DOI Page / Citation link:
https://doi.org/10.11588/diglit.19645#0081
— 59 —
Doctrina discamus ut hic exordia summae
De vera aeterni cognitione Dei :
Oppressa est tarnen haec ingenti mole malorum
Debitis et nunquam vita dolore caret.
Non hic certa quies, non gaudia vera parantur
Gaudia venturae sola relicta scholae.
Foelices igitur vere, vereque beati
In Domino vitam, qui posuere suam.
Vulneribusque tuis confisi Ohriste redemtor
Exspectant vitae gaudia magna novae.
Sic Menzingiaci conjux est mortua Pétri
In Gemmingensi Margaris orto domo.
Semina doctrinae cupidis hic auribus hausit
A summa veniens quam tulit arce Deus.
Puram Evangelii vocem nec facta reliquit
Horrendis quamquam solHcitata minis.
Justificaque fide coluit te maxime Christe
Et casti mores, mensque pudica fuit.
Pectore sincero carum complexa mari tum
Servabat socii foedera casta thori.
Sex peperit natos socialis pignora lecti
Est bis foeminea factaque proie parens.
Munificis manibus semper relevabat egenos
Consilio miseris saepe ferebat opem.
Saepe aderat gravibus nuribus, partuque levatis
Praebuit ut nutrique officiosa dapes.
Ingenuas artes generosa mente fovebat
Chytraeusque ipsi gratus alunîmes erat.
Ac postquam in terris vitae iam stamina rumpi
Agnovit, partus victa labore gravi :
Commendans animam tibi Christe, exordia vitae
Hausis non dubia speque fideque novae
Mens igitur patriae fruitur coelestis honores
Hoc tantum tegitur corpus inani solo.
3. 9ïnnct , berm. mit G()riftobï) ßanbjcfjctb Don ©teinarî), tïjr
(Srafnnafil in her ^trdje S^ecfarfteirtad) f)at biefe Stfjxift: Anno
Doctrina discamus ut hic exordia summae
De vera aeterni cognitione Dei :
Oppressa est tarnen haec ingenti mole malorum
Debitis et nunquam vita dolore caret.
Non hic certa quies, non gaudia vera parantur
Gaudia venturae sola relicta scholae.
Foelices igitur vere, vereque beati
In Domino vitam, qui posuere suam.
Vulneribusque tuis confisi Ohriste redemtor
Exspectant vitae gaudia magna novae.
Sic Menzingiaci conjux est mortua Pétri
In Gemmingensi Margaris orto domo.
Semina doctrinae cupidis hic auribus hausit
A summa veniens quam tulit arce Deus.
Puram Evangelii vocem nec facta reliquit
Horrendis quamquam solHcitata minis.
Justificaque fide coluit te maxime Christe
Et casti mores, mensque pudica fuit.
Pectore sincero carum complexa mari tum
Servabat socii foedera casta thori.
Sex peperit natos socialis pignora lecti
Est bis foeminea factaque proie parens.
Munificis manibus semper relevabat egenos
Consilio miseris saepe ferebat opem.
Saepe aderat gravibus nuribus, partuque levatis
Praebuit ut nutrique officiosa dapes.
Ingenuas artes generosa mente fovebat
Chytraeusque ipsi gratus alunîmes erat.
Ac postquam in terris vitae iam stamina rumpi
Agnovit, partus victa labore gravi :
Commendans animam tibi Christe, exordia vitae
Hausis non dubia speque fideque novae
Mens igitur patriae fruitur coelestis honores
Hoc tantum tegitur corpus inani solo.
3. 9ïnnct , berm. mit G()riftobï) ßanbjcfjctb Don ©teinarî), tïjr
(Srafnnafil in her ^trdje S^ecfarfteirtad) f)at biefe Stfjxift: Anno