DOI Page / Citation link:
https://doi.org/10.11588/diglit.25118#0031
De LYC ANTHROHA. .i,
fria virtute dmtsfi, virgas a M agis projectas ? per localem motumt
impercepttbiliter humano jenjui, fuflulerunt, & earum loco ferpen•
tes aliunde allatos, vel ibidem, nen Damonum, jed agentis natura-
lis virtute genitos, Juppofierunt, Licet enim corporalis materiay
non Jubjiciatur Angelica virtuti, quantum ad transmutationem
tpsius ad sormam: Subjicitur tamen ei Quantum ad localem motum.
Idem sentk Dn. D. Calovius, Bibi. illujlrat. V. T. T. I, in annat,
ad Exod. c. 7.
XLI. Progredimur ad ea , quae ex Aiberto, Pompona-
tius afsert de aquis, omnia quazeunque immerguntur, in Ia-
pides mutantibus: Ex quo Adversarius concludit, nec repu-
gnare, quo minus homines, ope Diaboli, convertantur in
bruta, Enimvero talis mutatio fit per expulsionem formae
pristinaz, & per irreptionem formae novae, nempe Spiritus
lapidisici, qui, quod aliae etiam formae in materia sua pras-
stant, per alterationem materiae, libi domicilium conveniens
parat, quod ad piistinum slatum reverti nequit, quamdiu
novae formae, secum essendaliter unitae, hospitium praebet.
At in Lycanthropis non expellitur pristina forma , sed re-
manet, neque etiam nova forma inducitur; quippe, quae nul-
lum principium adlivum, a quo induci possit, habet. Cons.
super §. 14. Unde a naturali minatione, ad mutationem,
quae naturalis esse nequit, non valet Consequentia. Quae
de Coraliis afferuntur, multi Au<ff orum, pro veris agnove-
runt, nempe Dioscorides /. /. c. iopt & ex eo Joh.Bauhinus
Bifl. flant. 1.3!). e*33. Addimus Ovidium, qui I.4. Meumor-
phef. vt 749. hunc in modum canit:
Ispunc quo£ Coraliis eadem natura remanfit,
Duritiem ta6io capiant ut ab aere, quod£
Ftmen in aquor e erat, fat fuper aquor a Jaxum.
Metam. v, 417!.
Di
Sh
fria virtute dmtsfi, virgas a M agis projectas ? per localem motumt
impercepttbiliter humano jenjui, fuflulerunt, & earum loco ferpen•
tes aliunde allatos, vel ibidem, nen Damonum, jed agentis natura-
lis virtute genitos, Juppofierunt, Licet enim corporalis materiay
non Jubjiciatur Angelica virtuti, quantum ad transmutationem
tpsius ad sormam: Subjicitur tamen ei Quantum ad localem motum.
Idem sentk Dn. D. Calovius, Bibi. illujlrat. V. T. T. I, in annat,
ad Exod. c. 7.
XLI. Progredimur ad ea , quae ex Aiberto, Pompona-
tius afsert de aquis, omnia quazeunque immerguntur, in Ia-
pides mutantibus: Ex quo Adversarius concludit, nec repu-
gnare, quo minus homines, ope Diaboli, convertantur in
bruta, Enimvero talis mutatio fit per expulsionem formae
pristinaz, & per irreptionem formae novae, nempe Spiritus
lapidisici, qui, quod aliae etiam formae in materia sua pras-
stant, per alterationem materiae, libi domicilium conveniens
parat, quod ad piistinum slatum reverti nequit, quamdiu
novae formae, secum essendaliter unitae, hospitium praebet.
At in Lycanthropis non expellitur pristina forma , sed re-
manet, neque etiam nova forma inducitur; quippe, quae nul-
lum principium adlivum, a quo induci possit, habet. Cons.
super §. 14. Unde a naturali minatione, ad mutationem,
quae naturalis esse nequit, non valet Consequentia. Quae
de Coraliis afferuntur, multi Au<ff orum, pro veris agnove-
runt, nempe Dioscorides /. /. c. iopt & ex eo Joh.Bauhinus
Bifl. flant. 1.3!). e*33. Addimus Ovidium, qui I.4. Meumor-
phef. vt 749. hunc in modum canit:
Ispunc quo£ Coraliis eadem natura remanfit,
Duritiem ta6io capiant ut ab aere, quod£
Ftmen in aquor e erat, fat fuper aquor a Jaxum.
Metam. v, 417!.
Di
Sh