DOI Page / Citation link:
https://doi.org/10.11588/diglit.29312#0806
396 NOTITIA GERM. MED,
iicio, quod nulla accepta in Wagria compellationis nota ad- Gt?m
pareat. Sirecleceteroquin iudico, seriore seuo Qbotritorum
excellentius nomen alterum Wagriorum simul comprehen-
dit. Hoc enim dudum oblitterato prius Obotritorum sem«
per in magna sama fuit (/).
(/) De nemine POMERANORVM
magna inter eruditos iis esV. Alii
HearicilV. aetate demum auditum esie
nomen contendunt; alii remotiorem
aetatem quierunt, Vid. C h r i st o ph,
Hartknoch, qui Pcmrranicas ori-
gines egregie exposuit, LINGSt
Caroii historia rursus nouit. Poeta
in Rebus Caroii ad An n. i o c c c v I 11
Lib, IV. ttrf. 292.
Sunt Sclaui quidam Lini cognomi-
ne didi.
Hos contra genitore fuo mittente
profectus
lunior efl Car olus, cuius non Albia
lata
Frapediebat iter,fed Francorum le-
giones,
Fluminis eiusdem trantio gurgite,
latis
AuQiciU $fus, memoratos duxit in
hojles,
Signaque gaudenti retulit tidricia
patri.
Annales Caroii ad eundem armum:
Filius autem imperatoris Carolus Al-
bim ponte iunxit, & exercitum> cui
praerat, in Hilinones & Smeldingos,
qui IA ipfi ad Codefridum defecerant,
celerrime transpofuit, populatisque cir-
cumquaque eorum agris, tranfltoque
iterum flumine, cum incolumi exercitu
in Saxoniam se recepit, Hic Lini,
qaos Helmones Annales vocant,
diserte trans Aibim ponuntur Caroii
aetaie. Meam ideoque conieciuram,
^ua Lino; ad Ihne amnem qusuerims
VII. Quas
non amplius desenderim, quam videri
nomen amnis a populi quodam pago
acceptum. WAG RII rursus perti-
nent ad seriorem aetatem. Contra
meam nihil valde est coniedluram.
Incertum vero, an Wagria demum
nomen intulerint, an ibi acceperint ?
InExeerptis exHifloria G odeschal-
c t in III. L e i b n i z 11 Colle dione
Script. Britvfuicenjium pag. 874. de
VVagria dicitur: qua ?/? pars terree
Slanarum, quam Teutones Slauis de-
dis posssdent. Qui sequuntur, War-
naiii, Rugiant,feu Rani, in H E L m o l-
d i Chronico non raro occurrunt,
AB0 TRITI post Mabarenses antea
sd orientem coluerunt. Sic diserte
Annales Ludouici pii ad Ann,
iocccxxitr. Ceterum legatos Abo-
iriterum, qui 7>ulgo Pradenecenti lo-
cantur, A contermini Bulgaris Daciam
Danubio adiacentcm incolunt, qui IA
ipfladuentare nuntiabantur, iliico le-
nire permisst. Quoniam autem iam
Caroii aeuo Abotriti ad inferiorem
monftrantur Aibim, inds coniedlura
est, iam ante illam aetatem partem huc
ad Aibim migraste, potiorem natio,
nem priseis refediste in seaibus. His
ad orientem nomen Pradtnecenteno-
rum maxime datum ; noftris ad Aibim
proprium Abctritorum, siue Obotriio-
rum; vnde ad An, iocccxxn 1. in
iisdem A n N a l 1 b v s videris vtraque
nomina separatim posita. Nostri Abo,
triti amici Francorum fuere, & cum
iis aduersus Saxones, Danosque, ime
iicio, quod nulla accepta in Wagria compellationis nota ad- Gt?m
pareat. Sirecleceteroquin iudico, seriore seuo Qbotritorum
excellentius nomen alterum Wagriorum simul comprehen-
dit. Hoc enim dudum oblitterato prius Obotritorum sem«
per in magna sama fuit (/).
(/) De nemine POMERANORVM
magna inter eruditos iis esV. Alii
HearicilV. aetate demum auditum esie
nomen contendunt; alii remotiorem
aetatem quierunt, Vid. C h r i st o ph,
Hartknoch, qui Pcmrranicas ori-
gines egregie exposuit, LINGSt
Caroii historia rursus nouit. Poeta
in Rebus Caroii ad An n. i o c c c v I 11
Lib, IV. ttrf. 292.
Sunt Sclaui quidam Lini cognomi-
ne didi.
Hos contra genitore fuo mittente
profectus
lunior efl Car olus, cuius non Albia
lata
Frapediebat iter,fed Francorum le-
giones,
Fluminis eiusdem trantio gurgite,
latis
AuQiciU $fus, memoratos duxit in
hojles,
Signaque gaudenti retulit tidricia
patri.
Annales Caroii ad eundem armum:
Filius autem imperatoris Carolus Al-
bim ponte iunxit, & exercitum> cui
praerat, in Hilinones & Smeldingos,
qui IA ipfi ad Codefridum defecerant,
celerrime transpofuit, populatisque cir-
cumquaque eorum agris, tranfltoque
iterum flumine, cum incolumi exercitu
in Saxoniam se recepit, Hic Lini,
qaos Helmones Annales vocant,
diserte trans Aibim ponuntur Caroii
aetaie. Meam ideoque conieciuram,
^ua Lino; ad Ihne amnem qusuerims
VII. Quas
non amplius desenderim, quam videri
nomen amnis a populi quodam pago
acceptum. WAG RII rursus perti-
nent ad seriorem aetatem. Contra
meam nihil valde est coniedluram.
Incertum vero, an Wagria demum
nomen intulerint, an ibi acceperint ?
InExeerptis exHifloria G odeschal-
c t in III. L e i b n i z 11 Colle dione
Script. Britvfuicenjium pag. 874. de
VVagria dicitur: qua ?/? pars terree
Slanarum, quam Teutones Slauis de-
dis posssdent. Qui sequuntur, War-
naiii, Rugiant,feu Rani, in H E L m o l-
d i Chronico non raro occurrunt,
AB0 TRITI post Mabarenses antea
sd orientem coluerunt. Sic diserte
Annales Ludouici pii ad Ann,
iocccxxitr. Ceterum legatos Abo-
iriterum, qui 7>ulgo Pradenecenti lo-
cantur, A contermini Bulgaris Daciam
Danubio adiacentcm incolunt, qui IA
ipfladuentare nuntiabantur, iliico le-
nire permisst. Quoniam autem iam
Caroii aeuo Abotriti ad inferiorem
monftrantur Aibim, inds coniedlura
est, iam ante illam aetatem partem huc
ad Aibim migraste, potiorem natio,
nem priseis refediste in seaibus. His
ad orientem nomen Pradtnecenteno-
rum maxime datum ; noftris ad Aibim
proprium Abctritorum, siue Obotriio-
rum; vnde ad An, iocccxxn 1. in
iisdem A n N a l 1 b v s videris vtraque
nomina separatim posita. Nostri Abo,
triti amici Francorum fuere, & cum
iis aduersus Saxones, Danosque, ime