Stadtmüller, Hugo [Hrsg.]: Anthologia Graeca epigrammatvm Palatina cvm Planvdea (3,1): Palatinae libri IX epp. 1 - 563, Planudeae l. I continens (Lipsiae: Teubner, 1906)

566 Anth. Cephalanae 1. IV
εμπης καϊ τίκτονΰαν έπ ανλακα πΐαρ άπ ογμου
οψει και παντός κάρπιμον άκροδρνου
και πολλοΐς εναγρον νπ ιχ&νβι και νπό μαίρη 5
ενάνεμον λιμένων τ ήπιον άτρεμίη^
την βαιην (οΰσαν), εί καϊ ’έ/ουσί με περιγράαβαντες μετρησαι,
— σταδίους Eliis ('the island, which, even if they are able to
mark about and measure me, is smail, a poor seven stadia in
compass’), εί χοΐ με Reiske, Br., Jac., Herm. (qui ττεριχρ. έχον-
σιν non differre a περιέγραψαν opinatur nihil praeterea de ver-
borum structura addens); sed in articulo την recte vid. offen-
disse Emperius, μην ci. Sitzler, scripsi γην: 'etiamsi qui terram
descripserunt, qui fines insulae circumscripserunt, parvam ad
metiendum campum me propositam sibi habent, non amplius
septem stadia’ (verba επτά μ. σταδίους appositionis vice fun-
guntur referenda ad με vel ad γην); ambitus vero indicem du-
bitari non potest quin Crinagoras sumpserit es Menippi libro,
cf. Agathemeri Geogr. Inform. 20 (των νήσων άναμέτρησις):
Λοιπόν δέ έροΰμεν των κα-9·’ ήμας νήσων τάς περιμέτρους
λαβόντες παρά ’Λρτεμιδώρου καϊ Μεν ίππον καί. έτέρων αξιό-
πιστων Γάδειρα μήκος σταδίων ρη', πλάτος σταδίων ι%', ό δέ
κα-fi·’ "Ηρακλείους στηλας πορ&μδς στενότατος έστι σταδίων π ,
έν δέ τω Ίβηρικω πελάγει νήσοι Πιτυοϋσαι η μείζων καί οικου-
μένη σταδίων τ' τδ μήκος (unde noli ci. Crinagoram scripsisse
έπτά μ. σταδίων; temere στάδιοι scr. Harb.); tenta vi praeterea
νήσον, άδην — βαιην, etiam την — η χοΐ με περιγράψοντες
’έχ. μετρησαι — βαιην 'exiguam, sicut (qualem) etiam descrip-
turis me metiri, metiendo definire licet’
1 έπάυλακα P; έπαύλακα 'bono sulcorum v. agrorum pro-
ventu’ Reiske (neutr. plur. pro adverbio ' εύαυλάκως’ positum
ratus); επ’ αύλακα ap. Buh., έπ’ αυλακι Jac., έν αυλακι Toup
(utrumque frustra) | πΐαρ: cf. Crin. 516, 3 πΐαρ ’έπεστιν όσον,
224, 3 μελιηδές — πΐαρ; Homericum οϋ&αρ άρούρης cft Jac. I
π. αρότρου Ρ; αρότρου tuetur Harb. iungens cum ανλακα; π.
άρούρης Toup (Br., Jac., Dubn., Rub.), αλεύρου Reiske, π.
άροτρεΐ olim ci., π. άρότρω Sternb.; scripsi πΐαρ απ’ όγμον:
cf. hymn. Hom. in Cer. 455 πίονες δγμοι (in clausula vs.) 2 οψει
P, όψη Rub.; cf. Crin. V 118,4 γνώση, VII 638, 5 δψεσ&αι | post
άκροδρνου erasum est partim signum clausulae (-δρύον: ~ Pav
-δρύον: Ppr), ubi J de epigrammatis ambitu primo parum recte
indicans errorem intellexit | v. Theocr. 15, 112 πάρ μέν ol ωρια
κεΐται όσα δρυδς άκρα φέρονται 3 εναγρον: cf. Maecii VI 89, 7
δι’ ευάγρου δέ λίνοιο, Iui. Aeg. VI12, 4 δδς εύαγρεΐν ηέρα, γαΐαν,
ύδωρ, Zonae VI 106, 6 εύαγρεΐν τωδε πέτασσον όρος \ ύπ’ ϊχ&ύσι