Universitätsbibliothek HeidelbergUniversitätsbibliothek Heidelberg
Metadaten

Stadtmüller, Hugo [Editor]
Anthologia Graeca epigrammatvm Palatina cvm Planvdea (3,1): Palatinae libri IX epp. 1 - 563, Planudeae l. I continens — Lipsiae: Teubner, 1906

DOI Page / Citation link:
https://doi.org/10.11588/diglit.48105#0526
License: In Copyright
Overview
Facsimile
0.5
1 cm
facsimile
Scroll
OCR fulltext
514 Anth. Cephalanae 1. IV (Planudeae 1. I c. 7b, c. 5a)

otcc (5v^ ποεκι,λοτερπες' άφυπνώβαι, %εν άκονων 5
αντος Παβι,&έης Γ'Τπνος εν άγκαλίΰεν. Μ 82ν
vs. ~·γρ ανλονο Ρ λωτονο ΡΡ1 (Ρ1Ε) | post μ,ελι,ξ. erasa clausula,
unde tetrastichum ep. scribae initio visum esse apparet
1 ττοικιλότερττε βάφ’ νπνωΰακεν άπονων Ρ ποιπελότερπε'
ΰάφ νπνώΰαί νΎεν"1 <γχ. ΡΡ1 (βάφ’ υπνωβεα πεν άπονων Ρ1Ε);
ποιπι,λότερπες (-λοτερπές Jac.), άφνπνώοαι, πεν Eldick, Keiske;
in verbis interpretandis dissentiunt ita, ut alii Soporem e
'somno excitatum ac dulcedine cantus captum vigilare existi-
ment, contra alii ob eandem causam eum obdormisse ac pla-
cide requiescere fingant ('Pasitheae in gremio dormiet ipse
Sopor’ Grotius). Vim dormiendi habet verbum άφνπνονν apud
Luc. ev. 8, 23 (πλεόντων δε αντών άφνπνωβεν), Heliod. 9,12;
at sensum contrarium, vim expergiscendi vigilandique hic
requiri recte intellexerunt, cf. 580, 9 φορμ,ίζει,ν δεδάηπα παϊ
νπνώοντας έγείρενν. Ex cod. Pal. quoniam parum accurate
νπνώοα adhuc afferebatur, coici poterat (ut cantu consopitus
induceretur Somnus) vel έφνπνώοοοι. πεν άπονων vel (οϊα —νφ’
οϊς πνωβΰου πεν άπ. (cf. Pind. Ρ. I 16 δ δε πνώβοων υγρόν
νώταν αίωρεϊ τεαΐς ριπαίοι, κατασχόμενος')·, ex vera scriptura
υπνώσαπεν colligere licet librarium voluisse restituere vel υπνω-
σάς κεκ άπονων (ita ut perperam Somnus post Glaphyrum ap-
pellaretur atque nominativus "'Ύπνος pro vocativo relinqueretur)
vel άφυπνώσας (experrectus) πεν άπονοι, (sed alteram eum emen
dationis partem, άπονοι, praetermisisse); malim άγρνπνηβαν πεν
άπονων 2 W adpinxit sch.B lectorem admonens ea quae
de Pasithea Somnoque narrantur apud Hom. & 267 sqq. | έν
αγπαλίβι,ν: ~ P ji
p. 515, 1 sqq. PP1 1. Ia c. 5 (εις ανδρείαν παϊ άνδρείονς), 16;
PlI a I 5, 16 (Ρ1Β I 5, 20; Plb-S I 5, 17); ep. bis tradit P in eadem
pag. 445: continuatur enim epigrammati 520 tetrastichon 518
iteraturque auctoris nomine omisso, ordine distichorum per-
mutato (ut librarium modo scripta ideo repetivisse suspiceris,
quod initio ep. discrepante — Μαπύνου et X&cbv — omnino pe-
culiaria duo epp. offerri existimarit) 1 αλπον μ,εσσι,νι,*3 : ~ Px
(A* priore loco, ubi praecedit dist.: μαπύνου — μαπάρων), άλπ.
μεσηνίου :· ΡΡ1 (Άλπ. Μεσβηνίου P1E); auctoris indicem om. P2
(ad iteratum ep., quod incipit ab dist.: χ&ών — οδός). Scripsit
poeta Messenius ep., priusquam rex Macedonum, Philippus III
Demetrii filius, Messeniorum res turbare atque corrumpere
coepit (cf. Polyb. VIII 8), certe ante exitum Arati, quem rex
veneno interemisse putabatur; paris ingenii, si non eiusdem
poetae vid. ep. ad ipsa illa tempora referendum XVI 6 (cf. δ
παϊ είν άλϊ παϊ πατά χέρΰον τόΰΰον άναξ άνδρών, Ζευς οσον
 
Annotationen