Universitätsbibliothek HeidelbergUniversitätsbibliothek Heidelberg
Metadaten

Stadtmüller, Hugo [Editor]
Anthologia Graeca epigrammatvm Palatina cvm Planvdea (3,1): Palatinae libri IX epp. 1 - 563, Planudeae l. I continens — Lipsiae: Teubner, 1906

DOI Page / Citation link:
https://doi.org/10.11588/diglit.48105#0455
License: In Copyright
Overview
Facsimile
0.5
1 cm
facsimile
Scroll
OCR fulltext
IX. Anth. Pal. epp. demonstrativa 440—441. 443

Fr. Cycli Agath. ΠΑΑΛΑΔΑ ΆΛΕ8ΑΝΔΡΕ&Σ.
Epp. 441 — 447. , r
Εες Ηρακλεα.
Τον κΚός έν τρι,όδοίβι/ν έ&ανμαβα χάλκεον via.

Α* Ρ1
C

τον tcqIv εν ενχωλαΐς, ννν παφαςπτΐτόμενον.
5 ογ^ήβας δ' aQct είτΐον' <Άλε£μκακε τρεβέληνε,
μηδέποτ^ ήττη&είς βήμερον έξετά&ης.’
ννκτϊ δε μεεδεόων με &εος προβέενπε παρομΐτάς' 5
' Καιροί δουλειάν και &εος αν έμα&ον.’ Μ 10ν

Ερ | π. βεβ. Ρ: cf. VII 71, 2 έχεδναίω έβαψε χόλω ί τέλος adscr. Fg
(αι αε καί τό σίδαρον δ τον πυρόεντα κα&έξεε adposuit Β11) ||
1 sqq. Ρ1Μ1. Β c. 37 (εις ·&εονς), 9; Ρ1Ε I 38,9 1 αλεξανδρ add.
Α*, om.Pl 2 cum Palladae ep. in Herculis statuam eversam cf.
epp.Palladana de Fortunae fano in cauponam mutato IX 180—183,
de religione veterum deorum violata IX 528; v. etiam IX 773 | εεσ
ηρακλε'Τ C 4 πρεν Ρ | εύχωλαες: cf. Aristid. or. 40,14 τί d’ άν εέποες
την περεβόητον κλήσεν —■ παντός ως εεπεεν 'ώ ‘Ηράκλεες’ βοωντος
έπε απαντε τω χρείας εσταμένω, — άρ’ ον μέγεστον υπόμνημα και
σνμβολον εεναε της έκεενου δεκαεοσύνης ν.α'ε δυνάμεως-, — δε’ &
δη καί οε κατ’ αυτόν δντες τότε έκάλουν εις Άπαντα καί. ννν έμ-
μεμένηκε τό ρήμα από της αρχαίας συνη&εεας | παραρεπτόμενον in
claus.vs., cf.IX 174,6τόν μικρόν χάρτην, τον παραρεπτόμενον 5 d’
αρ’ έεεπον Ρ1; δ’ αρ’ [ήψεπον? Pp0 d’ άρ’ άεεπον s. αεεπον Pac; vid.
duce Homero Palladas scripsisse όχ&ήσας δ ’ αρα είπον (cet. cf. eius-
dem Palladae VII 686, 5 τον δε μέγ’ όχ&ήσας προΰέφη καί Γέσσεος
ενΟ'νς') | άλεξίκακε: v. Aristid. 40,16 αί τοίννν έπωννμίαε Καλλίνικός
τε καί Άλεζίκακος η μεν μόνω Ο'εων, η δ’ έν τοΐς πρώτοες δέδοταε,
Aliciphr. 3,47 (3,118θ1ι.)'Ερμ?} κερδώε καί άλεξίκακεΉράκλεες, άπε-
ΰώ&ην | τρεσεληνε: quod vel certissima aeterni vigoris Herculei
pignora ad inritum ceciderint, se mirari indignarique fingit poeta:
cf. Aristid. 40, 2 τοοαντην δ^ εοχε την οπονδην εις την γένεοαν
αντον, ώΰτε τρεις ημέρας καί νύκτας έξης ΰννην αντη βονλόμε-
νος της αντον φνΰεως ovb πλεΐΰτον καί άκρεβέοτατον εις τάς
γόνας κατα&έβ&αε, Lucian. D. D. 10, 1; Nomi. D. 25, 242 'Ηρα-
κληος, όν ηροΰεν αθάνατος Ζευς Αλκμήνης τρεβέληνον έχων
παεδοβπόρον εννήν, App. Plan. 102, 1 οϊον καί Κρονίδης έσπειρε
ΰε τή τρεβελήνορ νυκτί-, ob eandem causam τρεέσπερος vocatur
Here.: A. Ρ. XV 26, 11 Τρεεβπέροιο καντας (Philoctetes), Lycophr.
33 τρεεσπέρον λέοντος (luppiter ipse dicitur τρεσέληνος άκοετης
Nonn. D. 7, 126) 6 μή δέποτ ήττη&είΰ P (cr. Ρ1Μ, μηδέποτ’
ήττ. Ρ11) | σήμερον; in eadem pentametri sede occurrit vox apud
Pali. X 79, 4, XI 351, 2 κα'ε φοβερόν πνκτην σήμερον εύρον
εγώ | έξετά&ης: tamquam pugil s. luctator humi prostratus,
 
Annotationen