Stölzl, Maurus: Praecepta Eloqventiae Romanae: In Usum Scholarum Edita (Salzburgi, 1800) [VD18 12596175]

340 F. 77. 7<FTEF0F7C. C^FFFTT.

„animi & concitantur, in quo uno regnat oratio.
,,Illud superius cotne, jucundum, ad benevolenti-
„am paratum; hoc vehemens, incenium, incita-
„tum".
§. 167.
Pro trina hominum ciaiTe, ad quos mores
oratorii referri poA*unt, tripiex horum exponen-
dorum ratio enascitur. Sunt enim mores, de qui*
bus loquimur, vei citcsKtts, vel aM&eutts, vel de-
nique de qMo agit oratio: quorum & uni ver-
sorum & Ungulorum maxima semper oratori ha-
benda e& ratio.
MORES ORATORIS.
§. i<58.
77or^s Ad oratorzs mores, qui in omni oratione elu-
oratorM: cere debent, inprimis referuntur prM&Mtta, pro-
bitas, bsMewi^Mtia, M:o&/iia, hujusque comites
pa7or, ieMitas , rogitas. Maxime enim ad Adern
facit, atque oratorem plurimum commendat pri-
mum exiAimatio pra&Mtia?, qua is ea poilere no-
titia atque inteliigentia creditur, ut alios & docere
subtiiiter, & ducere tuto poAit: deinde probitatis,
quanonsolumab omni fraudis^ atque injuriae su-
spicione liber, verum etiam iincero patriae, virtu-
tis atque omnium amore ac Audio praeditus esse pu-
tatur: tum bsMWotsMti^, qua, quidquid redtum &
utile eA, suadere, atque ita & univerAs & Angu-
lis prodesse velle censetur : demum MM&jZia? cuW
luis comitibus, quae in judicando de re quacunque,
in refellendo, hortando, monendo, suadendo &c-
e verbis , voce , vultu denique ipso eluceant.
Fit tamen non nunquam , ut prope necelTe
dici ab oratore etiam ejusmodi, quibus w!0&/ih*
^ C%s%