DOI Page / Citation link:
https://doi.org/10.11588/diglit.26430#1027
%
■ w
':,k
•te
Abj
41
ter.
iuj.,
iter
i)
Ώ*
*
■4*
%
seni
!4
;>!e,
|fjr.
ittfr»
iis.
hk
-3«.
j**'
w.
itt
i/#.
irat-
Fam
y,
latu
ktit
wte(
mje·
m*
titia
\ 4
k ai
l'n.
spicea)
(,,*)(·
!»«!·
τι glori*
Ai.
I
1 j?e. Huc certo referas modo, Rom. 12. v. l6. ubi fideles vetantur altd fentire,
\ ’u e- res magnas mente su a agitare, 2) Metonymice notat forte. robnfltim , quia,
quod altltudioe^isurgit, robore gaudeatnecessum eit* ita dicitur Ac brachio
j)ei} p r quod Israelit* ex JEgypto egresii Fuerunt , h. c. dc immensa ejus forti-
tudineflepotentia,'cui nemo relidere valet. 13* v* 17· S*piu$ in N. T.
non degitur.
Τ4ΉΛΟΦΡΟΝΕΩ j ωχ Ffferor dniryh) , turgido β tumido .Animo. fum,
siiperciliose alios contemnendo. Saltem legitur Rom, n, vt 20· I.Tinx,
6. v. 17.
jSiy Pluo, Fut* i* ντο. In N» T. non occurrit, occurrit autem ibi no-
men inde deseendens .
ΥΕΤΟΣ, S} 0, Pluvia. Jac. 5. v. 7. νέτος πξάί'μι& rjq οψφφ*..> *Pluviam*-
iutina..&, ferotina. Jac. 5". v* 18· Uf)Χΐος’ί^ωκεν νετον. Qcelum dedit pjuvidm» Prae-
ter 11. cc. legitur Ad, 14. v. 17. c. 28. v. 2. Hebr. 6. v. 7. Apoc. 11. e, 7.
Φ.
ΦΑΓΏ, Edo. Subjund. φάγω. Matth. 15·. v. 52. ts>i eτ! φχγωτι. Non
\ habent, quod edant. Infini φχγαν. Aor. 2· Εφαγαν. Infinic, φχγϋν, Rom. 14· V. 2»
j d ft)v πίττίνα φαγά* πάντ». Alius quidem credit, vefei licere pmnibus. Conf.
] Interpr* Graec. c,4. §. 79. Verba enim, qute adum significant, quandoque per-
jnisijohe.n & licitum connotant. Hebr. 13. v. 10. e'| έ φχγείν e^siro. Ex
I quo non hybent jus edendi* Joh. 4. v, 33· Msjr*s tjveyxev άντω. φζγείν ; Num quis
j Attulit ei,qiioyefcatur? Particip, φχγαν, £τα, c>. Mare» 6. v. 44. f|r«tt» c< φάγον· .·
j 7« re? usrui* Erant vero comedentes panes. Fut. 2. ,mcd. φάγομαή φάγενομ, φ4-.
I pro (pxyuueq, juxta Er. Schmidium. Lue, 17. v. g, Ms?* ταυτα φάγεσοή
·ψ>! zheus αν.Ροβεα edes (S,' bibes tu, pro φαγρ ^ π!ρ·
l) Generatim notat edere, comedere. 2) Speciatim a y proprie denptat
1 tomeftionem , quae fit ore Jqrporis, sive sit mere naturalis & fen(ibilis't Matth. ,
j (5. V. 25. 3I. c. I2, V. 4. c. 14. v. 16. 20 C. 15. V. 20' 3 2. 37. I\lar*. 2, v:. 26. c. 6.
j v.j 1.36 37.42.44. c. 8» v. 1.2. 8· 9· c.41. v, 12. Luc.4. v,2. dec. sive sit
\f<scramental(s, quse uno adu compleditur & manducationem naturalem ac,
■ senslbilem panis benedidi 5 Sc mandpcati«vnern non quidem sensibilem, & natu»,
j olem , veram tamen corporis Chjristi cum pane sacramentaltter Uniti. Matth.·
j 26. V.26. Mare. 14. ν.·22. I. Cor. II, v. 24· βΧ, Metaphorice, significet i),
| wifuwerdyperdere,, quia} quxcdmeduntur, confumuntur, Jac. 5. v, 3. 2) Frui
J cum animi voluptate, qltia, quae comeduntur, iis non citra voluptatem fruimur.,
llincadhibetur ad designandam beneficiorum merito ChriiUoartqrum fruitioneai(
j fidelem , Joh. 6. v. 50. & seqq. nec ηρη felicitatis aeternx fruitionem & comple-,
j mrntum} L.uc· 14* vers. 15. Apoc, 2. v.7.
ΦΑΓΟΣ, »,e. Edax, Comcjsator. Saltem legitur Matth, ii. v. 19.
Luc. 7. v. 34. ’
ΚΑΤΑΦΑΓΩ, Cpmedo, Peredoy Devoro. Aor. 2. Κχτίφχγον. Matth. T q. v. 4.
Κάτίφζγο» αυτοί. , Devorarunt ea* Particip. %.*ταφαγ4νχ Sira, βκ. Luc. 15. v. 30.
Ο κχταφαγάν <rp τον βιον μετοί ττο^ων. ^Jsi devoravit facultates juas cum
meretricibus. ' ■_ Γ - ·χ, ,■<
I) Generatim notat devorare. 2) Speciatim «) proprie denotat devora*
tionem, .quae sit ore, MatCh. 13. v. 4. Mare. 4. v. 4. Luc. ,g. v. 5. β} Metaphorice
ab fumer exxonfumere, quia, quae devorantur, absumuntu>r} coasumuntur,
tuc. 15. V. 30. Joh. 2. v. 17.
Uuv» X xx 4 ΗΓΟΣΦΑ-
■ w
':,k
•te
Abj
41
ter.
iuj.,
iter
i)
Ώ*
*
■4*
%
seni
!4
;>!e,
|fjr.
ittfr»
iis.
hk
-3«.
j**'
w.
itt
i/#.
irat-
Fam
y,
latu
ktit
wte(
mje·
m*
titia
\ 4
k ai
l'n.
spicea)
(,,*)(·
!»«!·
τι glori*
Ai.
I
1 j?e. Huc certo referas modo, Rom. 12. v. l6. ubi fideles vetantur altd fentire,
\ ’u e- res magnas mente su a agitare, 2) Metonymice notat forte. robnfltim , quia,
quod altltudioe^isurgit, robore gaudeatnecessum eit* ita dicitur Ac brachio
j)ei} p r quod Israelit* ex JEgypto egresii Fuerunt , h. c. dc immensa ejus forti-
tudineflepotentia,'cui nemo relidere valet. 13* v* 17· S*piu$ in N. T.
non degitur.
Τ4ΉΛΟΦΡΟΝΕΩ j ωχ Ffferor dniryh) , turgido β tumido .Animo. fum,
siiperciliose alios contemnendo. Saltem legitur Rom, n, vt 20· I.Tinx,
6. v. 17.
jSiy Pluo, Fut* i* ντο. In N» T. non occurrit, occurrit autem ibi no-
men inde deseendens .
ΥΕΤΟΣ, S} 0, Pluvia. Jac. 5. v. 7. νέτος πξάί'μι& rjq οψφφ*..> *Pluviam*-
iutina..&, ferotina. Jac. 5". v* 18· Uf)Χΐος’ί^ωκεν νετον. Qcelum dedit pjuvidm» Prae-
ter 11. cc. legitur Ad, 14. v. 17. c. 28. v. 2. Hebr. 6. v. 7. Apoc. 11. e, 7.
Φ.
ΦΑΓΏ, Edo. Subjund. φάγω. Matth. 15·. v. 52. ts>i eτ! φχγωτι. Non
\ habent, quod edant. Infini φχγαν. Aor. 2· Εφαγαν. Infinic, φχγϋν, Rom. 14· V. 2»
j d ft)v πίττίνα φαγά* πάντ». Alius quidem credit, vefei licere pmnibus. Conf.
] Interpr* Graec. c,4. §. 79. Verba enim, qute adum significant, quandoque per-
jnisijohe.n & licitum connotant. Hebr. 13. v. 10. e'| έ φχγείν e^siro. Ex
I quo non hybent jus edendi* Joh. 4. v, 33· Msjr*s tjveyxev άντω. φζγείν ; Num quis
j Attulit ei,qiioyefcatur? Particip, φχγαν, £τα, c>. Mare» 6. v. 44. f|r«tt» c< φάγον· .·
j 7« re? usrui* Erant vero comedentes panes. Fut. 2. ,mcd. φάγομαή φάγενομ, φ4-.
I pro (pxyuueq, juxta Er. Schmidium. Lue, 17. v. g, Ms?* ταυτα φάγεσοή
·ψ>! zheus αν.Ροβεα edes (S,' bibes tu, pro φαγρ ^ π!ρ·
l) Generatim notat edere, comedere. 2) Speciatim a y proprie denptat
1 tomeftionem , quae fit ore Jqrporis, sive sit mere naturalis & fen(ibilis't Matth. ,
j (5. V. 25. 3I. c. I2, V. 4. c. 14. v. 16. 20 C. 15. V. 20' 3 2. 37. I\lar*. 2, v:. 26. c. 6.
j v.j 1.36 37.42.44. c. 8» v. 1.2. 8· 9· c.41. v, 12. Luc.4. v,2. dec. sive sit
\f<scramental(s, quse uno adu compleditur & manducationem naturalem ac,
■ senslbilem panis benedidi 5 Sc mandpcati«vnern non quidem sensibilem, & natu»,
j olem , veram tamen corporis Chjristi cum pane sacramentaltter Uniti. Matth.·
j 26. V.26. Mare. 14. ν.·22. I. Cor. II, v. 24· βΧ, Metaphorice, significet i),
| wifuwerdyperdere,, quia} quxcdmeduntur, confumuntur, Jac. 5. v, 3. 2) Frui
J cum animi voluptate, qltia, quae comeduntur, iis non citra voluptatem fruimur.,
llincadhibetur ad designandam beneficiorum merito ChriiUoartqrum fruitioneai(
j fidelem , Joh. 6. v. 50. & seqq. nec ηρη felicitatis aeternx fruitionem & comple-,
j mrntum} L.uc· 14* vers. 15. Apoc, 2. v.7.
ΦΑΓΟΣ, »,e. Edax, Comcjsator. Saltem legitur Matth, ii. v. 19.
Luc. 7. v. 34. ’
ΚΑΤΑΦΑΓΩ, Cpmedo, Peredoy Devoro. Aor. 2. Κχτίφχγον. Matth. T q. v. 4.
Κάτίφζγο» αυτοί. , Devorarunt ea* Particip. %.*ταφαγ4νχ Sira, βκ. Luc. 15. v. 30.
Ο κχταφαγάν <rp τον βιον μετοί ττο^ων. ^Jsi devoravit facultates juas cum
meretricibus. ' ■_ Γ - ·χ, ,■<
I) Generatim notat devorare. 2) Speciatim «) proprie denotat devora*
tionem, .quae sit ore, MatCh. 13. v. 4. Mare. 4. v. 4. Luc. ,g. v. 5. β} Metaphorice
ab fumer exxonfumere, quia, quae devorantur, absumuntu>r} coasumuntur,
tuc. 15. V. 30. Joh. 2. v. 17.
Uuv» X xx 4 ΗΓΟΣΦΑ-