei, de re trilfi vel
tarda daffyli usurpantur; v. c. <Sh?yro.sEcl.
V, 73 : et, cet. In sono verbi non
esl gravitas. Omnis gravitas, omnis laetitia, trisfitia
cet. quae sono inelle videtur, oritur ex ideis, quae
cum ipso sono coniungi solent; v. c. idem sonus Cam-
panarum esl laetus, trilfis cet. prout res esl, quae illo
tempore cogitatur: tempore, quo liberi noslri ad se-
pulturam esferuntur, elf trilfis: alio tempore elf lae-
tus, v. c. quando dies felfus elf cet. Ac si quis de li-
terarum et Iyllabarum delecfu anxie cogitaret, interim
ideae graves iplae omnes effugerent. Ut ferro, ita
ingemo utendum elf, dum candet.
XXXIX) in dicendo: qualis fuit in
Cicerone ac Demolfhene. Illius vicem in scribendo
quodam modo susfinent ligna
/ioTMb, it. quae lignum
s elle solet.

Haec