184 Anth. Cephalanae 1. IV (Planudeae 1. I c. 66a, 1. IVa)
a. Χαίροις., ’Λλκείδα δαμαληφάγε, καί τάδε φρουρεί 5
αυλια κήξ ολίγων μυρίόβοια τί&ει. Μ 16ν
238. ’ΑΝΤΙΠΑΤΡΟΤ <ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΕ&Σ>. 0. Ρ1
Εις | Απόλλωνα καί Λητώ, ! την αυτοΰ μητέρα. C
5 Βουπαι,ς ωπόλλων., τόδε χάλκεον εργον Όνατά^
άγλαΐης Λητοί, και Λά, μαρτυρίη^
ουτά δτι τηβδε μάτην Ζευς ηρατο χωτι κατ αίνον
δμματα καί κεφαλήν αγλαός δ Κρονίδης.
1 sq. versus tribuit Br. viatori, qui pastorem de simulacro
fagineo percontatur; Jac. ad ipsum pastorem refert, quem inter
libandum precibus deum stabuli praesidem adire vult 1 χαί-
ροις: cf. VII 368, 5 (Erycii) | άλκείδά (pone d prosodia, non littera t
vid. a C superscripta esse, κ cr. ex β?) P, Άλκείδα Ρ1 | δαμαληφάγε:
cf. βου&οίναν XVI 123, 1 (lemma ep. IX 72 βονφάγος) | κάί P
2 κηζολιγων et τι&ει P; cf, VI 154, 7 τάδε δώμα γέροντος
ανξετε || 3 sqq. ep. recepit Plan. non in 1. I, sed in IV inter
epp. εις αγάλματα &εών καί λεαινών 3 nom. gent. poetae
Philippici om. C P1 4 εΐΰαπ. C, είς Απόλλωνα Pl; verba $ λη
et (erasa claus.) την αν μ. add. C, om. Pl; ep. scriptum in Onatae
opus, quod erat apud Pergamenos, Apollinem aeneum (cf. Bennd.
p. 48 sq.); 'περί του Όνατα Πανοανίας πάμπολλα διηγείται έν
Άρκαδικ,οΐς ιβ' (Pausan. VIII 42, 7), τό δέ άγαλμα τούτο Απόλλωνος
άχαλκά>οΰ ην παρά Περγαμηνοΐς’ adnotavit sch.w 5 sch.B adposuit
haec: 'Φονρνοντον (φονρτοννον sch.B) βονπαιδος (-παις sch.)
di ηλικίαν ό Απόλλων έχει κα-θ1 2 * * * 6 7’ ην καί οι άνοι (άν&ρωποι) εύει-
δέοτεροι αυτών φαίνονται' κάλλιοτος γάρ δφ&ηναι κα&αρός ών
καί λαμπρός’ (Cornuti ρ. 66, 15 L.) | ω πολλόν (alterum acc. C)
Ρ, άπόλλων P1M ώ’ πολλών Pl1·8··8 | (d ds χαλκός τουργον
Harberton) | ένατα Ppc (in fine vs. et in marg. signum x ad-
pinxit C) ονατα ? Aao, Όνατα Pl; cf. Paus. V25,10 (Cougny I 41 b)
'πολλά μ'εν άλλα ΰοφοϋ ποιήματα καί τόδ’ Όνάτα έργον’, unde
noli Antipatri verba ponere sic: χαλκοϋν έργον τόδ’ Όνάτα
6 αίγλαίηΰ Ρ άγλαίηο Ρ1Μ | λη τοί (potius quam λητοΐ) Ρ
7 ού&ό τι et ηρατο Ρ | χώ τι (χω cr. ex χα ?) Ρ χ’ώτι Ρ1Μ |
κ,αταΐνον Ρ, κατ’ αίΛοΌ Ρ1μργ (κάταινον? PlMar); κατ’ αίοαν
Heck., καί αυτός Benndorf, frustra; κατ’ αίνον defendunt ita, ut
Homerica 'δμματα καί κεφαλήν ’ίκελος Λιί τ.’ Β 478 in ore vulgi
et proverbii loco fuisse statuant 8 όμμ. et κρονιδηο P
a. Χαίροις., ’Λλκείδα δαμαληφάγε, καί τάδε φρουρεί 5
αυλια κήξ ολίγων μυρίόβοια τί&ει. Μ 16ν
238. ’ΑΝΤΙΠΑΤΡΟΤ <ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΕ&Σ>. 0. Ρ1
Εις | Απόλλωνα καί Λητώ, ! την αυτοΰ μητέρα. C
5 Βουπαι,ς ωπόλλων., τόδε χάλκεον εργον Όνατά^
άγλαΐης Λητοί, και Λά, μαρτυρίη^
ουτά δτι τηβδε μάτην Ζευς ηρατο χωτι κατ αίνον
δμματα καί κεφαλήν αγλαός δ Κρονίδης.
1 sq. versus tribuit Br. viatori, qui pastorem de simulacro
fagineo percontatur; Jac. ad ipsum pastorem refert, quem inter
libandum precibus deum stabuli praesidem adire vult 1 χαί-
ροις: cf. VII 368, 5 (Erycii) | άλκείδά (pone d prosodia, non littera t
vid. a C superscripta esse, κ cr. ex β?) P, Άλκείδα Ρ1 | δαμαληφάγε:
cf. βου&οίναν XVI 123, 1 (lemma ep. IX 72 βονφάγος) | κάί P
2 κηζολιγων et τι&ει P; cf, VI 154, 7 τάδε δώμα γέροντος
ανξετε || 3 sqq. ep. recepit Plan. non in 1. I, sed in IV inter
epp. εις αγάλματα &εών καί λεαινών 3 nom. gent. poetae
Philippici om. C P1 4 εΐΰαπ. C, είς Απόλλωνα Pl; verba $ λη
et (erasa claus.) την αν μ. add. C, om. Pl; ep. scriptum in Onatae
opus, quod erat apud Pergamenos, Apollinem aeneum (cf. Bennd.
p. 48 sq.); 'περί του Όνατα Πανοανίας πάμπολλα διηγείται έν
Άρκαδικ,οΐς ιβ' (Pausan. VIII 42, 7), τό δέ άγαλμα τούτο Απόλλωνος
άχαλκά>οΰ ην παρά Περγαμηνοΐς’ adnotavit sch.w 5 sch.B adposuit
haec: 'Φονρνοντον (φονρτοννον sch.B) βονπαιδος (-παις sch.)
di ηλικίαν ό Απόλλων έχει κα-θ1 2 * * * 6 7’ ην καί οι άνοι (άν&ρωποι) εύει-
δέοτεροι αυτών φαίνονται' κάλλιοτος γάρ δφ&ηναι κα&αρός ών
καί λαμπρός’ (Cornuti ρ. 66, 15 L.) | ω πολλόν (alterum acc. C)
Ρ, άπόλλων P1M ώ’ πολλών Pl1·8··8 | (d ds χαλκός τουργον
Harberton) | ένατα Ppc (in fine vs. et in marg. signum x ad-
pinxit C) ονατα ? Aao, Όνατα Pl; cf. Paus. V25,10 (Cougny I 41 b)
'πολλά μ'εν άλλα ΰοφοϋ ποιήματα καί τόδ’ Όνάτα έργον’, unde
noli Antipatri verba ponere sic: χαλκοϋν έργον τόδ’ Όνάτα
6 αίγλαίηΰ Ρ άγλαίηο Ρ1Μ | λη τοί (potius quam λητοΐ) Ρ
7 ού&ό τι et ηρατο Ρ | χώ τι (χω cr. ex χα ?) Ρ χ’ώτι Ρ1Μ |
κ,αταΐνον Ρ, κατ’ αίΛοΌ Ρ1μργ (κάταινον? PlMar); κατ’ αίοαν
Heck., καί αυτός Benndorf, frustra; κατ’ αίνον defendunt ita, ut
Homerica 'δμματα καί κεφαλήν ’ίκελος Λιί τ.’ Β 478 in ore vulgi
et proverbii loco fuisse statuant 8 όμμ. et κρονιδηο P