DOI Page / Citation link:
https://doi.org/10.11588/diglit.48105#0307
- Intro Page
- All related items
- Bibliographic information
- Digitized literature on the "Special collections" of Heidelberg University Library
IX. Anth. Pal. epp. demonstrativa 334—335. (Fr. Cor. Mei.) 295
ώς εξ οΐξνρ-ης ηπιότατο δωροδοκηβεα
έργαόίης' αίεν δ’ ώγα&ός έβτ άγα&ός. Μ 98ν
inter se excipiunt ρ. 294, 3 Zsratdd3 tantum P1M, ταραν add.
C (supra ω vocis λεωνίδου a C scriptae erasa est non prosodia,
sed f. litt. d); Alexandrino trib. Setti, v. ad vs. 4; inP numerum
paginae 345 ex editione Steph. adposuit man. rec. 4 lem-
matis verba sine prosodiis scr. C; ligneam, ab ipso fabricatam
imaginem dei vid. lignator dedicasse; cf. X 8, 4 5 τώ γαλμαΈ
Ρ, τώγαλμ Ρ1Μ (idemque: τώγαλμα ap. Buh.), τόδ’ άγαλμα de-
mum Ρ1Ε, cf. VI 338, 2; τώγάλμαΌ·’ tenent qui duas a calone
statuas positas esse perhibent, τάγάλμα&’ Herm.; τώγαλμ’ άφ’
Jac.; verbis transpositis tentavi Τώγαλμ’ ύλοφόρου τόδ’, δδοιπ.;
at praefero nunc 'Τλ. τώγαλμ’ od’ (pronomen od’ referendum ad
Έρμης) | δ δωίτιόρε Pac (malis f. τώγαλμα, δεάν.τορε, si verba deum
adloquenti vindices) | μικαλλίωνρ) (~£G suspicari licet scriptum
fuisse pro LOjff) P, μι/χαλίωνοΰ P1M (P1E), Μικκαλίωνο? ap. Buh.:
'a αικκός μί,κκαλός (an ΑΓίκκαλος?) ΛΖΖκκαλίων’ ap. Buh.m, cf. Μίκ-
κο5 VI 151 (Tymnae), ό Μίκκον 310, 1 (Call.), ΛΖικκαλίωι/ος Dem.
32,11 6 ερμήβ d’ ώ λίδετον (ras. est infra λ, ά cr. ex ά ?) P
— d’ dll’ ί'δε τον Pl; d’ om. Jac., alii: Έρμης άλλ’ ί'δε 'non latuit
deum calonis pietas’ Jac. (ί'δε pro είδε accipiens); Έρμης, άλλ’
ί'δε (ίδέ) Mein. qui Mercurium, ut 'Micalionem benignis oculis
adspiciat’, invocari vult (cl. VI 356, 3); Br. ambiguus inter duas
sententias in adnot. ci.: άλλ’ ί'δε τόνδ’ Έρμης, in textu scripsit:
άλλ’ ί'δε τόνδ’, Έρμη, κρ., temere utrumque (δέρν.εν δ’ ύλοδέτην
ap. B.m); (τώγαλμα— Μι,ν.ν.αλίωνος,) Έρμης’ άλλ’ ί'δε Dubner, qui
Έρμ. ad nomen τώγαλμα explicandum adponi, imperativum ί'δε
ad δδουπ. spectare censet (apparet post δδοι/πόρε nec deum
opportune invocari nec imperativum ί'δε ad alium nisi ad
viatorem apte referri); τώγαλμα#’ — Έρμης τ’ ci. Eliis, ego
olim Έρμης d’ ηδετ’ ίδιον κρ. et Έρμ. d’ ηλδανε τον κρηγυον
(de articulo τον in caesura posito v. Geffck. p. 99)
1 έζοϊζνρής (~ C, supra v prosodia est erasa) P εξ όϊζ. Ρ1Μ·Ε, ώς·
κάπ’ οίζ. ap. Buh.; cf. οίζυρά πα#όντα VII 283, 1 (Leon.), 536, 4
ευρών οίζνροϋ (ubi adiectivum eandem versus sedem occupat),
VII 738, 4; v. Geffck. p. 45 | ηπίΰταοο P -το Pl | δωροδοκήοαε
P P1M Pl0·’ (doρod. Pl1 Pla in t., cr. epidiorth.); 'hic est dare,
non accipere’ ap. B.m (ubi insuper allata sunt Hesychiana:
δωροδοκεί’ δι,δωΰι. δώρα, δωροδοκία’ τδ λαβεΐν η δοΰναν δώρα)-,
malim δωροφορηοατ 2 αίέν d’ Ρ1Μ αίεϊ d’ Herm. | ώγα*#δο
(ώγαΰ#δΰ ? Aar) έΰτ’ Ρ, ώ’γα#ό ρρι ωγα#δς %ΰτ’ ρ]Ε | getti,
qui υλ. τόδ’ άγαλμα (cum Ρ1Ε) v. 1, Έρμης δ’ άλλ’ ν. 2, αίεΐ
ν. 4 recepit, ώς γ" έξ ν. 3 scripsit (inserta particula, quae
ώς εξ οΐξνρ-ης ηπιότατο δωροδοκηβεα
έργαόίης' αίεν δ’ ώγα&ός έβτ άγα&ός. Μ 98ν
inter se excipiunt ρ. 294, 3 Zsratdd3 tantum P1M, ταραν add.
C (supra ω vocis λεωνίδου a C scriptae erasa est non prosodia,
sed f. litt. d); Alexandrino trib. Setti, v. ad vs. 4; inP numerum
paginae 345 ex editione Steph. adposuit man. rec. 4 lem-
matis verba sine prosodiis scr. C; ligneam, ab ipso fabricatam
imaginem dei vid. lignator dedicasse; cf. X 8, 4 5 τώ γαλμαΈ
Ρ, τώγαλμ Ρ1Μ (idemque: τώγαλμα ap. Buh.), τόδ’ άγαλμα de-
mum Ρ1Ε, cf. VI 338, 2; τώγάλμαΌ·’ tenent qui duas a calone
statuas positas esse perhibent, τάγάλμα&’ Herm.; τώγαλμ’ άφ’
Jac.; verbis transpositis tentavi Τώγαλμ’ ύλοφόρου τόδ’, δδοιπ.;
at praefero nunc 'Τλ. τώγαλμ’ od’ (pronomen od’ referendum ad
Έρμης) | δ δωίτιόρε Pac (malis f. τώγαλμα, δεάν.τορε, si verba deum
adloquenti vindices) | μικαλλίωνρ) (~£G suspicari licet scriptum
fuisse pro LOjff) P, μι/χαλίωνοΰ P1M (P1E), Μικκαλίωνο? ap. Buh.:
'a αικκός μί,κκαλός (an ΑΓίκκαλος?) ΛΖΖκκαλίων’ ap. Buh.m, cf. Μίκ-
κο5 VI 151 (Tymnae), ό Μίκκον 310, 1 (Call.), ΛΖικκαλίωι/ος Dem.
32,11 6 ερμήβ d’ ώ λίδετον (ras. est infra λ, ά cr. ex ά ?) P
— d’ dll’ ί'δε τον Pl; d’ om. Jac., alii: Έρμης άλλ’ ί'δε 'non latuit
deum calonis pietas’ Jac. (ί'δε pro είδε accipiens); Έρμης, άλλ’
ί'δε (ίδέ) Mein. qui Mercurium, ut 'Micalionem benignis oculis
adspiciat’, invocari vult (cl. VI 356, 3); Br. ambiguus inter duas
sententias in adnot. ci.: άλλ’ ί'δε τόνδ’ Έρμης, in textu scripsit:
άλλ’ ί'δε τόνδ’, Έρμη, κρ., temere utrumque (δέρν.εν δ’ ύλοδέτην
ap. B.m); (τώγαλμα— Μι,ν.ν.αλίωνος,) Έρμης’ άλλ’ ί'δε Dubner, qui
Έρμ. ad nomen τώγαλμα explicandum adponi, imperativum ί'δε
ad δδουπ. spectare censet (apparet post δδοι/πόρε nec deum
opportune invocari nec imperativum ί'δε ad alium nisi ad
viatorem apte referri); τώγαλμα#’ — Έρμης τ’ ci. Eliis, ego
olim Έρμης d’ ηδετ’ ίδιον κρ. et Έρμ. d’ ηλδανε τον κρηγυον
(de articulo τον in caesura posito v. Geffck. p. 99)
1 έζοϊζνρής (~ C, supra v prosodia est erasa) P εξ όϊζ. Ρ1Μ·Ε, ώς·
κάπ’ οίζ. ap. Buh.; cf. οίζυρά πα#όντα VII 283, 1 (Leon.), 536, 4
ευρών οίζνροϋ (ubi adiectivum eandem versus sedem occupat),
VII 738, 4; v. Geffck. p. 45 | ηπίΰταοο P -το Pl | δωροδοκήοαε
P P1M Pl0·’ (doρod. Pl1 Pla in t., cr. epidiorth.); 'hic est dare,
non accipere’ ap. B.m (ubi insuper allata sunt Hesychiana:
δωροδοκεί’ δι,δωΰι. δώρα, δωροδοκία’ τδ λαβεΐν η δοΰναν δώρα)-,
malim δωροφορηοατ 2 αίέν d’ Ρ1Μ αίεϊ d’ Herm. | ώγα*#δο
(ώγαΰ#δΰ ? Aar) έΰτ’ Ρ, ώ’γα#ό ρρι ωγα#δς %ΰτ’ ρ]Ε | getti,
qui υλ. τόδ’ άγαλμα (cum Ρ1Ε) v. 1, Έρμης δ’ άλλ’ ν. 2, αίεΐ
ν. 4 recepit, ώς γ" έξ ν. 3 scripsit (inserta particula, quae