IX. Anth. Pal. epp. demonstrativa 555. (Fr. Cor. Phil.) 567
α/χότΐι Κορκύρης Φαι/ηκίδος' άλλα γελάΰ&αι·,
τω επ’ έωρεΰΟ’ην, τοντ έ&έμην ονομα.
Ρ, 'a copia piscium divitem capturis’ Reiske; έπ’ ί.χ&. Holstenius
(Toup, Br., Jac., Diibu., Rub.) | καί υπό Ρ; καί ρ’ υπό Me.in. (Eliis),
καν υπό Herm., (ίχ&νΰι,ν) ήδ’ υπό Jac.; hiatum defendit Rub.
(noli ci. χυπό τε μ. 'et vel sub canicula’; fort. κα-d’ υπό μ.) |
μαίρηι. (ι add. C, μαίρη Jae) Ρ, μαίρην Reiske; cf. Nonn. Dion.
V 221 ςωαρκεσιν αίίραις λοίγι,ον εΰνησαντι, πυρώπιδος αστέρα
Μαίρης, Lycophr. 234 (de Hecuba) μαίρας όταν εραι,ουρόν άλλάξης
δομήν (Νοηη. 43, 188 ΰδασν γείτονας άλμης βάψας &ερμά γένει,α
ν.ΰων έψύχετο Μαίρης), Hesych. Μαΐρα’ κΰων τό αστρον η άκμαιό-
τατον καϋμα- fort. scrib. υπό Μαίρη (cf. Poli. "V 42 de canibus
fama celebratis: ό όέ Ίκαρίου κΰων καί έδειξε τη &υγατρϊ τον
Ίκαρίου νεκρόν καί εί χρη τι. πιστεΰειν τοΐς ποιηταΐς, αυτός
εστιν ό .Σείριος) ρ. 566, 4 εΰάνεμον: vocalem α praeter mo-
rem a Crin. correptam esse monet Rub.; noli εΰαη inferre (cl.
Hes. εΰαης’ εΰήνεμος, Hes. op. 599 χώρω εν εΰαεΐ) | τ’ ήπιον
Ρ (ί’ ήπιον Reiske); cf. Crin. X 24, 4 ωρεξας πρηεΐ’ άσπασίω
λιμένας | άτρεμίη Ρ -μίη Holstenius (άτρεμίη ap. Buh.), cf. Semon.
7, 37 θάλασσα —· άτρεμής
1 Κορκΰρης: ν. 559, 4 άρχαίην — επί Σχερίην (Crin.) 1 sq.
φαιηκίδοσ άλλαγελ&σ&αι τώι έπεωρίσ&ην τοϋτ έ&. (non interpunxit
J nisi post όνομα, cui clausulae signum applicavit) Ρ; γ. τω έπι
ωρίσ9ην 'unde mihi fatale erat rideri, inde nomen mihi adscivi’
Reiske (assensere Herm. et Mein., ωρίσ&ην idem significare
quod έμελλαν opinati), τω επι ωρίσ&η ('mihi sivi uomen illud
imponi ob quod usu receptum est ut rideatur’) idem Reiske;
γελασ&αι τω έπει ωρίβ&ην 'quo vocabulo destinata sum ad ri-
dendum, hoc mihi nomen indidi’ Eliis; (άλλα γελάσσαι··) τω
έπελωβή&ην (vel έπιμωμήΊην s. έπιτω&άσ&ην), τοϋτ’ Sitzler;
γελαστόν, τω μετεωρίσ&ην, τοϋτ’ ('ab illa ipsa re, qua me lacta-
bam, ridiculum accepi nomen’) paulo liberius Jac. (cl. Suid.:
μετεωρισ&έντων· έπαρ&έντων, μετεωρισμός’ ή ΰπερηφανία), τω
έπεωρή&ην s. επ’ έωρη&ην postea idem maluit (recte, opinor:
nam formas ε’ώρα et έωρεΐν ab Crinagorae aequalibus poetis
atque etiam vetustioribus omnino vitatas esse scriptoribus de-
monstrari non poterit); τω επ’ έωρίσ&ην ('unde gloriandi ma-
teriam duxi, superbiebam, id mihi nomen indidi ut deridear’)
Rub. cl. Suid.: έωρίζω’ τό μετεωρίζω, Hesych.: έωρίζεταα μετεω-
ρίζεται,, άναπατεΐ (et occurrit, monente Rub., verbum έωρ. apud
Malalam: quamquam huius dictionem longe distare ab Crina-
gorea ipsum Rub. minime fugit); τω έπεωρίσ&ην Holstenius;
άλλα γελασταί (admisso verbo έωρ.) praeter suam coniecturam
supra allatam proponit Eliis (ut insulae nominis irrisores com-
α/χότΐι Κορκύρης Φαι/ηκίδος' άλλα γελάΰ&αι·,
τω επ’ έωρεΰΟ’ην, τοντ έ&έμην ονομα.
Ρ, 'a copia piscium divitem capturis’ Reiske; έπ’ ί.χ&. Holstenius
(Toup, Br., Jac., Diibu., Rub.) | καί υπό Ρ; καί ρ’ υπό Me.in. (Eliis),
καν υπό Herm., (ίχ&νΰι,ν) ήδ’ υπό Jac.; hiatum defendit Rub.
(noli ci. χυπό τε μ. 'et vel sub canicula’; fort. κα-d’ υπό μ.) |
μαίρηι. (ι add. C, μαίρη Jae) Ρ, μαίρην Reiske; cf. Nonn. Dion.
V 221 ςωαρκεσιν αίίραις λοίγι,ον εΰνησαντι, πυρώπιδος αστέρα
Μαίρης, Lycophr. 234 (de Hecuba) μαίρας όταν εραι,ουρόν άλλάξης
δομήν (Νοηη. 43, 188 ΰδασν γείτονας άλμης βάψας &ερμά γένει,α
ν.ΰων έψύχετο Μαίρης), Hesych. Μαΐρα’ κΰων τό αστρον η άκμαιό-
τατον καϋμα- fort. scrib. υπό Μαίρη (cf. Poli. "V 42 de canibus
fama celebratis: ό όέ Ίκαρίου κΰων καί έδειξε τη &υγατρϊ τον
Ίκαρίου νεκρόν καί εί χρη τι. πιστεΰειν τοΐς ποιηταΐς, αυτός
εστιν ό .Σείριος) ρ. 566, 4 εΰάνεμον: vocalem α praeter mo-
rem a Crin. correptam esse monet Rub.; noli εΰαη inferre (cl.
Hes. εΰαης’ εΰήνεμος, Hes. op. 599 χώρω εν εΰαεΐ) | τ’ ήπιον
Ρ (ί’ ήπιον Reiske); cf. Crin. X 24, 4 ωρεξας πρηεΐ’ άσπασίω
λιμένας | άτρεμίη Ρ -μίη Holstenius (άτρεμίη ap. Buh.), cf. Semon.
7, 37 θάλασσα —· άτρεμής
1 Κορκΰρης: ν. 559, 4 άρχαίην — επί Σχερίην (Crin.) 1 sq.
φαιηκίδοσ άλλαγελ&σ&αι τώι έπεωρίσ&ην τοϋτ έ&. (non interpunxit
J nisi post όνομα, cui clausulae signum applicavit) Ρ; γ. τω έπι
ωρίσ9ην 'unde mihi fatale erat rideri, inde nomen mihi adscivi’
Reiske (assensere Herm. et Mein., ωρίσ&ην idem significare
quod έμελλαν opinati), τω επι ωρίσ&η ('mihi sivi uomen illud
imponi ob quod usu receptum est ut rideatur’) idem Reiske;
γελασ&αι τω έπει ωρίβ&ην 'quo vocabulo destinata sum ad ri-
dendum, hoc mihi nomen indidi’ Eliis; (άλλα γελάσσαι··) τω
έπελωβή&ην (vel έπιμωμήΊην s. έπιτω&άσ&ην), τοϋτ’ Sitzler;
γελαστόν, τω μετεωρίσ&ην, τοϋτ’ ('ab illa ipsa re, qua me lacta-
bam, ridiculum accepi nomen’) paulo liberius Jac. (cl. Suid.:
μετεωρισ&έντων· έπαρ&έντων, μετεωρισμός’ ή ΰπερηφανία), τω
έπεωρή&ην s. επ’ έωρη&ην postea idem maluit (recte, opinor:
nam formas ε’ώρα et έωρεΐν ab Crinagorae aequalibus poetis
atque etiam vetustioribus omnino vitatas esse scriptoribus de-
monstrari non poterit); τω επ’ έωρίσ&ην ('unde gloriandi ma-
teriam duxi, superbiebam, id mihi nomen indidi ut deridear’)
Rub. cl. Suid.: έωρίζω’ τό μετεωρίζω, Hesych.: έωρίζεταα μετεω-
ρίζεται,, άναπατεΐ (et occurrit, monente Rub., verbum έωρ. apud
Malalam: quamquam huius dictionem longe distare ab Crina-
gorea ipsum Rub. minime fugit); τω έπεωρίσ&ην Holstenius;
άλλα γελασταί (admisso verbo έωρ.) praeter suam coniecturam
supra allatam proponit Eliis (ut insulae nominis irrisores com-