DOI Page / Citation link:
https://doi.org/10.11588/diglit.48105#0521
- Intro Page
- All related items
- Bibliographic information
- Digitized literature on the "Special collections" of Heidelberg University Library
IX. Anth. Palatinae epp. demonstrativa 509—512.
509
512. ΆΔΗΛΟΝ.
Εις βίβλον.
A*
A*
Ενμενέως Πρώτοι^ δεδεγμένος οργιά βίβλον,
Φιλοπόνον γραφίδεόΰι δεδεγμενα. βέυ&εα μν&ων,
5 κοιράνον Ανβονί,οιβι διδάσκαλε, ϊλαος εί/ης.
linea pone άν** syllabam δρο6 adiunxit) | παλάμαις: cf. VII 554 ||
ρ. 508, 7 sqq. versus om. Plan. 7 άδηλον: A*· in verbis epi-
grammatis insunt, quae fort. non aliena videantur a Claudiano;
at numeri versuum duorum priorum, qui tertii pedis caesura
carent, in artem Claudiani parum quadrant, cf. tamen Claud.
IX 753, 1 χι,ονέη κρνΰταλλος (ab initio vs.), κατακλεπτειν πολι/ην
τρίχα (de mima canos celante) — άγλαΐη βτέψαοα vo&rj IX
139, 3; 6, περόνη δι,εκρίνατο χαίτας Gigantom. 45 8 lemma
non adscripsit A* argumento versuum fort. non perspecto;
videtur titulus dedicatorius dei simulacro adpositus ab aurifice,
qui monitus ab Aesculapio (ut gratiam pro recuperata valetu-
dine referret) arte sua dei caesariem auro inducendam suscepit
inauratamque reposuit 8 Παι/ηων: non Apollinem, sed Aescu-
lapium dici ex nivei crinis mentione iure colligebant | ad sub-
levandos numeros olim ci.: Χεονέην χρυΰω (s. Χρνοω χιονέην)
τρίχα ΙΊοαήων μ’ έκέλευε 9 δαεδάλλεεν: sumpsit auctor ep.
ex Hom. ψ 200 δαι,δάλλων χρυΰω τε καί άργΰρω ηδ’ έλέφαντι |
άγανοφροβύντμ (correctum esse ex άγαναφρ. non contenderim)
Ρ, v. II. Λ 772 κατέρυκες ΰη τ’ αγανοφροΰΰνη; dativum recte
cum έκέλευε iunxit Jac. | έτέλεβΰα* δε χ. (-σα ό'ε^ potius quam
-6α δ’ Jar; olim tentavi έτέλ. δ’ ί&ειραν cl. II. Θ 42 χρνβέηβιν
έΟ'είρηβιν κομόωντε, Τ 382 περεββείοντο δ’ ’έ&ειραι. χρΰβεαι, ας
Ήφαυοτος ίει, praeterea δ’ έ&είρων: cf. Orph. Argon. 928 χρυβέαις
γάρ φολίδε66ΐ/ν έ&είρεταιλ) Ρ (spatium paulo maiusculum inter
έτέλεβΰα s. -ΰα δ’ et voculam δέ relictum esse propter scabram
membranae partem non affirmem); fort. transponenda verba sic:
χαίρων δ’ έτέλεββα (hiatus tollendi causa, cf. etiam ψ 199 ’έζεον,
δφρα τέλεΰΰα in clausula versus, quem poeta ante oculos habe-
bat, v. ad δαιδάλλειν) 10 έξεμέ&εν τό δε Ρ ||
1 sqq. tristich. om. Plan. 1 sq. αδ. ειβ βι,βλ/ A* | nec de
auctore libelli nec de librario, qui exemplar exaravit, nec de
magistro imperatoris certi quidquam proponere licet; versus
missos esse ad Psellum temere ci. Boiss., idem librum a Phi-
lopono, Jac. a Proclo quodam compositum esse putabant; Dil-
they nomen Πρωτείου finxit, ad quem tristichum scriptum esse
vult 3 εΰμενέο Ρ -έωο Jac. | πρώτοεο Ρ Πρόκλοεο Jac. Πρω-
τεΐε Dilth. | όργεα P: cf. IX 201, 1 δργεα τέχνης 4 φιλοπόνου Ρ,
Φιλ. Boiss. (Dilthey); noli πονλυπόνον requirere, olim ci. Φμλόπον>·
509
512. ΆΔΗΛΟΝ.
Εις βίβλον.
A*
A*
Ενμενέως Πρώτοι^ δεδεγμένος οργιά βίβλον,
Φιλοπόνον γραφίδεόΰι δεδεγμενα. βέυ&εα μν&ων,
5 κοιράνον Ανβονί,οιβι διδάσκαλε, ϊλαος εί/ης.
linea pone άν** syllabam δρο6 adiunxit) | παλάμαις: cf. VII 554 ||
ρ. 508, 7 sqq. versus om. Plan. 7 άδηλον: A*· in verbis epi-
grammatis insunt, quae fort. non aliena videantur a Claudiano;
at numeri versuum duorum priorum, qui tertii pedis caesura
carent, in artem Claudiani parum quadrant, cf. tamen Claud.
IX 753, 1 χι,ονέη κρνΰταλλος (ab initio vs.), κατακλεπτειν πολι/ην
τρίχα (de mima canos celante) — άγλαΐη βτέψαοα vo&rj IX
139, 3; 6, περόνη δι,εκρίνατο χαίτας Gigantom. 45 8 lemma
non adscripsit A* argumento versuum fort. non perspecto;
videtur titulus dedicatorius dei simulacro adpositus ab aurifice,
qui monitus ab Aesculapio (ut gratiam pro recuperata valetu-
dine referret) arte sua dei caesariem auro inducendam suscepit
inauratamque reposuit 8 Παι/ηων: non Apollinem, sed Aescu-
lapium dici ex nivei crinis mentione iure colligebant | ad sub-
levandos numeros olim ci.: Χεονέην χρυΰω (s. Χρνοω χιονέην)
τρίχα ΙΊοαήων μ’ έκέλευε 9 δαεδάλλεεν: sumpsit auctor ep.
ex Hom. ψ 200 δαι,δάλλων χρυΰω τε καί άργΰρω ηδ’ έλέφαντι |
άγανοφροβύντμ (correctum esse ex άγαναφρ. non contenderim)
Ρ, v. II. Λ 772 κατέρυκες ΰη τ’ αγανοφροΰΰνη; dativum recte
cum έκέλευε iunxit Jac. | έτέλεβΰα* δε χ. (-σα ό'ε^ potius quam
-6α δ’ Jar; olim tentavi έτέλ. δ’ ί&ειραν cl. II. Θ 42 χρνβέηβιν
έΟ'είρηβιν κομόωντε, Τ 382 περεββείοντο δ’ ’έ&ειραι. χρΰβεαι, ας
Ήφαυοτος ίει, praeterea δ’ έ&είρων: cf. Orph. Argon. 928 χρυβέαις
γάρ φολίδε66ΐ/ν έ&είρεταιλ) Ρ (spatium paulo maiusculum inter
έτέλεβΰα s. -ΰα δ’ et voculam δέ relictum esse propter scabram
membranae partem non affirmem); fort. transponenda verba sic:
χαίρων δ’ έτέλεββα (hiatus tollendi causa, cf. etiam ψ 199 ’έζεον,
δφρα τέλεΰΰα in clausula versus, quem poeta ante oculos habe-
bat, v. ad δαιδάλλειν) 10 έξεμέ&εν τό δε Ρ ||
1 sqq. tristich. om. Plan. 1 sq. αδ. ειβ βι,βλ/ A* | nec de
auctore libelli nec de librario, qui exemplar exaravit, nec de
magistro imperatoris certi quidquam proponere licet; versus
missos esse ad Psellum temere ci. Boiss., idem librum a Phi-
lopono, Jac. a Proclo quodam compositum esse putabant; Dil-
they nomen Πρωτείου finxit, ad quem tristichum scriptum esse
vult 3 εΰμενέο Ρ -έωο Jac. | πρώτοεο Ρ Πρόκλοεο Jac. Πρω-
τεΐε Dilth. | όργεα P: cf. IX 201, 1 δργεα τέχνης 4 φιλοπόνου Ρ,
Φιλ. Boiss. (Dilthey); noli πονλυπόνον requirere, olim ci. Φμλόπον>·