DOI Page / Citation link:
https://doi.org/10.11588/diglit.48105#0195
- Intro Page
- All related items
- Bibliographic information
- Digitized literature on the "Special collections" of Heidelberg University Library
IX. Anth. Pal. epp. demonstrativa 235—237. (Fr. Cor. Phil.) 183
ες καλόν ώλετο πύργος ό Τρώιος' η γάρ έν όπλοες 5
κόβμον παντός ’άναΰΰα πόλις. Μ 16τ
237. ’ΕΡΤΚΙΟΤ. C. Ρ1
Εις \ άγαλμα φήγινον ί Ήρακλέονς. C
5 α. Βουκόλε, προς τω Πανός, δ φήγινος, είπε, κολοΰβός
ούτος, ότω βπένδεις τό γλάγος, έβτι τίνος·,
Ρ 395 β, Τω λειοντοπάλα Ίϊρυν&ίω’ ου δέ τά τόξα,
νήπιε, και Σκυτάλην άγριελαι,ον δρης;
Ιταλόν στόλος Ιερός (ne vox Ττ. producta vocali ι adhiberetur)
transposuit Passow, frustra (nec corr. Ανσόνιον s. Ανσονίης δη):
conferunt edd. VII 373, 2; 692, 4 | ήδη P p. 182, 11 όννίηΰ P
1 ή γάρ P ή γάρ Pl, ή γάρ Huet | ένόπλοισ P 'inter arma
et pugnas originem cepit’ interpretatur Jac.; nec εί τταρά λοι-
ποΐς ('apud eos, qui e clade Troiana reliqui erant, urbs exori-
tur’) nec ή γαρ έν ο’ίκτοις aut άπόπλοις praeferam; sed f.
scrib. έν ότλοις 2 "Ρώμην δηλοΐ adponit sch.B || 3 sqq. P1M 1. Ia
c. 66 (εις ποιμένας), 2; P1E I 68, 2 3 obversabatur, ut vid.,
Erycio ep. Callimachi VI 351; cf. IX 72 (Antip.), 316 (Leon.
Tar.) 4 sch.B adnotavit haec.: δη ποιμένες οντε ζέσαι
(ξέσειν sch.B, ξέειν sch?v) οντε γλνφειν είδότες φιτρόν απλώς ή
δρνός ή άλλον τον ήδένδρον) άνετί&εοαν καί ώς &εόν έτίμων
’ ' χ τ0^’
5 βονκολε P Pl (neuter βωκολε) | πρόσ τώ (τώ Α, τον superscr.
C) P, cum Α consentit Pl | φήγινοσ Ρ Ρ1Μ (φήγινον in lemmate
C); cf. φήγινον όζον VI 351 6 έστι Ρ Ρ1Μ ’έστι Jac.
7 τωλήον τω παλα Ρ ("’ C, qui idem signum in fine vs. ad-
pinxit; in m. scr.: ζητεί <5ιά τά σφάλμα (sc. την έννοιαν quae
verba add. C in notula ad VII 708 adposita, cf. vol. II1 p. XLIX),
τώ λειοντοπάλα Pl; cf. λεοντώγχ’ VI 351, 1, λεοντομάχαν IX 598, 2 j
ονδετάΡ ονδέ τά Ρ1Μ; ον δέ divisit Jac., ον τν τά Schneider, ον
κλντά Benndorf 8 νήπιε (ε ex ι potius quam ex ο cr.) Ρ | $ ΰκντά-
λην ΡΡ1; cf. Strab. XV 688 ή τον Ηρακλέονς δέ ΰτολή ή τοιαντη
(sc. τό ΰκνταληφορεΐν) πολν νεωτέρα τής Τρωικής μνήμης έοτί,
πλάσμα τών την Τίράκλειαν ποιηΰάντων, είτε Πείσανδρος ήν είτ’
άλλος τις' τά δ’ αρχαία ί,όανα ονχ οντω διεσκεναΰται, Theocr. 25,
255 sqq.; numerorum causa ΰκντάλην (an -λανΤ) Eiycius vid.
scripsisse pro forma ΰκνταλον (v. Theocr. 17, 30 σιδάρειον gv.v-
ταλον, nisi forte ΰκνταλον τώγριέλαιον aut νηπίαχε ΰκνταλον τ’
άγρ. restituendum censes) | άγριέλ.: ρόπαλον’ sch.B, cf. Theocr.
1. c. ρόπαλον — άγριέλαιον 257 | όρήΰ Ρ Ρ1Μ
ες καλόν ώλετο πύργος ό Τρώιος' η γάρ έν όπλοες 5
κόβμον παντός ’άναΰΰα πόλις. Μ 16τ
237. ’ΕΡΤΚΙΟΤ. C. Ρ1
Εις \ άγαλμα φήγινον ί Ήρακλέονς. C
5 α. Βουκόλε, προς τω Πανός, δ φήγινος, είπε, κολοΰβός
ούτος, ότω βπένδεις τό γλάγος, έβτι τίνος·,
Ρ 395 β, Τω λειοντοπάλα Ίϊρυν&ίω’ ου δέ τά τόξα,
νήπιε, και Σκυτάλην άγριελαι,ον δρης;
Ιταλόν στόλος Ιερός (ne vox Ττ. producta vocali ι adhiberetur)
transposuit Passow, frustra (nec corr. Ανσόνιον s. Ανσονίης δη):
conferunt edd. VII 373, 2; 692, 4 | ήδη P p. 182, 11 όννίηΰ P
1 ή γάρ P ή γάρ Pl, ή γάρ Huet | ένόπλοισ P 'inter arma
et pugnas originem cepit’ interpretatur Jac.; nec εί τταρά λοι-
ποΐς ('apud eos, qui e clade Troiana reliqui erant, urbs exori-
tur’) nec ή γαρ έν ο’ίκτοις aut άπόπλοις praeferam; sed f.
scrib. έν ότλοις 2 "Ρώμην δηλοΐ adponit sch.B || 3 sqq. P1M 1. Ia
c. 66 (εις ποιμένας), 2; P1E I 68, 2 3 obversabatur, ut vid.,
Erycio ep. Callimachi VI 351; cf. IX 72 (Antip.), 316 (Leon.
Tar.) 4 sch.B adnotavit haec.: δη ποιμένες οντε ζέσαι
(ξέσειν sch.B, ξέειν sch?v) οντε γλνφειν είδότες φιτρόν απλώς ή
δρνός ή άλλον τον ήδένδρον) άνετί&εοαν καί ώς &εόν έτίμων
’ ' χ τ0^’
5 βονκολε P Pl (neuter βωκολε) | πρόσ τώ (τώ Α, τον superscr.
C) P, cum Α consentit Pl | φήγινοσ Ρ Ρ1Μ (φήγινον in lemmate
C); cf. φήγινον όζον VI 351 6 έστι Ρ Ρ1Μ ’έστι Jac.
7 τωλήον τω παλα Ρ ("’ C, qui idem signum in fine vs. ad-
pinxit; in m. scr.: ζητεί <5ιά τά σφάλμα (sc. την έννοιαν quae
verba add. C in notula ad VII 708 adposita, cf. vol. II1 p. XLIX),
τώ λειοντοπάλα Pl; cf. λεοντώγχ’ VI 351, 1, λεοντομάχαν IX 598, 2 j
ονδετάΡ ονδέ τά Ρ1Μ; ον δέ divisit Jac., ον τν τά Schneider, ον
κλντά Benndorf 8 νήπιε (ε ex ι potius quam ex ο cr.) Ρ | $ ΰκντά-
λην ΡΡ1; cf. Strab. XV 688 ή τον Ηρακλέονς δέ ΰτολή ή τοιαντη
(sc. τό ΰκνταληφορεΐν) πολν νεωτέρα τής Τρωικής μνήμης έοτί,
πλάσμα τών την Τίράκλειαν ποιηΰάντων, είτε Πείσανδρος ήν είτ’
άλλος τις' τά δ’ αρχαία ί,όανα ονχ οντω διεσκεναΰται, Theocr. 25,
255 sqq.; numerorum causa ΰκντάλην (an -λανΤ) Eiycius vid.
scripsisse pro forma ΰκνταλον (v. Theocr. 17, 30 σιδάρειον gv.v-
ταλον, nisi forte ΰκνταλον τώγριέλαιον aut νηπίαχε ΰκνταλον τ’
άγρ. restituendum censes) | άγριέλ.: ρόπαλον’ sch.B, cf. Theocr.
1. c. ρόπαλον — άγριέλαιον 257 | όρήΰ Ρ Ρ1Μ