Andronicus; Schuchhardt, Carl: Andronici Rhodii qui fertur libelli Peri Pathōn pars altera de virtutibus et vitiis: dissertatio philologa (Darmstadiae: Winter, 1883)

75 —

Alii

Plutarchus — Sextus
Empiricus
Clemens Alexandrinus
Cicero
■
Andron, appendix (cod. D
κατά Χρύσ.), Scliolion
Hom., Etymologicum
Magnum.
•
Andron, app. έπ.
καθ·’ ήν οϊοαμεν δτι ούδενι
δεινω μή περιπέσωμεν.
Schol. Hom. E 2
θάρσος δέ έστι κατά μεν
τούς Στωικούς φιλοσόφους
τό ασφαλώς πεποιθ-έναι
αύτω δτι ούδενι άν -δεινω
περιπέσ*^.
Andron, app. έπ.
έξεργαστική μέν τού προ-
κειμένου ου καταναλι-
σκομένη δέ υπό πόνων.
•
Plut. Stoic. rep. 7
Cleanthes: Ισχύς καί
κράτος όταν μέν έπ'ι τοΐς
έπιφανέσιν έμμενητέρις
έγγένηται έγκράτειά έ-τιν.
Sext. IX 153 διάβ·ε-
σις ανυπέρβατος των κατ’
όρθ·όν λόγον γιγνομένων'
ή αρετή ύπεράνω ποι-
ούσα ήμας των δοκούντων
είναι δυαα'ποσχέτων.
Clem.II 18, p. 170 (Sylb.)
ή εγκράτεια διάθ-εσίς έστιν
ανυπέρβατος των κατά τον
όρθον λόγον φανέντων.
Clem.Paed. III 8, ρ.102
(Sylb.) πλουσιωτάτη δέ ή
ευτέλεια έξιοΰσα άνελλιπέσι
δαπάναις ταΐς εις ά χρή και
έφ’ δσον χρή τελεΐσθ·αι προ-
σηκούσαις’ τέλη γάρ τά
δαπανήματα.
Etyni. Magn. pag.
399.21 ευτελείς λέγουσι
τούς μή επί πολύ χαί-
ροντας ταΐς δαπάναις.