Universitätsbibliothek HeidelbergUniversitätsbibliothek Heidelberg
Metadaten

Lutz, Jules [Hrsg.]; Perdrizet, Paul [Hrsg.]
Speculum humanae salvationis (1): Text — Leipzig: Hiersemann, 1907

DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.49738#0091
Überblick
Faksimile
0.5
1 cm
facsimile
Vollansicht
OCR-Volltext
CAP. XXXII

55

6 o

65

70

75

80

«5

90

95

100

on est putandum quod in Parasceve corpora surrexerunt,
Sed illo die sepulcra solummodo aperta fuerunt.
Christus primogenitus mortuorum surrexit primo,
Et tunc corpora Sanctorum surrexerunt cum eo,
Et isti, Christo ascendente, cum eo simul ascenderunt ;
Nec est credendum his qui dicunt quod iterum obierunt.
Christus etiam resurrectionem suam per Jonam praefiguravit,
Quem in ventre ceti per triduum vivum conservavit.
Jonas erat in navi, quae tempestatibus jactabatur
Et interitum omnium, qui in ipsa erant, minabatur.
Tunc dixit Jonas nautis, ut ipsum in mare jactarent,
Et sic tempestates maris et pericula cessarent ;
Quem cum jactassent, statim cetus eum deglutivit
Et post triduum ipsum de ore vivum in terram emisit.
Per periculosum mare mundus iste designatur,
In quo homo periculum aeternae mortis patiebatur ;
Christus autem sponte in cruce fecit se mortificari,
Ut posset homo a periculo aeternae mortis liberari.
Deus autem eum incorruptum conservavit
Et tertio die ipsum a mortuis resuscitavit.
Haec resurrectio Salvatoris nostri jam praetaxata
Fuit per lapidem, quem reprobaverunt aedificantes, figurata ;
Temporibus Salomonis, cum templum Domini aedificaretur,
Contigit ut quidam lapis mirabilis ibi inveniretur ;
Aedificatores nullum locum sibi aptum invenire potuerunt
Et hoc pluries cum magno labore attentaverunt :
Aut fuit nimis longus, aut nimis spissus,
Aut nimis brevis, aut nimis demissus;
Quapropter indignati aedificantes, eum abjiciebant ;
Omnes eum lapidem reprobatum proprio nomine dicebant.
Consummato autem templo, lapis angularis ponendus erat,
Qui in se duos parietes concludere et totum complere debebat ;
Sed non est inventus lapis, qui posset illi loco aptari,
Super quo non sufficiebant aedificatores admirari.
Ultimum autem lapidem, quem reprobaverant, adduxerunt
Et ipsum aptissimum pro angulari lapide invenerunt.
Ad tam grande miraculum omnes stupebant,
Et aliqui magnum futurum per hoc designari dicebant.
Christus erat lapis reprobatus in sua passione,
Sed factus est Ecclesiae lapis angularis in sua resurrectione.
Tunc impleta est illa prophetia prophetae magni :
« Lapidem quem reprobaverunt aedificantes, hic factus est in caput anguli ;
A Domino factum est istud et est mirabile in oculis nostris. »
Quapropter cantatur prophetia haec in festo Resurrectionis.
Lapis iste duas parietes in templo Domini coadunavit,
Quia Christus de populo gentili et Judaico unam Ecclesiam aedificavit.
In hoc aedificio pro cemento usus est suo sanguine,
Pro lapidibus autem usus est suo sanctissimo corpore.
O bone Jesu, praesta nobis, ut in tua Ecclesia ita vivamus,
Ut in templo tuo coelesti semper tecum maneamus !


71-98 : H.
52 Sed illa sepulcra M. 60 intentum S, iterum AC. 61 Tunc AC, Et tunc S. 64 misit AC. 66 In quo olirn periculum
homo AC. 68 aeternae om. AC. 72 per ] propter AC, praefigurata K. 74 contingit S, mirabiliter K, ibi om. C. 75 Cui aedificatores C,
Huic A. 76 tentaverunt K. 79.92 aedificatores K. 80 Et omnes KM. 82 Et in S, includere AC. 85 Ad ultimum ACSM. 88 aliquid KM,
futurum ] signum AC. 90 angularis om. C. 94 om. K. 96 Quia om. C. 98 sacratissimo SM.
92.93 : Psalm. CXVII, 22.23.
 
Annotationen