DOI Page / Citation link:
https://doi.org/10.11588/diglit.72962#0461
439
1140.
Magnorum quis enim maiora receperat umquam
Quam radiare brevi in nimium miramur homullo?
(De Grimaldo magistro.)
Quamvis subter agas regum tabularia vitam
Non te praetereo, — specubusne latebis, — -Homere?
Novi namque Sicana tibi spelea placere
Solus ubi Musis Musarum et amore fruaris.
Saepe tamen magnis victoribus optima cudis
Carmina, tempus erit rutilo te sole calere.
Corporis at nostri si singula membra loquaces
In linguas vario rerum vertantur ab usu,
Argutae aut setis possint crevisse cicutae,
Omnibus impar ero magnorum promere laudes
Ut dignum est, procerum; melius miranda tacemus,
Quam tam magnum humili pondus sermone levemus.
Cura mihi fuerat tales cognoscere fasces
Rimabarque sagax tantarum munia rerum
Dumque sitim iam pene sacro restinximus haustu —
Et sitis est ingens tam fervida cura videndi —-
Quaeritur, unde essem et missu cuiatis adessem.
Obstupui et totam pavitans rem ex ordine pando:
Sufficiat, vidisse semel ; laudare perennis
Instat amor, divina manum clementia vestram
Omnibus in populis faciat retinere trophea
Felicemque patrum famam cum prole togata,
Et fieri in magno allectos per saecla senatu,
Utque timent vestros laetis in saltibus arcus
Ursus, aper, timidusque lepus, cervique fugaces,
Damma, lupus, immare boumque examen agrestum.
Sic Vulgar, Sarraque cenus malus hospes Hiberis
Brutus Britto, Danus versutus et horridus Afer
Subdat honorandis sua colla exterrita dextris.
Nunc tandem crevit felix res publica, cum sat
Et reges sapiunt, simul et regnant sapientes.
Tetrice stulte, vale, quia te suadente canebam,
Non mirum est vitiis nostram sordere camenam,
1140.
Magnorum quis enim maiora receperat umquam
Quam radiare brevi in nimium miramur homullo?
(De Grimaldo magistro.)
Quamvis subter agas regum tabularia vitam
Non te praetereo, — specubusne latebis, — -Homere?
Novi namque Sicana tibi spelea placere
Solus ubi Musis Musarum et amore fruaris.
Saepe tamen magnis victoribus optima cudis
Carmina, tempus erit rutilo te sole calere.
Corporis at nostri si singula membra loquaces
In linguas vario rerum vertantur ab usu,
Argutae aut setis possint crevisse cicutae,
Omnibus impar ero magnorum promere laudes
Ut dignum est, procerum; melius miranda tacemus,
Quam tam magnum humili pondus sermone levemus.
Cura mihi fuerat tales cognoscere fasces
Rimabarque sagax tantarum munia rerum
Dumque sitim iam pene sacro restinximus haustu —
Et sitis est ingens tam fervida cura videndi —-
Quaeritur, unde essem et missu cuiatis adessem.
Obstupui et totam pavitans rem ex ordine pando:
Sufficiat, vidisse semel ; laudare perennis
Instat amor, divina manum clementia vestram
Omnibus in populis faciat retinere trophea
Felicemque patrum famam cum prole togata,
Et fieri in magno allectos per saecla senatu,
Utque timent vestros laetis in saltibus arcus
Ursus, aper, timidusque lepus, cervique fugaces,
Damma, lupus, immare boumque examen agrestum.
Sic Vulgar, Sarraque cenus malus hospes Hiberis
Brutus Britto, Danus versutus et horridus Afer
Subdat honorandis sua colla exterrita dextris.
Nunc tandem crevit felix res publica, cum sat
Et reges sapiunt, simul et regnant sapientes.
Tetrice stulte, vale, quia te suadente canebam,
Non mirum est vitiis nostram sordere camenam,