Strigel, Victorinus; Pezel, Christoph [Hrsg.]; Harnisch, Matthaeus [Bearb.]; Melanchthon, Philipp [Bearb.]: In Epitomen Philosophiae Moralis Philippi Melanchthonis. Hypomnēmata Victorini Strigelij: Excepta de ore ispsius in praelectionibus publicis: Quibus in Academia Lipsensi ante annos quindecim, ratione docendi ad captum iuuentutis scholasticae accommodata, illustrauit initia doctrinae Ethicae (Neapoli Nemetum: excudebat Matthævs Harnisch, 1590) [VD16 S 9606]

HIL ArgvmentviZ 'ita
Duo bona coniunfta > sunt potiora
1 fa
vno. (lm
Virtus & res secundae siint duo bona. „0M
sirgo virtus non est sumtnum bonum*
lihn

ConcedoMaiorem de duobus bonis fini*

tis, (ed quando alterum est infinitum, alte-

rum finitum,nego Minorem. EstautemDc-
us bonum infinitum, a quo non est deficien-
dum propter res secundas vel aduersas , vt

lob inquit cap.13. Etiam-
si occiderit me , tamen
sperabo in eo, & ipse erit
ialuator meus. Et Psal.
7$. dicitur: Quem in coe-
lo & in terra praeter te de
sidecarem ? Cum conta-
bescunt caro mea & cor

Duobonacon-
iunda plus habent
momenti & pon-
deris, quam vnu.
Concedo Maiore
decopulatioeduo
rum bonoru, qux
sunt finita, sed ne-

meum , tu petra cordis
mei, & pars mea,Deus,
in sternum. Nam pro-
tnissio gratiae firmissimc
retineda est, etiam amisi-
lis omnibus bonis cor-
poralibus, sicur tandem
ea in morte amitti neccs-

quaquam conce-
do hanc Maiorem
de duobus bonis,
quorum alterum
est infinitum , vt
Deus, alterum fi-
nitum , vt creatu-
ra. Namsolus De-
us sine creaturis,

U,!!l
Rn
hlii
ii®
w®
Wi
htw
fet
fet
Ii(
tlllt